Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje."
Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef.
Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
Yn 'e Twizeler Mieden wenne froeger Gearte Wekke.
(Letter hat Jelke van der Valle yn dat hûs wenne)
Wekke seach bigraffenissen fan tofoaren. Sy moest der dan nachts út. Sy koe ûnmooglik lizzen bliuwe.
Soms moest se hiele einen fuort om to sjen. As se it dan sjoen hie dan sei se de oare deis soms: "Dy en dy stjert gau. Ik ha de bigraffenis sjoen. En ik haw...
nl.verhalenbank.22765
Alde Willem Bos fan 'e Harkema wie mei de helm geboaren. Dy moest altyd alles sjen. Nachts moest hy der út. Dan bleau er op 't eigen hiem stean. Dêr seach er de bigraffenis passearen.
Hy hat de bigraffenis fan myn mem sa ek fan tofoaren sjoen.
nl.verhalenbank.25778
Alde Griete Geart moest der nachts ek altyd út as der in bigraffenis yn oantocht wie. Dy waerd dan kloppe. Bleau er lizzen, dan moest er sa hurd rinne dat er alhiel achter de siken rekke.
Griete Geart wie mei de helm geboaren.
Dy helm hienen se him forkeard ôfnaem, dêrom moest er letter alles sjen.
nl.verhalenbank.38502
't Wie yn 't bigjin fan ús trouwen. Ik droomde, ik wie stoarn en sy brochten my nei 't tsjerkhôf. Ik seach àlles wol. Ik seach dat se myn lichem oan 'e ierde tabitrouden. Mar myn siele gong nei de himel.
Op 't lêst wie ik yn 'e ûneinige rûmte en ik mar rinne en rinne. Doe kom ik ynienen foar in hiele greate skoudoar to stean. Dêr stie op: Hemel.
Der kom...
nl.verhalenbank.28467
Der wie in feint, dy wie by de boer. Hy sliepte yn 't bêdsté yn 'e stâl, achter de kij. Op in nacht doe seach er in bigraffenis de mjilgong lâns gean. Der wie hielendal net in siken yn 'e hûs, mar trije dagen letter is de boer syn soan forstoarn. Doe is de bigraffenis de mjilgong delgong. Dit hat ús pake forteld.
nl.verhalenbank.22176
Ik hie in broer yn 'e Westerein wenjen. Dêr kom ik op in nacht sahwat om tolve ûre hinne wei op 'e fyts. Doe't ik omtrint by de Skilige Piip wie skaefde der in lykstaesje flak by my lâns.
nl.verhalenbank.16776
Mien moeke vertelde es n moal en zai leufde dat ook en as kind muik ik mie door benauwd veur:
“Ik kwam op n nacht bie t scheepswaarf langs en heurde toun bie dat huus van Sennemoa klopperij. En toun ik goud toukeek, zag k ook n hail riege volk mit hoge houden op veur t huus stoan.
Dat was ja roar, want t kon ja hoast nait midden in nacht.”
Moar kiek, n...
nl.verhalenbank.44583
Oan 'e Noarder Dwarsfeart wenne in sekere Joeke. Joeke Spoek neamden se him. Dy wie mei de helm geboaren. Heit hat wol mei him baggele yn Beets. Midden yn 'e nacht gong hy der ôf om nei in lykstaesje to sjen. Heit hat wol mei him oproan. Dan sei er ynienen: "Even oan kant." Dan wie der in lykstaesje, dy't passeare moest. Mar heit seach neat.
nl.verhalenbank.19860
Bontsje Knjillis wie mei de helm geboaren. Hy wenne oan 't spoar ûnder Kollumersweach (Knj. Veenstra).
