Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Aardstralen.
'Als er teveel aardstralen zijn in een gebied kun je daar niet bouwen. Dat zou doorwerken in het huis en zorgen voor onrust in de woning. Laatst sprak ik met een vrouw die was helemaal ziek geworden van de aardstralen.'
Geesten oproepen.
'Ik hoorde van meisjes die geesten gingen oproepen. Ze zagen toen een witte vrouw in de spiegel met een...
nl.verhalenbank.42037
Yn Aldegea spoeke de man fan 't slot.
Yn 't West spoeke it ek hiel bot. Dêr wienen bern forstoarn, dy't har gerak net krigen hienen mei 't biklaeijen.
Der wie ek in tsjoenster. Dy fleach mei in gleone latte om 't hûs hinne en tsjoende krânsen yn 'e kessens.
nl.verhalenbank.32467
As deaden gjin klean meikrije yn 'e kiste, of net genôch, dan komme se werom.
nl.verhalenbank.22245
Rouw en dood
Voortekenen dood
“vuurloop” . Dat mensen in hun droom een begrafenis van te voren al zien.
“Ook het stilstaan van de klok wordt als voorteken van de dood gezien.”
Overlijden
Een vriendin van haar wil begraven worden in een linnen zak. Dit is een oude gewoonte. Ook vertelde ze dat men wel kant om kant de spijkers in de kist sloeg. “Dit heeft...
nl.verhalenbank.42899
Der wienen in boer en in frou, dy wennen yn Winaem. Mar hja hienen earder wenne yn Easterbierrum en dêr kaem de frou ek wei. Yn Winaem kaem de frou to forstjerren. Hja hie tsjin har man sein, hja bigearde yn Easterbierrum biïerdige to wurden. Mar de man hâldde him dêr net oan. Doe't se stoar, kaem se yn Winaem op it hôf. Hy hie syn bilofte brutsen.
Doe...
nl.verhalenbank.20634
Ik vertel joe wat oal Banning mie vroeger verteld hef over humzulf. Ie moetn weetn, dat Banning met de helm geboorn was.
“Ik was knecht bie de muller in Bunermond.
Op een dag sturf de oale muller; toen dacht ik, dat is mis jong. Reken dr op, dat doe hum weer zugst.
En was t niet zo?
Niet lang na de begraffenis zweefde de muller al ommien huus.
Daar was ik...
nl.verhalenbank.44025
Op it Blauhûs wenne froeger in boerefaem. Dy faem krige twa berntsjes, dy wienen fan 'e boer. It wienen twillinkjes. Dy berntsjes hat se weimakke yn 'e kolk.
Letter kom der in oare boer op it spul to wenjen. As dy oan it melken wie, kommen der altyd twa twillinkjes op 'e mjilling achter de kij. Dat wienen twa neakene berntsjes. It wienen deselden dy't de...
nl.verhalenbank.19528
Oan 't kloklieden by in bigraffenis koe men hearre of der mei koarten wèr in sterfgefal komme soe.
Datselde koe men ek fan in houn gewaer wurde. Dy spûkgûlde dan.
nl.verhalenbank.31493
Yn 'e Harkema is us ien bigroeven woarn mei in to lang lykkleed. Letter kom er werom by syn folk. Dan sei er: "To lang."
nl.verhalenbank.21552
Oan 'e Noarder Dwarsfeart wenne in sekere Joeke. Joeke Spoek neamden se him. Dy wie mei de helm geboaren. Heit hat wol mei him baggele yn Beets. Midden yn 'e nacht gong hy der ôf om nei in lykstaesje to sjen. Heit hat wol mei him oproan. Dan sei er ynienen: "Even oan kant." Dan wie der in lykstaesje, dy't passeare moest. Mar heit seach neat.
nl.verhalenbank.19860
Hjir wenne in man, dat wie Douwe Stavasius. As der ien dea gong, dan moest er dat sjen. As der ien tige siik wie, dan kom er by 't glês. Dan seach er fan dyselde de hiele lykstoet. Sa'n ien stoar dan faek al gau.
