Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
244 datasets found
Dutch Keywords: begrafenis voorloop
Ik bin mei de helm geboaren. Ik moest altyd alles sjen. Dat fornaem ik it earst, doe wie 'k toalf jier âld. Op in jountiid moest ik molke helje fan 'e boer. It wie noch ljocht. Ik moest skean de fjilden oer. Ik hie in fjildskutte by my lyk as de soldaten brûke. Dêr kaem de molke yn. Op 'e weromreis wie 't skimerich. By de hoeke fan 'e Sânwei seach ik...
nl.verhalenbank.17682
Voorloop. Schoenmaker vertelt. Oal Kamies noast ons was de haile winter al aon 't sukkeln. 't Gung dan veur-, dan achteroet, Buurman Wessels was 't er op 'n dag hèn west te kieken, hou d'oale 't muik. "Kamies gait achteroet, hai hoalt nich meer," zee hai. Moar opa, oal Steffen, zee[:] "Nee Wessels, Kamies wordt weer beter. Hai hef nou 'n wit peerd. En 't...
nl.verhalenbank.43204
Yn 'e Twizeler Mieden wenne froeger Gearte Wekke. (Letter hat Jelke van der Valle yn dat hûs wenne) Wekke seach bigraffenissen fan tofoaren. Sy moest der dan nachts út. Sy koe ûnmooglik lizzen bliuwe. Soms moest se hiele einen fuort om to sjen. As se it dan sjoen hie dan sei se de oare deis soms: "Dy en dy stjert gau. Ik ha de bigraffenis sjoen. En ik haw...
nl.verhalenbank.22765
Alde Willem Bos fan 'e Harkema wie mei de helm geboaren. Dy moest altyd alles sjen. Nachts moest hy der út. Dan bleau er op 't eigen hiem stean. Dêr seach er de bigraffenis passearen. Hy hat de bigraffenis fan myn mem sa ek fan tofoaren sjoen.
nl.verhalenbank.25778
Op in kear kom der in feint by de faem wei. Hy hie de hiele nacht by har opsitten en 't wie in eintsje yn 'e moarn op. 't Wie mendei. Hy soe fuort. Se stienen togearre bûten, doe sei er: "Ik mat fuort noch net hjir wei. Ik sil dy aenst wol sizze hwerom." Hy bleau in skoftsje stean to sjen. Doe sei er: "Nou is 't foarby. Nou matte jimme der ris om tinke,...
nl.verhalenbank.17090
Iense Boomsma wenne hjir op 'e Boelensloane. Hy wie mei de helm geboaren, seinen se. Hy moest alle lykstaesjes sjen.
nl.verhalenbank.32774
Sibe Kooistra wenne yn 'e Broek. Hy hie forkearing mei Ruerdtsje fan Simen en Auk. Hy kom dêr us in kear yn 'e iere moarn wei. Doe't er oan doomny Feitsma ta wie, seach er hwat by Auke en Hil fan 't hiem kommen. Hy seach in hiele bigraffenisstoet. Hy wie sa fan 'e wize, dat hy gong nei myn man Hinne Kooistra (dy wie doe noch feint). Hy sei tsjin myn man:...
nl.verhalenbank.27436
Heit sei altyd: Jimme matte noait midden op 'e wei rinne, mar altyd oan 'e kant lâns, hwant der kin us in lykstaesje op 'e wei wêze en dan wurde jim oan kant reard.
nl.verhalenbank.17091
Verslag no15. Schoenmaker vertelt over voorloop. Mijn grootvader, oale Steffen, heeft veel gezien en beleefd. Hij zei altijd: "As 't wat zugst, moust 't er nich tegen in goan; d'r is niks aan te verandern." Op een avond komt hij thuis. Als hij de deur open doet, ziet hij op de deel een lijkwagen staan met twee paarden er voor. Een wit en een bles. Over...
nl.verhalenbank.43205
It is us in kear gebeurd, dan kaem ik thús fan 'e klaei. Dêr hie 'k oan 't wurk west. 't Wie sahwat ien ûre yn 'e nacht. De finsters fan ús hûs stienen heech opskoud en de gerdinen waeiden der troch hinne nei bûten ta. Ik seach ûnder 't finster troch. Der stie iten foar my op 'e kachel. Doe gong ik der yn en ik bigong to iten. Doe seach ik in lyts deafet...
