Datasets - ISEBEL

Thomas en Klare hienen nei Eastemarre merke ta west, mei de hounekarre mei guod. Werom reizgen se oer de Mûzegroppewei en de Langewyk. Underweis hipte der in kat by har op 'e karre. Thomas soe dy kat der ôf wippe, mar doe koe syn pols net fierder, 't wie krekt as woarde de hân him stiif. "Gean wei, Satan", sei er. Doe woarde er yn 'e wâl smiten.

berm

nl.verhalenbank.23482

Noait midden op 'e wei rinne by joun, seinen de minsken froeger altyd. Ien fan 'e Dwarsfeart roun ris mei syn maet midden op it paed. Doe sei syn maet: "Even oan kant, even yn 'e berm." It duorre even, doe sei er: "Gean nou mar wer op it paed. Der gong ús nyskes in lykstaesje foarby; dy is ús nou al passeard."

avond

nl.verhalenbank.37144

In frou fan Haulerwyk sei tsjin har soan: "As 't donker is, mast noait midden op 'e wei lâns gean, omdat der in lykstaesje oan komme kin."

begrafenis(?)

nl.verhalenbank.27067

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur