Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje. Pake en beppe wennen op 'e Noarder Dwarsfeart. In broer fan pake, dat wie Geart Schriemer, dy wie bitsjoend. Hy wie sa siik as in houn en trille fan 'e koarts. Der wie altyd in dikke swarte kat by harren yn 'e buurt en dy hie pake yn 'e rekken. Dat wie de tsjoenster. Pake hie al in pear kear in raem op dy kat...
nl.verhalenbank.19863
Us Hindrikom wenne yn Twizelerheide. Hy hie dêr in winkel en ek wol bargen. Hy hie op in kear biggen by de mot. Tichteby wenne in âld man, dy koe tsjoene. Dy mocht graech bargen lije, mar Hindrikom syn jonge jage dy âld man fuort.
Hwant de jonge wie bang dat de biggen oars bitsjoend woarden. Dy âld man hie de kweade hân. Dêrtroch wienen se bang foar him.
nl.verhalenbank.33319
Alde van der Woude út Grinzer Pein hat ek in pear kear mei in pleachbeest to meitsjen hawn. Op in kear, doe wienen hy en noch twa man de Grinzer klaei út west. Sy hienen warch west, hwant sy wienen rinnende en sy wienen even lizzen gong en dêr wie hy yn 'e sliep rekke. Doe't er wekker woarde hienen de oare twa sein: Der is ús in pleachbeest passeard. Doe...
nl.verhalenbank.24665
Ik wie us op in nacht to murdejeijen op 'e Wide Pet. Ik hie in hiele bêste houn. Doe siet dêr hwat yn in beam, dat sprong der út, doe't wy oan dy beam skodden. De houn wie in monster en foar neat bang. Hy snapte dat ding en sprong der mei yn 't wetter. Dêr hat er wol in healûre mei dat ding fochten. Doe't de houn wer út it wetter wei kom wied er...
nl.verhalenbank.23487
Guon minsken hienen macht oer it fé. Sokken koenen jin in dier forkeapje, sa mak as in hountsje. Letter wie 't in ûndier.
Dat gebeurde wolris mei in hynder. Sokke minsken koenen mear as in oar.
nl.verhalenbank.29395
Bearn van der Woude fortelde: Ik wie us in kear by Hindrik Pikelhearring (= van der Molen). Doe sei Hindrik tsjin my: "Bearn, ik ha noch in bigje. Dat wie krekt hwat foar dy. Wolst it keapje?"
Ik sei: "Ik ha gjin sinten."
"Hoechst der ek net folle foar to jaen", sei Hindrik, hy is goedkeep.
Ik sei: "Ik mat him earst mar ris sjen."
Doe wy der hinne. 't Wie...
nl.verhalenbank.26059
Der wie in fanke, dy wie boerefaem yn Kuzumer yn Grinslân. Dat fanke wie nergens bang foar.
Op in kear, doe hienen se by de boer in hokling slachte. 't Wie al joun en 't wie donker.
Doe sei de boerinne: "Och hearink, nou ha wy 't sâlt forgetten!"
Doe woarde de faem der op útstjûrd om gau even nei de buorren ta om sâlt op to heljen.
Doe seinen de oaren...
nl.verhalenbank.23454
De doomny fan Boarnburgum en Koartehimmen (ds. van Es) hâldde der kninen op nei, mar der woarden altomets guon fan stellen.
Doe't doomny op in snein-to-moarn ris wer op 'e preekstoel stie, nei't se him dy wyks wèr kninen ûntstellen hienen, sei er:
Boeren en burgers van Boornbergum en Kortehemmen,
ik zeg niet, dat ge dieven zijt,
maar ik raak al mijn...
nl.verhalenbank.33386
Dieren binne faek heldersynde.