nl.verhalenbank.17683
Der wie in feint, dy wie by de boer. Hy sliepte yn 't bêdsté yn 'e stâl, achter de kij. Op in nacht doe seach er in bigraffenis de mjilgong lâns gean. Der wie hielendal net in siken yn 'e hûs, mar trije dagen letter is de boer syn soan forstoarn. Doe is de bigraffenis de mjilgong delgong. Dit hat ús pake forteld.
nl.verhalenbank.22176
Doe't Berend, de buorman fan Boardzer Bruning fan 'e Boelensloane kom to forstjerren, koenen se dêr earst net in foargonger by krije. Mar Boardzer hie al fan tofoaren sjoen dat Durk Pultrum de foargong ha soe. Dêrom sei er: "Gean mar nei Durk Pultrum ta, dy wol wol."
nl.verhalenbank.32824
Oan 't kloklieden by in bigraffenis koe men hearre of der mei koarten wèr in sterfgefal komme soe. Datselde koe men ek fan in houn gewaer wurde. Dy spûkgûlde dan.
nl.verhalenbank.31493
Mien moeke vertelde es n moal en zai leufde dat ook en as kind muik ik mie door benauwd veur: “Ik kwam op n nacht bie t scheepswaarf langs en heurde toun bie dat huus van Sennemoa klopperij. En toun ik goud toukeek, zag k ook n hail riege volk mit hoge houden op veur t huus stoan. Dat was ja roar, want t kon ja hoast nait midden in nacht.” Moar kiek, n...
nl.verhalenbank.44583
Oan 'e Noarder Dwarsfeart wenne in sekere Joeke. Joeke Spoek neamden se him. Dy wie mei de helm geboaren. Heit hat wol mei him baggele yn Beets. Midden yn 'e nacht gong hy der ôf om nei in lykstaesje to sjen. Heit hat wol mei him oproan. Dan sei er ynienen: "Even oan kant." Dan wie der in lykstaesje, dy't passeare moest. Mar heit seach neat.
nl.verhalenbank.19860
Mien oal heer hef nog meer gevaln van veurloop verteld; zai koomt oet Onstwedde. Oal K. har n schimmelpeerd. Op n dag zee de boer: “Dat peerd mout vot, ik leuf dat e mie noar t kerkhof brengt.” t Was vrouger ja zo, dat mensn begroaven wurn op n boern-woagn; de boern broekn heur aigen pere door bie. Zien jongs goat dan mit de schimmel noar de Weddermaart....
nl.verhalenbank.44554
Bontsje Knjillis wie mei de helm geboaren. Hy wenne oan 't spoar ûnder Kollumersweach (Knj. Veenstra). Wit hoe faek woarde der yn 'e nacht by him kloppe. Dan moest er út bêd wei en de wei út. Soms moest er hiele einen rinne. It is wol gebeurd dat er hielendal nei 't tsjerkhôf fan Kollumersweach ta moest. Dêr woarde dan ien bigraven. Dat moest hy sjen. 't...
nl.verhalenbank.24471
Eibert Veenstra syn heit wenne yn 't Wêst fan Bûtenpost. Dy moest ek altyd nei bigraffenissen sjen. Hy moest der yn 'e nacht út. En dan mocht er net op 'e wei lâns gean, mar alhiel oan 'e kant.
nl.verhalenbank.22766
Yn 'e Broek wenne in man, dy wie mei de helm geboaren. Soms moest er midden yn 'e nacht út bêd wei. Dan gong hy der út, soms yn 'e winterkjeld om nei lykstaesjes to sjen. Letter wie dy lykstaesje der dan faek werkelik.
nl.verhalenbank.19900
Yn Suwâld wenne in man, dy seach de dingen foarút. Hy wist altiten hwannear't der in deaden yn 'e famylje kom. Op in kear sei er tsjin 't wiif: "Dû matst in feilichheitsspjelde meinimme, hwant ien fan 'e froulju sil har rok opskuorre ('t Wie by in bigraffenis), dy mat by skerpe trie lâns. 't Kom krekt sa út.
nl.verhalenbank.19727
35