Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
"Er werd verteld over het boven je graf uitsteken van je hand. Dan was je onrustig en had je gelogen."
nl.verhalenbank.44184
Yn Sappemeer wenne in doomny, dy syn frou krige de typhus-koarts. Sy krige it sa bot, dat sy stoar der oan.
Doe moest se bigroeven wurde. Doomny ornearre, sy moest de dikke trouring mar om hâlde en sa biïerdigen se har.
De deagraver hie dy ring sjoen en hy liet it graef iepen. De jouns snie hy har de finger ôf, fanwege de ring omt hy him der oars net ôf...
nl.verhalenbank.23452
Yn Suwâld wenne in deagraver, dy hâldde der altyd bargen op nei en dy hied er samar fet. Net ien koe him bigripe hoe't er dat sa hie.
Der wennen yn Suwâld lju, dy hienen in famke, dêr wienen se o sa mâl mei. Sy hienen har in hiele greate moaije poppe jown, dêr't it famke altyd mei boarte.
Dat famke woarde siik en rekke dea. Sy bigroeven it bern mei de...
nl.verhalenbank.23450
Der wie in frou stoarn, dy hie in ring om 'e finger, dêr siet in tige kostbre stien yn. Dêr kom se mei yn 't graef. 't Wie in soarte fan grafkelder. Der kom in platte stien oer it graef hinne.
Der wie in man, dy hie 't op dy ring bigrepen. Hy wie noch jong en noch net troud.
Hy brekt it graef iepen mei greate muoite, mar hy kin noait dy ring fan 'e finger...
nl.verhalenbank.23451
Ja, er bestaat toch zo iets als voorgezicht.
Bij de oude Terborg in Onstwedde kwamen zijn jongens eens thuis van de markt.
"Kiek," zeggen ze, "wie hebt ain mooi wit peerd koft."
"Dat hadden ie nich doun möst, jongs, dat peerd brengt mie noar 't kerkhof," zegt de oude.
"Och, kom nou," antwoorden de zoons.
"Geleuf mie, jongs, hai brengt mie vot."
Maar de...
nl.verhalenbank.43212
Als een kind met de blinde belie geboren was, waren ze vroeger in Benschop bang dat de dokter de helm meenam, stiekum en die verkocht aan iemand die naar Indië ging. Die persoon droeg hem op z'n hart en hij was kogelvrij. Zo'n kind werd dan een blinde baby, omdat die blinde belie niet begraven was. Hij wandelde 's nachts over het kerkhof. Hij zag ook een...
nl.verhalenbank.50902
Er is in Ten Boer, ik denk niet dat het ooit echt beschreven is, is er een stukje land...ik denk dat het nou bebouwd is...dat werd altijd het jodenkerkhof genoemd. En er zouden nog altijd geraamten en zo liggen. [...] Er liggen geen joden. Maar waarom heet het dan het jodenkerkhof? Omdat de slager, jood Meijer, jeud Maaier...die had daar z'n paard...een...
nl.verhalenbank.44432
H: Op een kerkhof spookt het eeuwig en altijd. Dat heeft te maken met eh..de tijd van Wodan en de zijnen. Het oud-germanisme. Wodan die wilde jagen..dat verhaal ken je toch?
RK: De Wilde Jacht?
H: Ik heb het vaak voorgelezen in school. Ik heb het ook wel verteld. Ik denk niet dat het bij de volwassenen bekend is. Ik denk dat ik een van de weinige oude...
nl.verhalenbank.43837
As der ien stoarn wie froeger, moesten fuortdaliks al syn klean forhong wurde. Oars wienen se letter neat mear wurdich. Sy setten trouwens alles fan 't sté. De klok stie stil.
De fûgelkouwe woarde forhong, oars gongen de fûgels dea. It lyk woarde altyd o.w. dellein. It woarde fortild mei de skonken foarop. It komt ek o.w. op it tsjerkhôf.
