Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
23 datasets found
Dutch Keywords: begrafenis wit
Voorloop. Schoenmaker vertelt. Oal Kamies noast ons was de haile winter al aon 't sukkeln. 't Gung dan veur-, dan achteroet, Buurman Wessels was 't er op 'n dag hèn west te kieken, hou d'oale 't muik. "Kamies gait achteroet, hai hoalt nich meer," zee hai. Moar opa, oal Steffen, zee[:] "Nee Wessels, Kamies wordt weer beter. Hai hef nou 'n wit peerd. En 't...
nl.verhalenbank.43204
Op in kear kom der in feint by de faem wei. Hy hie de hiele nacht by har opsitten en 't wie in eintsje yn 'e moarn op. 't Wie mendei. Hy soe fuort. Se stienen togearre bûten, doe sei er: "Ik mat fuort noch net hjir wei. Ik sil dy aenst wol sizze hwerom." Hy bleau in skoftsje stean to sjen. Doe sei er: "Nou is 't foarby. Nou matte jimme der ris om tinke,...
nl.verhalenbank.17090
Sibe Kooistra wenne yn 'e Broek. Hy hie forkearing mei Ruerdtsje fan Simen en Auk. Hy kom dêr us in kear yn 'e iere moarn wei. Doe't er oan doomny Feitsma ta wie, seach er hwat by Auke en Hil fan 't hiem kommen. Hy seach in hiele bigraffenisstoet. Hy wie sa fan 'e wize, dat hy gong nei myn man Hinne Kooistra (dy wie doe noch feint). Hy sei tsjin myn man:...
nl.verhalenbank.27436
Verslag no15. Schoenmaker vertelt over voorloop. Mijn grootvader, oale Steffen, heeft veel gezien en beleefd. Hij zei altijd: "As 't wat zugst, moust 't er nich tegen in goan; d'r is niks aan te verandern." Op een avond komt hij thuis. Als hij de deur open doet, ziet hij op de deel een lijkwagen staan met twee paarden er voor. Een wit en een bles. Over...
nl.verhalenbank.43205
Liekstoatie. Mien grootmoe het wel zain, dat er ain begravvenis langs de weg gung. Ik heur het heur nog verteln: “Kinder, ik zei n liekwoagn; lopen n zwart en n wit peerd veur.” Loater kwam dat ook oet; zai vertrokn mit twei zwaarte peerden veur de woagn; onderweg kon ain peerd t nait langer doun en den wur dr vroagd bie n boer, of e zien peerd eevn...
nl.verhalenbank.46237
Us heit fortelde, der hie op 'e Tike in minske wenne, dy hie by har libben bigeard, as se ienkear dea wie, dan woe se mei in wyt-mûtse op yn 'e kiste lizze. Har folk hie har dat biloofd, mar der letter noait wer om tocht. Hja woarde sûnder wyt-mûtse op biïerdige. Mar in dei of hwat letter, doe't de lju al op bêd leinen, woarde der by harren kloppe. Doe't...
nl.verhalenbank.21093
Yn 'e foarige ieu wenne Sytse Koster yn 'e Hamsterheide. Hy wie arbeider by Wilco Buning yn Eastemar. Hy wie us oan 'e Boskwei oan 't wurk. Doe seach er in lykstaesje. It wie ljochtskyndei. De kiste stie op 'e wein en der lei in wyt kleed oer de kiste hinne. It wie dus in kreamfrou. De lykstaesje roan him foarby. Koart dêrnei forstoar der in kreamfrou to...
nl.verhalenbank.15732
Oardel jier en in wike neidat ús Gees geboaren is, soenen wy nei ús wurk ta. Doe't wy fuort gongen, sei ús mem: "Nou is 't myn tiid ek." Deselde deis stoar se. De nachts fan tofoaren hie se in lyts dea popke krigen. Sy woarde mei 't bern bigroeven, togearre yn ien kiste. Der kom in wite pakdoek oerhoeks oer de kiste to lizzen. Sa stie dy op 'e boerewein....
nl.verhalenbank.27419
Der wenne to Aldegea in man, dy seach dat der ien yn 't koart stjerre soe. Hy seach de lykstaesje fan tofoaren, der roan in swart en in wyt hynder foar de wein. Syn famylje lake der om. Dat koe net, seinen se, der wie yn Aldegea net iens in wyt en in swart hynder by ien en deselde boer. Mar de oare wyks stoar der in man. Wylst er dea op ierde stie woarde...
nl.verhalenbank.15723
Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen. De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen. Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...
