Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
46 datasets found
Dutch Keywords: betoveren angst
Alle Tet op 'e Bulten wie blau om 'e holle. Dêr koe men oan sjen dat in tsjoenster wie. Sy bitsjoende faek bern. Dan hienen se krânsen yn 'e kessens. As bern wienen wy binaud foar har. As wy har oankommen seagen, naeiden wy hurd út.
nl.verhalenbank.19526
Yn Twizelerheide wenne in frou, dat wie in tsjoenster. Dêr doarst net ien hwat op to iten, sa bang wienen se dat se dan bitsjoend wurde soenen.
nl.verhalenbank.36275
Spesiale gefallen fan al dy dingen wit ik net sa sear. Ik kin bygelyks net sizze: dat hat dy en dy doe en doe dêr en dêr bileefd. Mar ik wit wol hoe't it yn 't algemien tagong yn myn jonge tiid. Wy wennen yn Twizelerheide, oan 'e Swâdde. It wie och sa'n earme streek en doe allegear noch heide. De minsken wienen allegearre earm. Foar stammerige Harm wienen...
nl.verhalenbank.29816
Mem en dy wennen yn 't oast fan Bûtenpost. Sy hienen wol gau us in hynder dea. Dat kom fan 'e tsjoenderij, seinen se. Doe gongen se nei Wopke ta, dat wie de duvelbanner fan Kûkherne. Dy kom dêr by mem en dy. Hy lei guod ûnder 'e drompel en preuvele der hwat by. Doe wie de tsjoenderij foarlopich oer. Mar letter bigong it wer. De hynders stienen los yn 'e...
nl.verhalenbank.21279
De koe fan Oedze Willem (Stienstra) hat er ek bitsjoend. It dier wie sa bang foar him, as hy dêr lâns kom en de koe seach him, dan raesde er it út. Oedze Willem syn bargen hat er deatsjoend. Sy woarden earst hielendal blau en doe stoaren se.
nl.verhalenbank.23530
Myn âldste suster hie nou fiif en sauntich jier west. Hja wenne njonken it café fan Kielstra. Heit en dy hienen in krêbbe yn 't bêdsté, dêr sliepte ús Pytsje yn. Altyd om deselde tiid yn 'e nacht, tusken ien en twa ûre, bigoun it bern forskrikkelik to jammerjen en to razen. Se koenen har noait stil krije, sa angstich en sa binaud wie 't bern. Doe kom âlde...
nl.verhalenbank.21092
Bouke Brinkman wie al âld. Hy rekke bitsjoend. Doe gong er nei Kûkherne ta, nei Wopke, de duvelbanner. It wie Minne Brecht, dy't him bitsjoend hie. Bouke sei tsjin Wopke: "Ik mat in drank fan dy ha; ik bin bitsjoend." Wopke sei: "Ik hoef dy gjin drank mei to jaen, hwant dy giet dochs stikken ûnderweis." Mar Bouke sei: "Jow him my mar mei." Doe rekke Bouke...
nl.verhalenbank.29746
Heit en dy wennen op 'e Fjouwer Roeden. Sy hienen in jonkje, dat woarde siik. Sy woenen nei Greate Wopke ta to Kûkherne. Mar sy koenen it wetter fan it bern net meinimme, dêr wie 't noch to lyts ta. Doe nom heit it himdtsje fan 't jonkje mei. "Wite jo ried?" sei heit tsjin Wopke. Hy liet Wopke 't himdtsje sjen. Wopke biseach it en sei: "Der komt wolris in...
nl.verhalenbank.22161
Hjir kom froeger in sekere Hindrik v.d. Molen, dy hie pikelhearrings to keap. Wy wienen allegear in bytsje bang foar him, hwant se seinen, as hy it fé oanrekke, dan woarde dat siik. Hy bitsjoende de beesten.
nl.verhalenbank.19509
Van hekse wazze ze vroeger erg benauwd. Op de Boendepasmole zat ok een heks. Die kon d'r ok voor zurge, dat je met paard en wage 't water inging. Maar dat mot al lang geleje weze.
