Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
1.
Mijn woonplaats is jaren lang geloofd aan spoken en heksen en veel meer soorten bijgeloof. Mijn moeder was er niet vrij van en verschillende tantes evenmin. In mijn jeugd kon ik zo zeven vrouwen noemen, die de naam van tovenaar hadden.
Onschuldig kwamen die vrouwtjes er aan. Zo heeft er een aan een kind een appel gegeven; dat kind komt thuis en wordt...
nl.verhalenbank.46284
Op de waterkant in Gestel, dat is in Gestel dat is een onderdeel van de gemeente Eindhoven, kregen drie jongens een appel van een oud vrouwtje. En dat oud vrouwtje zei “ eet ze maar lekker op”. De jongens deden de drie appels in een mandje, toen ze thuiskwamen wilden ze de appels opeten maar ze waren veranderd in drie padden. Natuurlijk was het vrouwtje...
nl.verhalenbank.69613
JI: Ja, die geloofden allemaal in spoken.
RK: Ja, in spoken ook?
JI: Ja, ja, in spoken ook, jazeker. Weerwolven, of hoe noemen ze dat.
RK: Weerwolven?
JI: Weerwolven, ja, dan werd er 's nachts iemand banggemaakt. Daar heb ik wel eens verhalen over gehoord, maar daar weet ik niet zo veel meer van. maar ik weet wel, mijn moeder geloofde in spoken. Als...
nl.verhalenbank.45782
Dyselde omke wie in bern fan acht jier, doe rekke er bitsjoend. Alde Klare wie in heks, dy die dat. Omke syn mem hiet fan Wike. De âlde heks kom faek by harren. Dan sei se: "Och Wike, doe de planke even over. Ik wil even de kleine jongen zien." Hwant omke en dy hienen in draei oer de feart.
Klare wenne yn 'e buert. Hja kom der dan yn en krige kofje. Faek...
nl.verhalenbank.19619
Wy wennen yn 'e Sweagerbosk. Doe't myn suster Antsje in fanke oerwoan hie, kom Fokke Loonstra us in kear by ús. Hy wenne ek yn Sweagerbosk, oan 'e Swadde. Hy woe de poppe graech us sjen. Hy nom seis ierappeltsjes mei en in pear plakjes spek.
Ik slepte by ús mem. Doe't mem op bêd soe, taestte se nei in grouwe pod mei in doek om 'e kop. Dy pod siet by har...
nl.verhalenbank.18115
Trapet ien op in pod, dan bigjint it to tongerjen.
Krijt ien in apel fan in tsjoenster, dan foroaret dy yn in pod.
As ien hwat fan in tsjoenster opiet, dan woarde er siik.
nl.verhalenbank.25554
As in tsjoenster in bern in apel of sa joech en it bern iet dy op, dan krige it in pod of in slak yn 't liif.
nl.verhalenbank.32969
Kriget men in apel fan in tsjoenster, dan mat men dy apel earst yn twaën of yn fjouweren snije. Dan kin 't gjin kwea mear en yt him op.
nl.verhalenbank.20352
As men in apel fan in tsjoenster kriget foroaret dy yn in pod. Men mat altyd in stikje apel weismite. Dan wurdt dy pod noait folwoechsen.
nl.verhalenbank.25613
Wy mochten fan Rikele Myt noait in apel opite, hwant dy apels wienen bitsjoend. Dan krigen wy in pod of in kikkert yn 't liif.
nl.verhalenbank.26041
Us mem fortelde, hja hie us in apel krige fan Alle Tet. Mem biet der yn. Doe sei Hindriks Janke (dy't mei de helm geboaren wie) tsjin har: "Saek, Saek, dat mast noait wèr dwaen. Hiest ek wol yn in pod bite kind!" Dan hie mem forgiftige west en yn 'e macht fan 'e tsjoenster.
nl.verhalenbank.28160
In bern rekke faek bitsjoend as in tsjoenster sa'n bern hwat joech, in apel of sa. Dan kommen der krânsen yn 'e kessens en woarde it bern siik.
