Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Bontsje Knjillis wie mei de helm geboaren. Hy wenne oan 't spoar ûnder Kollumersweach (Knj. Veenstra).
Wit hoe faek woarde der yn 'e nacht by him kloppe. Dan moest er út bêd wei en de wei út. Soms moest er hiele einen rinne. It is wol gebeurd dat er hielendal nei 't tsjerkhôf fan Kollumersweach ta moest. Dêr woarde dan ien bigraven. Dat moest hy sjen. 't...
nl.verhalenbank.24471
Yn Suwâld wenne in deagraver, dy hâldde der altyd bargen op nei en dy hied er samar fet. Net ien koe him bigripe hoe't er dat sa hie.
Der wennen yn Suwâld lju, dy hienen in famke, dêr wienen se o sa mâl mei. Sy hienen har in hiele greate moaije poppe jown, dêr't it famke altyd mei boarte.
Dat famke woarde siik en rekke dea. Sy bigroeven it bern mei de...
nl.verhalenbank.23450
Dy't mei de helm geboaren is, dy mat der nachts faek út. Dan mat er lykstaesjes sjen. Der wenne sa'n man ûnder Kollumersweach, dy ha 'k wol kend. Dat wie Knjillis Veenstra. Dy seach geregeld lykstaesjes yn 'e nacht. Hy moest der soms hiele einen foar rinne, hiel Kollumersweach troch. Woed er lizzen bliuwe, dat joech him neat, hy woarde út bêd licht.
Hy...
nl.verhalenbank.22969
Der wenne in man yn 'e Westerein, dy seach altyd bigraffenissen foarút. It wie Romke de Hoop. As er dan op bêd lei, moest hy der út. Hy waerd der gewoan ta dreaun. Dan kóe er net lizzen bliuwe. Letter kaem dan de echte bigraffenis, dy't hy al sjoen hie. Hy hat ek de bigraffenis fan de dochter fan Hanne Boukje sjoen. Alle bysonderheden koe hy der fan...
nl.verhalenbank.38501
Knjillis Veenstra (Minke Knjillis) fan Sweagerbosk wie mei de helm geboaren. Dy moest alle begraffenissen foarút sjen. Dêr siet in drang achter. Hy hat de bigraffenis fan syn eigen dochter ek sjoen.
nl.verhalenbank.36302
Ik hie in kammeraet, dat wie Klaes. Hy wennet yn Grinzer Pein. Syn heit wie mei de helm geboaren. Dy seach alle bigraffenissen foarút. Hy koe fantofoaren sizze: dêr en dêr wurdt ien útdroegen en hy telde altyd de lju dy't achter it lyk oan roannen.
Op in kear moest er nei de klaei ta to arbeidzjen. Mar de moarns dat er fuort moest, sei er: "Ik kin wol...
nl.verhalenbank.24662
Bontsje Keeke (= Knjillis Veenstra) wie mei de helm geboaren. Dy seach de bigraffenissen foarút. Hy gong dan yn 'e nacht nei 't tsjerkhôf ta, dêr woarde er hinne dreaun. Hy hat fan to foaren de bigraffenis fan syn eigen dochter sjoen, dy't fordronken is.
nl.verhalenbank.24072
Myn heit hat nou fjouwerensawntich jier wei west. Ik wie goed alwe jier doe't er stoar. Trije wiken foar syn dea sei Knjillis Veenstra tsjin ús mem: "Dû hâldst Fokke net lang mear." En doe wie heit doch noch sa soun as in fisk. Hy krige krampkolyk en hy wie sa soun en sa dea. It wie in keardel as in beam en izersterk. Hy wie noch gjin seisenfjirtich jier...
nl.verhalenbank.19425
Lykstaasjes
In âldomke fan my, Knilles Veenstra, sjoech ek foar. Se wienen oan 't greiddollen en doe sei er tsjin ien fan 'e oare mannen: 'Wy moatte even opsjen, want der giet in Iyk de wei del en dêr bistû ek by, en dyn sweager is der ek by. En it kaam ek sa út, in pear dagen letter wie dat al sa.
Dizze âldomke hat ek in skoftsje by myn beppe, dat wie...
nl.verhalenbank.12968
Knjillis Veenstra wie in omke fan my. Dy moest alles sjen. Dat hied er ta straf krige. Hwant hy wie yn syn feintejierren och sa wilewalich en in forwoest man.