Hy moest it sjen. 't Kom altyd nei hwat er seach.
nl.verhalenbank.26992
As in houn spûkgûlt komt der wis in deaden yn 'e buert.
As de klok klept mei in bigraffenis ek.
Syberen en Hinke wennen yn Sweagerbosk. Dy hienen in dochter Hinke. Har muoikesizzer hie sjoen dat Hinke har jonkje stoarn wie. De hiele bigraffenis fan it jonkje hied er sjoen. It is krekt sa neikaem. Hinke wennet yn Kollum.
nl.verhalenbank.10682
Klaes Schuurman wie in broer fan master Schuurman en wenne yn Drachtster Kompenije. Op in kear sei er: "Ik ha fannacht in bigraffenis sjoen. Foar de lykwein roannen in skimmel en in swart hynder. Mar fan hwa't de bigraffenis wie, dat wist er net.
Ridlik gau dêrnei forstoar Klaes Schuurman. Hy wie noch jong en wie troud mei in dochter fan Willem Weening....
nl.verhalenbank.36904
Ik het ok nog ’t volgende heure vertelle. D’r was ’n schoenmaker gestörve. En hé’j wier begrave. Toe de mins van de begraffenis terugkwame en nèven’t huus opkwame, zatte schoenmaker wer rustig te schoenlappe.
Vgl. Bandopname III, verhaal 7.
nl.verhalenbank.50185
In Vlijmen woonde vroeger eens een weduwvrouw, die bijzonder rijk was. Nu was ze niet een van de jongsten en bovendien was ze nogal ziekelijk. Ze was er dan ook vast van overtuigd dat ze het niet lang meer zou maken.
Daarom riep ze op zekere dag al haar kinderen bij elkaar om haar geld onder hen te verdelen. Iedereen kreeg evenveel, maar toch hield ze wat...
nl.verhalenbank.49830
Anne Karl wenne op 'e Sânbulten. Hy wie us yn Grinslân oan 't sichtsjen op 'e klaei. 't Wie achter Warffum. De plaets fan 'e boer stie pûr op 'e rûmte.
Op in joun soed er nei 't doarp ta to skearen. Hy woe it koartste paed mar nimme, mar dat rette de boerinne him sterk ôf. Hwant op dat paed, dêr doogde it jouns net, dêr spoeke it. Sy rette him oan foar...
nl.verhalenbank.19662
Guon minsken seagen lykstaesjes fan tofoaren. Letter stoar der dan ien, dêr't hja de bigraffenis al fan sjoen hienen.
Ien fan 'e bikendsten hjir wie Bontsje Knjillis. Dy wie mei de helm geboaren. Hy wenne by 't spoar.
Hy woarde nachts opjage. Dan moest hy der út. Dan moest er in lykstaesje sjen. Dan roan er soms om 't leven. Dan sieten se him achter. Dan...
nl.verhalenbank.38627
As men hwat bilooft, dan mat men it ek folbringe. Oars komt sa'n ien dy't men hwat biloofd hat, nei syn dea torêch.
Myn pake oan heite kant wie Goaitsen van Wyk. Hja hienen it altyd och sa earm hawn. Op syn oanstean hienen se in kear in bigge kocht en dy fetmest. Dan soenen se de winters in fette baerch yn 'e skoarstien ha. Dat hienen se noch noait earder...
nl.verhalenbank.21049
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje."
Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef.
Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
Yn Sappemeer wenne in doomny, dy syn frou krige de typhus-koarts. Sy krige it sa bot, dat sy stoar der oan.
Doe moest se bigroeven wurde. Doomny ornearre, sy moest de dikke trouring mar om hâlde en sa biïerdigen se har.
De deagraver hie dy ring sjoen en hy liet it graef iepen. De jouns snie hy har de finger ôf, fanwege de ring omt hy him der oars net ôf...
nl.verhalenbank.23452