Dan gongen de âlden nei Wopke ta. Wopke joech har in flesse drank mei foar it bern. En dan sei er: "Pas op, as der guon by jimmes yn 'e hûs komme. Dy flesse meije se net sjen." De krânsen yn 't kessen moesten...
nl.verhalenbank.21471
Us mem wie in lyts famke fan sa'n fjouwer jier. Sy wennen achterút. Op in kear krige se in apel fan Rikele Myt. Doe't se dy op hie krige se pine yn it liif. Har mem hie fuort yn 'e gaten dat se troch Myt bitsjoend wie. Sy gong nei Myt ta en sei: "Dû hast myn bern siik makke, nou mast it wer better meitsje."
"As ik it dan dien ha," sei Myt, "goed, dan doch...
nl.verhalenbank.28326
Klaes Talma hiet ús heit. Hy wenne oan 't Wyldpaed, tichte by 't spoar. Hy wie noch in jonkje.
Op in kear gong er nei in âlde frou ta om molke. Der wie in jonkje by him, dat wie syn kammeraet.
It âld minske joech heit in apel, mar se sei der by, dy apel mocht er net mei it oare jonkje diele, dy moest er allinne opite.
Doe woarde heit siik. Earst gong hy...
nl.verhalenbank.29627
Ik en myn suster wienen fan dy bern. Wy wennen yn 'e Burgumerheide en 't wie dy deis Burgumer merke.
Dêr woenen wy stomme graech hinne fansels. Mar, sinten hienen wy net. Doe sei ús mem: "Hjir ha jim in poarsje jirappelskilen." Dy koenen wy kwyt oan in minske dat se opkochte. Wy krigen der twa sinten foar. Doe hienen wy elk in sint.
Doe gongen wy nei...
nl.verhalenbank.20285
21.29
[JvdB] Dus dat was het eerste verhaal, maar van zijn vader daar is een heel uhh daar zijn twee leuke verhalen van. Het eerste is in 1942 toen woonde dr in Kloosterhaar een familie Evers en die hadden een kind van 6 jaar. En dat kind dat werd ziek en toen hebben ze daar uhh, nou ja de oorlog ging ook voor heel veel mensen het leven gewoon door, daar...
nl.verhalenbank.46645
Us mem fortelde, hja hie ris mei ien fan myn susters by in minske west to praten. Myn suster hie doe sa'n oardel jier âld west. Mem droech har op 'e earm.
Hja hie in apel fan dat minske krigen, mar dat wie in tsjoenster. It famke hie der in stik ôfbiten en dat opiten. Doe wie se bigoun to razen, en dat hâldde mar oan. It bern wie bitsjoend.
Doe gongen se...
nl.verhalenbank.38467
Waetsen Nicolai op 'e Tike, dy syn wiif wie altyd siik. Dokter koe der neat oan dwaen. Doe gongen se dan mar nei Wopke ta.
Wopke sei, it wiif wie bitsjoend. Hwa soe de tsjoenster wêze?
Op in kear hie hja in apel krige fan âlde Tryn. Dy lei se yn 'e sûkerpot yn 'e kast. It lid kom der op.
In pear dagen letter sei se: "Ik hie wol sin oan dy apel. Meitsje my...
nl.verhalenbank.22090
Waatsen Nicolai op 'e Tike, dy syn wiif wie altyd siik. Dokter koe der neat oan dwaen. Dat doe gongen se nei Wopke ta. It wiif wie bitsjoend, sei Wopke.
Mar sy woarden net gewaer hwa't de tsjoenster wie. Dat woed er net sizze.
Op in kear hie se in apel krigen fan âlde Tryn.
Dy lei se yn 'e sûkerpot yn 'e kast. It lid kom der op. In pear dagen letter sei...
nl.verhalenbank.12233
Doe't ik sa'n fanke fan trettsjin wie gong 'k mei myn omke Tsjerk to jirrappelsykjen foar Jelke Bonnes (Hoekstra) op it lân. Der wie ek noch in kammeraetske fan my by. Wy bigongen de moarns seis ûre al to sykjen en fortsjinnen twa dûbeltsjes deis. Fan elke kuorfol jirappels mochten wy ien jirappel foar ús sels hâlde en meinimme nei hûs ta. Ik fortelde myn...
nl.verhalenbank.20243