Hy hat njoggen bern forlern en dat hat er allegear foarsjoen. Seis wiken fan tofoaren hat er it wol foarsjoen. Dan wie hy der nachts ôf en harke der nei as dy en dy noch wol leefde. Fjouwer...
nl.verhalenbank.19424
Wy ha in famke forlern, dêr ha ik nochal hwat mei to dwaen hawn. Ik bidde faek yn 'e dagen , dat se yn 'e kiste lei. De lêste joun foar de bigraffenis die 'k it lidtsje noch us wer fan 'e kiste. Ik sei: "Nou is 't de lêste joun, leave."
Doe pompte it sa bot bûten tsjin 'e muorre oan, dat ik fleach kjel oerein.
Doe sei myn man: "Sjochst nou wol, dat it...
nl.verhalenbank.19420
Boardzer Bruining ^ fan Boelensloane hie sjoen dat Frans Tuinstra in famke forlern hie. De hiele lykstaesje hat er sjoen mei alle minsken dy't der achter roannen.
nl.verhalenbank.30886
Bontsje Keke wie mei de helm geboaren. Hy wist altyd hwannear't der ien deagean soe. De bigraffenis hie er altyd al fan tofoaren sjoen. Dat wie meastal by nacht. Dan moest er út bêd wei, en soms moest hy der in hiel ein om rinne.
Syn soan hat himsels ophong yn in apelbeam, yn 't hôf. Fan tofoaren wist Keke dat de jonge stjerre soe. "Ik seach wòl," sei er,...
nl.verhalenbank.30070
By Albert Land fan 'e Harkema wienen sawn dochters. Der wurdt altyd sein, as der sawn famkes binne, kriget ien dêrfan gjin bern. Mar dizzen hienen allegear bern. Mar der wie al ien by - dy leeft noch - dy mat nachts altyd út bêd. Dan mat se lykstaesjes sjen.
nl.verhalenbank.22055
Bontsje Keke fan 'e Westerein wie mei de helm geboaren. Syn dochter hat har yn in dobbe fordronken. Dat moest Keke fan tofoaren sjen. En syn soan hat him ophong oan in beamke foar hûs. Dat hat er ek fan tofoaren sjoen. Mar hy koe 't net keare. Hy wist dat it gebeure moest. Wit hoe faek moest hy der nachts ôf en der út. Dan waerd er dreaun nei 't tsjerkhôf...
nl.verhalenbank.30486
Ik wait ook nog van n geval van t Haim (t Heem bij Ter Apel). Door dainde n maid van n joar of zestien.
Op n oavend gait ze eevn noar boetn en blift n haile zet vot. De dochter van de boer wil doorom es kiekn, wat of de maid toch uut hangt. t Wicht stait stil te stoarn noar n huus door nait ver of.
“Wat wolt doe door aal zo stief te kiekn?” vragt...
nl.verhalenbank.43656
Bontsje Keke wie it fremdste mantsje fan 'e Westerein.
Ik en myn broer hienen moalhandel. Wy brochten wol mais en koarnmoal en sa by him en dan die hy ús de forhalen.
Hy fortelde altyd oer syn bilevenissen by nacht.
Hy wenne by 't spoar. Elkenien koe him.
Keke moest nachts wit hoe faek út bêd wei. Dan moest er in bigraffenis sjen. Meastal wie dat op it...
nl.verhalenbank.38387
Under Kollumersweach wenne Knjillis Veenstra. Dy hat de bigraffenis fan syn eigen dochter fan tofoaren sjoen. Hja is fordronken yn 'e Spoarsleat.
nl.verhalenbank.22679
Op in kear kom Kees by de buorlju. Dêr moest er in sage weihelje. De frou stie yn 'e keamer. Doe't er omtrint oan har ta wie, koed er ynienen net fierder. Hy bleau stean.
"Hwerom bliuwe jo stean?" frege hja.
Hy sei: "Der moest my in lyk foarby."
In pear dagen letter stoar dy frou har heit, dy't by harren ynwenne. (Hy seach nachts faek bigraffenissen)
nl.verhalenbank.28145
Op Rijsoord woonde aan de Waalweg op een boerderij-tuinderij een mijnheer van wie verteld werd dat hij vrijmetselaar was (volksuitspraak vrijmesjon). De boerderij stond erg eenzaam, toen gingen er allerlei geruchten door het dorp. Hij kwam zelden in de dorpsgemeenschap. Men vertelde dat hij een soort verbintenis had met de duivel, dat hij lid was van de...
nl.verhalenbank.13306