Wit hoe faek woarde der yn 'e nacht by him kloppe. Dan moest er út bêd wei en de wei út. Soms moest er hiele einen rinne. It is wol gebeurd dat er hielendal nei 't tsjerkhôf fan Kollumersweach ta moest. Dêr woarde dan ien bigraven. Dat moest hy sjen. 't...
nl.verhalenbank.24471
Eibert Veenstra syn heit wenne yn 't Wêst fan Bûtenpost. Dy moest ek altyd nei bigraffenissen sjen. Hy moest der yn 'e nacht út. En dan mocht er net op 'e wei lâns gean, mar alhiel oan 'e kant.
nl.verhalenbank.22766
Yn 'e Broek wenne in man, dy wie mei de helm geboaren. Soms moest er midden yn 'e nacht út bêd wei. Dan gong hy der út, soms yn 'e winterkjeld om nei lykstaesjes to sjen. Letter wie dy lykstaesje der dan faek werkelik.
nl.verhalenbank.19900
Dy't mei de helm geboaren is, dy mat der nachts faek út. Dan mat er lykstaesjes sjen. Der wenne sa'n man ûnder Kollumersweach, dy ha 'k wol kend. Dat wie Knjillis Veenstra. Dy seach geregeld lykstaesjes yn 'e nacht. Hy moest der soms hiele einen foar rinne, hiel Kollumersweach troch. Woed er lizzen bliuwe, dat joech him neat, hy woarde út bêd licht.
Hy...
nl.verhalenbank.22969
Us heit fortelde, der hie op 'e Tike in minske wenne, dy hie by har libben bigeard, as se ienkear dea wie, dan woe se mei in wyt-mûtse op yn 'e kiste lizze. Har folk hie har dat biloofd, mar der letter noait wer om tocht. Hja woarde sûnder wyt-mûtse op biïerdige.
Mar in dei of hwat letter, doe't de lju al op bêd leinen, woarde der by harren kloppe. Doe't...
nl.verhalenbank.21093
Hjir op 'e Klontsjebuorren (nou Boskwei) hat in man wenne, dy wist altyd as der in deaden kom. It wie Douwe Stavasius. Nachts moest er der ôf. Dan koed er net langer op bêd wêze. Dan roan er op 'e wei om. Sy seinen, Douwe wie mei de helm geboaren. 't Kom altyd nei hwat er fortelde. Mar hy wist noait hwa't der stjerre soe. Hy sei 't wol dagen fan tofoaren...
nl.verhalenbank.23135
Der wienen guon, dy wienen mei de helm geboaren. Dy moesten fan to foaren bigraffenissen sjen. De needsaek twong har ta 't bêd út. Sa'n man wie Knjillis Veenstra fan Twizelerheide. Hy wenne by 't spoar.
nl.verhalenbank.33524
Der kom us in feint by de froulju wei yn 'e Westerein. It wie stil op 'e wei en der wie neat to hearren of to sjen. Mar doe stied er samar ynienen midden yn 't folk. Dy minsken roannen him allegear stadich foarby, sûnder dat se ien wurd seinen. 't Wie midden yn 'e nacht.
In dei of hwat letter stoar der ien by Klaes Pink (= Kl. Lulofs). Dat waerd de...
nl.verhalenbank.17479
Dy't mei de helm geboaren woarde moest letter altyd lykstaesjes sjen. Dat gebeurde meastal yn 'e nacht. Dan moest hy der ôf, it joech him neat of er lizzen bliuwe woe.
As er dan de lykstaesje sjoen hie wie in dei of hwat letter de echte bigraffenis dêr.
nl.verhalenbank.38115
Rinne jo yn 'e nacht midden op 'e wei, dan kinne jo oan kant reage wurde troch in lykstaesje.
nl.verhalenbank.27169
Da [van de weg af gezet worden] gebeurde vroeger duk. Mar alleen soaves en snachs. ’t Was vooral gevoarlijk midden op de weg te lope, ien de hoefslag. Stève Geveling is, as ie soaves over den diek gieng, inkele keren d’raf getrokke en onderon neergezet. Sommige minse zage snachs ’n liekstoatsie onkomme. Mar aand’re, die erbé’j ware, zage niks. En as ge...
nl.verhalenbank.49667