nl.verhalenbank.70740
Herinneringen over spoken in Middelharnis. Ongeveer 40 a 50 jaar geleden waren er nog verschillende mensen in Middelharnis, die stellig geloofden, dat er bepaalde personen, woonachtig in hun dorp, of in de omgeving, beschikten over bovennatuurlijke krachten. In dit dorp, zeer rechtzinnig in de Gereformeerde leer, geloofde men nog sterk aan occulte...
nl.verhalenbank.13281
Wy wennen yn 'e Sweagerbosk. Doe't myn suster Antsje in fanke oerwoan hie, kom Fokke Loonstra us in kear by ús. Hy wenne ek yn Sweagerbosk, oan 'e Swadde. Hy woe de poppe graech us sjen. Hy nom seis ierappeltsjes mei en in pear plakjes spek. Ik slepte by ús mem. Doe't mem op bêd soe, taestte se nei in grouwe pod mei in doek om 'e kop. Dy pod siet by har...
nl.verhalenbank.18115
Piter Poes wie de duvelbander fan Sumarreheide. As jonges rôpen wy him achternei: Piter Poes mei de hannen yn 'e boes, it himd op 'e teannen, dêr komt Piter Poes oanfleanen. Ik wie us mei in stik of hwat oare jonges op 'e Pasterijelânnen yn Sumarreheide. Ien fan myn maten sei sa: "Men sjocht Piter Poes tsjintwurdich noait." Hy hie 't net sein, of dêr...
nl.verhalenbank.12229
De minsken wienen och sa binaud foar âlde Ot. Hwant hja hat ûnderskate skiep en geiten en kninen ensa deatsjoend, by ús beppe en harren meast geiten. Dan struts se der mei de hân oerhinne. Beppe hat wenne by Bareld Hoogsteen. As Ot der oan kom sei Bareld, dy't boer wie: "Wy matte gau sjen, dat wy 't tsjernjen dien krije, hwant âlde Ot komt der oan. Dan...
nl.verhalenbank.21393
Herinneringen over spoken in Middelharnis. Dan nog het verhaal van Hansje Lampe, algemeen bekend. Hansje was een lorrejood (algemene beroepsaanduiding van voddenkoopman) en hij lustte graag een borreltje, maar deze eigenschap heeft met het verhaal niets uitstaande. Toen Hansje op een keer in de nacht in zijn hondenkar de reis van stad aan het Haringvliet...
nl.verhalenbank.13282
M'n vader zee vroeger altijd: ,Je mag de luiers 's aves nooit buite late hange, want dan gebeure d'r allemaal rare dinge met de kindere die de luiers moeste drage" . Die luiers konde dan betoverd worde door kwaaie geeste. Of d'r konde kwaaie geeste in kruipe.
nl.verhalenbank.72683
Herinneringen over spoken in Middelharnis. Tegenover onze school, op de hoek van de Langweg naar Nieuwetonge stond een klein arbeidershuisje, met de zijkant naar de weg. In deze zijkant was een luikje en voor dat luikje zat een idiote jongen. Deze jongen was betoverd. Een enkele maal als de tobber zijn misvormde gezicht voor het luikje vertoonde, gingen...
nl.verhalenbank.13283
En hier waere de meñse toch nooit bang voor spoke hier op 's Graevendêêl of hoorde je dat vroeger ok wel 's ? mr V : Nee mvr V: Nee dat heb ik niet gehad hoor. mr V : Nee maor d'r waere wel persone daer we toch een bietjie beuzich van waere. mvr V : Nou Jaopie van Zele. mr V : Juist, zie je wel, daer hebbie d'r al êên. mvr V : Bietjie vreemde meñse, wij...
nl.verhalenbank.47201
Witte Vrouwen zijn in deze streek bekend. Zij maken de voorbijgangers aan 't schrikken en zetten soms iemand over een heg in een tuin of zetten hem plotseling midden in een sloot.
nl.verhalenbank.13537
Hjir op 'e heide wenne ek in tsjoenster. As dy yn 'e hûs kaem ergens dan wienen se bang dat se de bern bitsjoende. Hja brûkten duveldrek tsjin 'e tsjoenderij.
nl.verhalenbank.31796
35