Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Iemand hörde snachs, toen ie op bed was, ielke keer roepe: “Hol over! Hol over!” Zoas ze da doen as ze soaves bij ’n vèr on de Woal of de Rien stoan. Hé’j wier wakker. Toen zat er ’n vlooi op de raand van de woaterpot. Die had geroepe!
nl.verhalenbank.50325
Guon fan Feansterheide hienen in sike koe. Doe gong it minske mei har buorfrou nei âlde Hinse, dy't op 't Swartfean wenne. Hinse Jehannes de Boer wie duvelbander en hy doktere ek mei fé. Hja gong nei Hinse ta om rie.
Hinse frege: Binne jim dêr en dêr lâns kom?
"Ja", seinen de froulju.
"Ha jim nergens lêst fan hawn?"
"Né."
"Dan krije jim dêr aenst àl lêst...
nl.verhalenbank.19731
Spookdieren
Janna kon zich in een kat veranderen en ook binnenkomen met gesloten deuren. Katriene zat te weven in de weefkamer. Plotseling zat er een kat achter haar, hoewel er geen deur was opengemaakt. Zij zegt: "och, daor zit dee smerige katte ook wier achter mie. Veuruut, gao weg, Janna." De kat zei: "och Katriene, ik zal wel gaon." Aangezien men de...
nl.verhalenbank.13395
D’r was es ’n vrouw ien ’t Lobith. En die hur kiender wiere ok altied beheks. D’r kwame altied ’n por katte bé’j hur ien huus. Ze wisse nie, wor die thuus hörde. Op ’n goeie dag gieng de vrouw koek bakke. De katte zate wer neve de kachel. De vrouw vertrouwde da nie. En durrum gooide ze mette koek umlegge de grote hete koeke de katte ien ’t gezich. ’s Mèrs...
nl.verhalenbank.50240
En vroeger was ook eh eh daar in Noord-Limburg ‘n, ’n oostelijke, Noord-Brabant en in het midden van Limburg daar was toch altijd eh zo vaak dat het ergens spookte op ’n boerderij en dat er eh de varkens doodgingen en en de koeien allerlei ziektes kregen en zo hè, en dan dachten ze altijd dat de duivel in het spel was, en dan werd de pastoor d’r bij...
nl.verhalenbank.128303
Spookdieren
In mijn kinderjaren hoorde ik vaak verhalen over de "weerwolf". Liep men 's avonds in het donker op eenzaam terrein dan was de kans groot dat er een weerwolf op je rug sprong. Hij klemde zich aan je rug vast , je kon je er niet van bevrijden wat je ook deed. De weerwolf bleef je een eindweegs vergezellen en verliet je pas weer nadat hij een...
nl.verhalenbank.13450
Op 'e Skûlenburgerwei spûke altyd in swart beest. It like op in hountsje. It roan mei de minsken op. Se koenen it net by har wei krije.
nl.verhalenbank.36029
Tichte by 't Blauhûs wie in skeanpaed. Dat kom út op 'e wei nei 't Fean ta. Op dat skeanpaed spoeke it altyd bot. Dêr roan yndertiid altyd in arbeider lâns, dy't nei de boer ta moest. Hy wie net bang útfallen.
Mar doe gebeurde it in kear of hwat doe moete er dêr in pleachbeest. Der kom in dikke swarte houn achter him oan. Dy roan dan wer oan 'e iene kant...
nl.verhalenbank.25518
Tante en grötmoeder kwame van ’t Loo [gemeente Duiven] van de brullef. Tante, die nog mar zo’n djernje was, zag ’n kenieneke lope. Mar grötmoeder zag niks. Tante was nog jong en ze kroop tege grötmoeder on. Want ze was bang vör de kenien. Grötmoeder zèj: “Djern, lop toch goed”. “Ja mar, dan moj mar es kieke, wa mien vör de voete lup, ik kan hos nie...
nl.verhalenbank.50224
Heit har ris mei ien fan myn bruorren op 'e kroade nei Surhústerfean ta west. Myn broer wie doe noch in jonge. Doe't se by 't Blauhûs wienen, sei heit: "Sjoch, dêr komt it oan." 't Wie swart, hwat greater as in houn en hwat lytser as in keal. 't Wie in pleachbeest, dat har foarby gong. It die har neat.
nl.verhalenbank.36163
Jankemuoi wie in hiel âld minske, dy wenne hjir tichteby. Hja wie alhiel dôf en hie in soan by har yn 'e hûs wenjen fan sa'n fyftich jier. Dat wie Jan, 't wie in neef fan my.
