Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Janne Heabel har mem wie ek in tsjoenster. Op in nacht woarde har man wekker, doe lei der in pânse njonken him op bêd. Hy tocht: Hoe kin dit en hwer mei myn wiif wêze?
Hja wie der op út to tsjoenen.
Doe ha se har ûntmaskere. Hja hat in bern deatsjoend. Dêr hie hja dy nachts west.
De man stuts de pânse mei in mes dwarstroch. 't Wie allegear wetter. Doe't...
nl.verhalenbank.28664
Heks wordt kwaad als men zijn hand hoger plaatst dan die van haar
Als een heks je aangeraakt had, moest je ervoor zorgen onmid-dellijk je hand hoger dan de hare te plaatsen, want anders was je behekst. Als je dat deed, was de heks wel niet goedgezind, maar dan had ze je toch niet in haar macht en dat was het voornaamste.
nl.verhalenbank.35812
Spookdieren
Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...
nl.verhalenbank.13433
Vrouw Lammers = "Toone Weefke" was 'n heks. Ze heette eigenlijk Johanna Fransen en was getrouwd met 'n Astense mens. Ze kon de mensen luizen bezorgen en ieder hield de kinderen van haar terug want die kon ze beheksen.
nl.verhalenbank.46143
Wij woonden in Winsum. Friesland. Daar het myn man de bloedspuwing kregen. Hij was zeven en dertig jaar toen is ie overleden. Ik bleef met vier kienders sitten.
De jongste was drie jaar. 't Waren arme tiden, ik kreeg vijf gulden onderhoud.
't Was in de eerste oorlog. Daar was geen seep te krijgen. We hadden kleizeep. Wij woonden in de Kerkeburen. Doe...
nl.verhalenbank.24277
Alde Maei-muoi wie in tsjoenster. Hja wenne to Buren op it Amelân. Har soan Wybren siet altyd op in klomp. Dy koe net rinne. Mar op in klomp gong it hiel hurd, dan skeat er foarút as in snoek. Maei-moai hat bern fan in skulpefisker bitsjoend.
nl.verhalenbank.32415
Heksen luipen dr bie de vleet.
Je wörren woarschouwd veur dizze keerl en veur dat wief.
Veural kinder wörren groag behekst. As n zaik kind n kraanse in t kussen kreeg, was t wel zeker.
Dan zeden de mensen:“Nou, moar zai hebben t kussen open moakt en door zat n kranse in.”
Dei kranse pakten ze dr den mit taange uut en deden hom in n pot. Pot wur op t vuur...
nl.verhalenbank.43213
Yn Burgumerheide wenne in frou, dy bitsjoende de bargen by de buorlju.
nl.verhalenbank.28470
Der wie in man, dy wenne yn Jobbegea. Dy hie in bern dat wie siik. De dokter koe 't bern net geneze, doe gong dy man nei de Knipe ta, nei de duvelbanner.
Dy sei: It bern is bitsjoend en deselde dy't ik der fan fortink dat er har bitsjoend hat is ien dy't jo yntkoart oan 'e linker kant passeare sil.
In wike of hwat letter passearde der him ien oan 'e...
nl.verhalenbank.28689
D’r was es ’n kiend ziek. En wa ze ’r ok ondeje, ’t bleef ziek. Toe zei d’r iemand: “Ge mot es ien ’t kusse van ’t bedje kieke”. Da gebeurde. En toe zat ’r ’n krans ien van vère. Ze hemme toe de vère verbraand. En toe is ’t kiend wer bèter geworre.
nl.verhalenbank.50487
Ik wie ris oan 't fervjen by Sjoerd Visser yn Bûtenpost.
Syn heit Gjert Visser wie hjir geboaren en getogen dat wy koenen skoan meielkoar prate. Wy krigen it oer tsjoenderije ensa. Doe fortelde Sjoerd my: "Myn heit Gjert Visser hie hwat buorkerije en tagelyk wied er ek sa'n bytsje fékoopman.
Hy hie ris trije biggen kocht: twa swarte en ien witen-ien. Dy...
nl.verhalenbank.28702
Us mem, Jeltsje hiet se, wie as lyts famke bitsjoend. Beppe krige to rieden, hja moest mem droege rogge yn 'e seame fan 'e rok benaeije, dan hienen de tsjoensters gjin fet op 't lyts fanke. Beppe die it en mem waerd better.
Mei mem har suster gebeurde krekt itselde. Dy wie ek bitsjoend en waerd troch de rogge wer better.
nl.verhalenbank.17518
Stammerige Harm wie ek in tsjoenster. Se wienen allegear bang foar him. Hy kom ris in kear by ús yn 'e hûs. Us Hindrik lei yn 'e widze. Doe gong Harm by de widze stean en hy seach der boven oer hinne.
Doe sei mem: "O, myn jonge!" Doe woe Harm ús Hindrik bitsjoene.
nl.verhalenbank.35949
By uzes thús wie ris ien fan 'e bern siik. Heit wie yn Grinslân op 'e klaei oan 't wurk, mem wie allinne by de bern thús. It sike bern lei by har op bêd. It wie der net bêst oan ta. It gûlde en jammere wit hoe faek.
Doe't it even stil wie, fornom mem in biweging ûnder 't kessen, krekt as slierde der hwat.
Doe tocht mem: it bern kin wolris bitsjoend wêze,...
nl.verhalenbank.28703
Alle Tet wie de greatste tsjoenster fan de Heide.
Sy hie 't fral op bern forsjoen. Sy hat hjir genôch bern deatsjoend. It bern fan Roele Akke ek.
Sy kom dan mei in moai praetsje yn 'e hûs en dan sei se sahwat flaeikjend: Hoe is 't mei 't berntsje, Akke?
Op in kear kom se ek wer en doe sei se: Ik sjoch 't wol, 't is al hast wei. En doe soe se gau it bern...
nl.verhalenbank.15904
Us heit wie noch mar even troud. Sy hienen in jonkje, dat wie Gerryt, dy wie doe sa'n twa jier âld. Ik haw him net kend, ik bin folle letter geboaren.
Lytse Gerryt woarde bot siik. Doe gong heit nei Kûkherne ta, nei Wopke. Doe wie 't jonkje al hiel min. Hy gong to foet nei Kûkherne ta.
Heit lei Wopke út hoe't it mei 't bern gesteld wie. Wopke makke in...
nl.verhalenbank.28663
Yn 'e Harkema wenne in âld minske, Fogeltsje-moai. Hja hie petroalje en baelders to keap. It wie in tsjoenster, seinen se.
De bern wienen bang foar har, dy doarsten net nei har ta.
Der woarde sein dat se wol bern deatsjoend hie.
nl.verhalenbank.27234
Van hekse wazze ze vroeger erg benauwd. Op de Boendepasmole zat ok een heks. Die kon d'r ok voor zurge, dat je met paard en wage 't water inging. Maar dat mot al lang geleje weze.
nl.verhalenbank.70740
Een krans van vere in het kusse, dat had je wel as een kind ziek was geworde. De vere ware roze geworde. Dan was 't kind betoverd.
nl.verhalenbank.70581
De vrouw van de wagenmaker, dat was een heks. Op 't Sluis[1] had je ok een heks. Dat woninkie bij 't Sluis, dat was een spookhuis. As je daar 's aves hene ging, je kwam d'r niet go.ed voorbij.
[1] buurtschapje tussen Ameide en Tienhoven
nl.verhalenbank.70580