Sa wyt in houn twa ûren fan tofoaren al as der tonger komt. Dan is er ûnrêstich en binaud.
nl.verhalenbank.24006
Guon tsjoensters kinne har yn dieren foroarje. As men op sa'n dier sjit, dan hat de tsjoenster de oare deis in blau eech.
nl.verhalenbank.23025
Yn 'e Boelensloane hienen jo de Spoekeloane, dy gong nei it Spoekeboskje ta. Dêr hienen jo soms nuvere lûden. It wie noait liker as brûsden der in pear koubeesten troch 't wetter hinne. Guon doarsten dêr net lâns.
nl.verhalenbank.27518
Der wienen ek guon dy ha by 't Blauhûs in beest sjoen, great en swart en dat rattele mei kettings.
nl.verhalenbank.37920
Us heit fortelde: Der binne dieren, dy kinne net rekke wurde mei in kûgel. En der binne ek murden dy't net to birinnen binne. Dat liket raer en de minsken wolle 't net leauwe as ik it fortel, mar ik ha 't sels meimakke. (Heit wie murdejager)
Yn 't Jan Bennesboskje yn Sumarreheide, dêr siet in murd yn 'e groun. Al forskillende hounen hienen dêr hinne west...
nl.verhalenbank.33371
Doe't ik sahwat seis à sawn jier âld wie, leinen wy us op in kear mei 't skip by de Lange Jammer to Bakkefean. De Lange Jammer dat wie in rige feanketen, dy't der nou allegear wei binne.
Ik gûlde dêr alle dagen in healûre lang en yn dyselde tiid jammere ús hountsje oan ien tried wei en roan almar de warring yn 't roun.
Heit sei: "Wy matte hjir wei, hwant...
nl.verhalenbank.29299
Der hat in keardel west, dy koe hwat mear as in oar.
Hy hie de kweade hân, seinen se wol. Ien hat my us oer him forteld. Dy hie 't sels bileefd:
Ik hie 't sa earmoedich, sei er. Ik kocht in bichje foar fyftsjin stûren. Doe't ik it thús hie, kom dy keardel by my. Dy koe duvelskunsten.
"Hast in bigge kocht?" sei er.
"Ja", sei 'k.
"'t Is net sa'n dikken",...
nl.verhalenbank.25567
Yn Ynje (Java) gebeurde it dat ien op in wylde baerch skeat. Dy baerch wie op it tsjerkhôf, krekt achter it graef fan in hadji (= Mekkagonger). Hy rekke de baerch net, wylst er oars o sa'n tûke sjitter wie.
Mar doe sei it folk, net ien dy't dy baerch dêr reitsje koe. It wei in heilich plak, dêr't de baerch tahâldde. As er dêr wie wie er ûnfeilbaer...
nl.verhalenbank.33700
Wy hienen in buorfrou, dat wie âlde Karste Iebeltsje. Dat wie in tige gelovich minske.
Op in kear wie hja op in joune let op 'e Mesken west.
De Mesken, dat wie in útgestrekt heidefjild fan Duerswâld nei Drachten, dêr roannen allegear skeanpaden troch. Hja hie dêr op ien fan dy skeanpaden west, by tsjuster, midden op 'e heide.
Doe wie der in hiel great...
nl.verhalenbank.36905
Oan 'e Noarder Dwarsfeart wenne âlde Wytse Kosak. Dy fortelde ris in kear wylst er op in pealtsje siet: Ik wie in kear oan 't kuijerjen. Doe roan der my in dier op 'e side. 't Wie in great dier en 't wie bûnt. Ik koe 't net to plak bringe. Mar 'k hie fuort yn 'e gaten dat it in pleachbeest wie. Ik hie in stikje roggenbrea by my, dat helle ik út 'e bûse en...
nl.verhalenbank.36912
Yn Sumar, foar 't tramstasjon oer, stie froeger in plaets. Dat wie yn 'e tiid doe bruts yn Sumar de longsykte ûnder it fé út. Alle kij woarden der hast troch oantaest en de boeren rekken har fé kwyt. Allinne op dy plaets by 't stasjon, dêr bleau it fé soun.
Doe woarden se ôfgunstich op dy boer. En doe gongen se hinne en smieten in stik bismet fleis troch...
nl.verhalenbank.33103