Op in kear hie Jan nei de Tille ta west to boadskipjen. Mei de boat. 't Wie op 'e joun.
As er fuort wie die âlde Jankemuoi de doarren al bitiid fêst.
Dy jouns hie se dat ek dien. Hja...
nl.verhalenbank.29696
Voader was ’s ’n keer on ’t worspinne* zuke. Toen ie ien de struke was, gienge de struke van eiges uut mekoar. En toe stond ’r ’n gespens es ’n pjerd vör ’m. Voader liet de worspinne stoan en smèrden ’m no huus.
Worstpinnen zijn doorns van de sleedoorn. Ze zijn scherp, dun en taai en van verschillende lengten. Ze werden ontdaan van de bast en gedroogd en...
nl.verhalenbank.50223
Tusken Rinsumageast en Ikkerwâld dêr spûke it ek. Der waerd sein dat dêr in pleachbeest omroun. Us omke wie net bang en woe it ris ûndersykje, mei noch in pear oaren. 't Wie yn 'e nacht. Omke roun foarop, de oaren der achteroan. Doe sei de achterste man: "It is hjir achter my."
Doe sei omke: "Dan matte jimme my stadich foarby gean, dat ik achter kom."
Doe...
nl.verhalenbank.31996
Der wienen ek guon dy ha by 't Blauhûs in beest sjoen, great en swart en dat rattele mei kettings.
nl.verhalenbank.37920
Yn Grinzer Pein sei in man tsjin syn buorman: "Sille wy der togearre op út to stropen fannacht?" Dat like de oare goed ta en sy gongen op stap.
Doe't se in moai eintsje roan hienen sei de buorman tsjin 'e oare: "Sjoch, hwat ding is dàt dêr?"
"Ik sjoch neat", sei de oare.
"Mast oer myn linker skouder hinne sjen."
"Ja," sei er, "nou sjoch ik it."
"Sille wy...
nl.verhalenbank.25275
Dor liep al ’n hele tied snachs ’n witte geit rond. Veul minse hadden ’m gezien. En ze vroegen: “Is die geit van ou?” “Nee”. “Van ou?” “Nee”. Hé’j was van niemand. Op ’n oavend zèj er iemand: “D’r lupt de geit wer over den diek”. De minse ginge kieke. Mar de geit was ienens weg. En gin mins het ’m lotter nog gezien.
nl.verhalenbank.50402
Spookdieren
Op het muurtje van het mollenkerkhof (een kerkhof voor zwervers) in Soest zat een rond voorwerp met twee vurige ogen. Het sprong op de kruiwagen, waarmee de man het bos of velde in was geweest en bleef daar zitten tot het huis van de man bereikt was. Drie dagen lang kon de man geen woord uitbrengen, at, dronk, noch sliep. Of het een bepaald...
nl.verhalenbank.13313
In goed sechstich jier lyn wennen wy hjir oan 't paedtsje yn in keetsje, dat opset wie fan plaggen, strie en hout. Heit en ik rounen op in joun oer 't hiem nei 't paedtsje ta. Doe kom der stadich hwat oan, dat like op in houn. Mar hy wie wol sa great as in keal en roetswart. Heit hie in hekel oan hounen en joech it beest in traep en sei: "Hwat mastou...
nl.verhalenbank.19328
Ik kwam soaves es ’n keer Jans, de möldersknecht van Hoogveld, tège. Achter ’m liep ’n lillek dier. ’t Leek ’n werwolf. Hé’j had grote klauwe en gloeiende oge. Ik zèj: “Wa hè gé’j dor toch bé’j ou, Jans?” Hé’j zej:“Ik heb niks bé’j mien”. En toe was er ok niks mer. Da gebeurde op ten hoek bé’j de meule. De minse zèje, dat ’t dor altied spokte.
nl.verhalenbank.49723
Oan 'e Folgerster loane, yn 'e buert fan Gjert van Sloten wie 'k ris mei in maet op in nacht oan 't murdejeijen. Doe kom der ynienen in beest út 'e wâl wei setten dat like op in kat. Mar hwat it wie koenen wy net sjen. Ik hie in houn dy stie nergens foar en doarst alles to pakken. Mar doe't er dat beest seach wie er deabinaud.
Dit mat in tsjoenster west ha.
nl.verhalenbank.36069