It doarp wie...
nl.verhalenbank.28000
Bij §3d: „Als de kabouter bij een bepaalde familie behoort, lijkt het niet onaannemelijk hem te identificeren als een van de voorouders. Hier valt te denken aan de oude gewoonte om een dode te begraven in zijn eigen woning, bij voorbeeld onder de drempel. In Scandinavie was dit ooit de gewone wijze van lijkbezorging.”
nl.verhalenbank.48521
Nou, dat zijn de kinderen...kinderen uit Leusden, die vroeger [...] zijn gestorven voordat ze konden worden gedoopt. Dat is gewoon een echt verhaal. En die zijn dan begraven achter de rozenstruik. [...] De Heig [fonetische schrijfwijze] ja. Dat is echt in Leusden. Die zijn dan achter de heg begraven omdat ze nooit gedoopt zijn, dus mochten ze eigenlijk...
nl.verhalenbank.45371
De Vurige Beer
In Soest bestond vroeger het geloof aan "de vurige beer". Dit was een lichtje, hetwelk zich in het voormalige Soesterveen liet zien. Het zou de ziel zijn van een rijke boer, die zijn grondbezit zou hebben vermeerderd, door de grensstenen van zijn bouwland op de Eng te verplaatsen. Na zijn dood wenste hij te worden begraven op het zogenaamde...
nl.verhalenbank.13254
AA: "Ja hoor. Dat is een verhaal, die mijn vader uh... Nee, het was m'n oude broer - zo zie je maar, niet alleen mijn ouders vertellen, je oude broer ook. Ik zat dus met mijn oude broer thuis en hij zei van uh... we hadden het over oneerlijke mensen. En dus, hij zei: 'D'r was iemand, die was in zijn leven... leek 'ie voor de mensen om hem heen leek 'ie...
nl.verhalenbank.18528
Er worden heiligen vereerd en hun graven worden opgezocht. Soms gebeuren er wonderen. De islam leert dit niet en het is een vorm van bijgeloof. Van sommige graven wordt een hele tempel gemaakt.
nl.verhalenbank.45757
E: In Loster hè, hebt ze ja ok van dee grafvealdn vundn met urnn der in, boetn dat ze dat hebt opgraavn, he'j no ok wa heurd, dat doar ok wat an speukeriejn is passeerd?
L: Nee, dat wördn vrower wa es mangs zegd, doar gelöavn wie doe ok better an. Mer bie dat doadnhuuske doar wördn altied begraavn, dee boosdoeners za'k mer zegn hè, dat lig der ok nog en...
nl.verhalenbank.128690
17.13
Ook, ja, ook nog zo een. Hij stond daar met een hele rij mensen en toen ging eh [...] de buurman van 'm, die eh, die eh ging dood. En toen stond-ie daar met de hele buurt bij het kerkhof. 'Ja,' zegt-ie, 'het is toch wat. De mens het toch heel z'n leven toch hard gewerkt en het is toch een goeie mens geweest. Nou ja, een ding komt 't allemaal een...
nl.verhalenbank.46660
Us mem wie us mei in kammeraedtske op Feanwâldster merke. Doe gongen se dêr togearre in tinte yn. Dêr koenen se de takomst yn in spegel sjen. Mem krige ús heit to sjen. Dêr soe se letter mei trouwe, seinen se en dat is ek útkom. Mar har kammeraedtske seach oars net as in deakiste. Sy seinen tsjin har: "Oer trije wiken sille jo toplak komme oan 'e westkant...
nl.verhalenbank.18084
Er waren, maar dat heb je nou nog....echt waar, er zijn nog mensen die bij wijze van rekening [...] er zijn heel wat mensen wel die bij wijze van spreken [...], die niet graag naar het kerkhof toe gaan. [...] Er zijn er toch wel die het kerkhof een beetje mijden. [...] die bij wijze van spreken als het donker was, nog het kerkhof rondgingen. Nee. Die...
nl.verhalenbank.44510
Spookdieren
Op het muurtje van het mollenkerkhof (een kerkhof voor zwervers) in Soest zat een rond voorwerp met twee vurige ogen. Het sprong op de kruiwagen, waarmee de man het bos of velde in was geweest en bleef daar zitten tot het huis van de man bereikt was. Drie dagen lang kon de man geen woord uitbrengen, at, dronk, noch sliep. Of het een bepaald...
nl.verhalenbank.13313
Oldebarneveldt
Mijn vader was ambtenaar van de Burgerlijke Stand in Berkel en Rodenrijs van 1940-1965. Hij deed heel veel historisch onderzoek. Toen ik een jaar of 10 was (dus in 1957) nam hij mij mee op bezoek bij de oude Jaap Verhoef. Die woonde in het Noordeinde, vlakbij Café het Noorden. Die had nog restanten van Berkelse klederdracht en wat gespen...
nl.verhalenbank.40908