nl.verhalenbank.19696
Harm en Janke wennen oan 'e Swâdde yn 'e gemeente Kollumerlân. Sy hienen twa jonges. Letter krigen se der ek noch in famke by. Doe't dat famke noch net geboaren wie, doe seach ik al dat se de frou nei 't tsjerkhôf droegen. Ik stie oan 'e kant fan 't paed. Knjillis Veenstra stie der ek al. Knjillis moest alle bigraffenissen sjen. Hy wist it altyd fan...
nl.verhalenbank.27397
In Vlijmen woonde vroeger eens een weduwvrouw, die bijzonder rijk was. Nu was ze niet een van de jongsten en bovendien was ze nogal ziekelijk. Ze was er dan ook vast van overtuigd dat ze het niet lang meer zou maken. Daarom riep ze op zekere dag al haar kinderen bij elkaar om haar geld onder hen te verdelen. Iedereen kreeg evenveel, maar toch hield ze wat...
nl.verhalenbank.49830
Mijn vader liep eens te Mussel met een vriend. ’t Was bij avond. Dan zegt de kameraad: “Kom hier, je valt zo meteen.” Vader liep echter door en zie, ineens ligt hij op de grond. “Je bent over die en die heen gekomen,” zegt dan de ander. En niet lang daarna is de man begraven, die mijn vader had laten strompelen. De oude heer ging op een avond even uit...
nl.verhalenbank.45389
Mien schoonvoader dainde indertied bie de boer. Trouwens, wat zoln aarbaiderskinder anders. Boer zien aine zeun was spoukkieker. t Was n vrijgezelle vent. s Nachts luip de jong asmis bie de weg of in t veld, want den mos hai wat zain. n Ongeluk of liekstoaties. Zo komp e op n nacht weer bie hoes en zeg teegn mien schoonvoader: "Ik bin noar Veenhoezn west;...
nl.verhalenbank.43279
In mijn woonplaats alhier heb ik geen bijzondere dingen te vermelden, hoewel ik hier al 68 jaar woon. Wel weet ik van iemand uit Beilen, die vooruit zien kon. Het was een klein "kereltien" met een dophoed op. Hij woonde in een praam. Soms ging hij 's nachts de weg op, waar hij lijkstaties zag. Zo eens een, waarbij hij voor de wagen een wit en een zwart...
nl.verhalenbank.43091
Hjir wenne froeger Bintsje Knjillis. Bintsje Keke (= Knjillis Veenstra) waerd er meast neamd. Dy wie mei de helm geboaren. Hy moast der nachts faek út. Dan roan er soms hiele einen. Hy waerd dreaun. Dat wie algemien bikind. As hy der út moast en hy hie hwat sjoen, dan kaem dat altyd nei. Dat miste noait ien kear. Op in moarntiid kaem Keke der ôf en sei:...
nl.verhalenbank.36422
Keke wie arbeider by Gosse Venema, in greate boer. Dy boer forlear syn wiif yn 'e kream. De jonge, Piter, bleau yn leven. Dat hie Keke allegear fan tofoaren sjoen. Hy seach de hiele lykstaesje. Doe't se mei 't lyk fuort gongen op 'e dei fan 'e bigraffenis hied er sein: "Ho even. Dit is hjir net yn oarder. It is oars as sa't ik it sjoen ha. Der lei in wyt...
nl.verhalenbank.29514
Teake Postma wie mei de helm geboaren. Dy moest alles sjen. Nachts gong hy der ôf en dan seach er lykstaesjes. Hy hat de hiele bigraffenis sjoen fan Lefferts Willemke yn 'e Bosk (yn 'e Harkema). Fan to foaren hat er de hiele bigraffenis útskildere. Der roan in wyt hynder foar de boerewein. Hy fortelde hwa't de foargong hie, hoefolle man der achteroan...
nl.verhalenbank.15895
Dyselde man seach ek in bigraffenis fan tofoaren. Hy sei: "Der rint in wyt en in swart hynder foar de wein." Dat leauden se net, hwant dat gong tsjin 't gebrûk yn. Mar 't kòm wol sa út. Troch omstandichheden moest der in wyt hynder by.
nl.verhalenbank.25629
No. 295. Over den laatsten slag vertelt een sage uit Vorstenbosch, een gehucht van Nistelrode. Achter de bergen leefde voor ongeveer 150 of 200 jaar de brave Ruth Antonius. Velen beweren dat hij een kluizenaar was, anderen zeggen een gewoon boertje, hoe het ook zij, hij bezat de gave der voorspelling. Hij profeteerde: "Als ik zal sterven zal men mij...
nl.verhalenbank.48210
35