Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
De bonken yn 'e bientsjekou.
Der wenne ergens in jongfeint, dy wie net gau bang. Hy wedde mei it jongfolk, hy soe op dy en dy joun let nei 't tsjerkhôf en in deabonke út 'e bientsjekou helje. Dat wie dus ôfpraet.
Mar de koster, dy't der fan ôfwiste, forskûle him achter de bonken. Hy hie in wyt lekken om him hinne dien.
De jonge pakte in bonke. Doe sei de...
nl.verhalenbank.20827
In suster fan my, doe't dat in fanke wie, hie se har foet forknoffele. Doe brocht ús mem har nei Oene Knoffelder ta. (Oene Kempenaar wie syn namme) Hy wenne yn Twizelerheide. Mem wie deabinaud foar him, hwant hy hie fan dy reade egen. Mem doarst him net oan to sjen.
"Ik mat hwat reinwetter ha", sei er. Doe die er hwat fan dat kâlde wetter tusken tûme en...
nl.verhalenbank.23122
Heit fortelde ús froeger oer de roggemantsjes. Wy moesten net ûndogensk wêze en fral net yn 'e rogge komme, hwant dan pakte in roggemantsje ús. Sa'n roggemantsje hie mar ien eech, en dat siet flak boppe de noas. Syn kopke wie like hurd as in spiker. Sokke roggemantsjes dogge de bern neat, mar wolle har goeije dingen leare, dat se letter net wer ûndogensk...
nl.verhalenbank.17483
Ze zèie vroeger wel, Opte Hoedieks”, een stuk diek bé’j de Wieringenhoek, doar liep vroeger soaves duk ’n been. Aanders niks as één been. En da liep doar mar wa rond. Soms was er ok nog ’n klein lichje op ’t been. Da was nog griezeliger. De minse waren er bar bang vur. Ze zèie wel tege de kiender: “Kom soaves nie te loat thuus, aj over de Hoedieks mot....
nl.verhalenbank.45930
Botte Noordmans fan Surhústerfean gong us by 't tsjerkhôf lâns by nacht.
Doe sei er: "Tussen twaalf en een is alles op de been."
Doe gong er him in greate fûgel achternei. Hy roan sa hurd er koe nei hûs ta. De fûgel gong op 't hûs sitten. 't Hiele hûs skodde as wie 't in ierdbeving.
nl.verhalenbank.21254
Ot har man, dat wie Hindrik Pyk ( = H. Ophuis). Dat wie ek in tsjoenster en hy hie de kweade hân.
Wy hienen in omke, dat wie Japik-om. Dy bearde us in kear, dat er nei de froulju ta soe. Mar hy gong nei de doar fan Hindrik en Ot. Mar hwat er dêr sjoen hat! Hy is achterstofoar fan 't hiem kom. Sa binaud wied er, hy moest it gesicht op har hâlde. Hy is der...
nl.verhalenbank.21387
EEN KRANS VAN VEREN
In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...
nl.verhalenbank.49576
Vroeger stond in Eersel, in het zogenaamde 'Hof', een kasteel. Het behoorde toe aan een zekere familie Merkelbach, maar er is nu niets meer van te zien.
In het laatst van de zeventiende eeuw stond het kasteel leeg. Niemand wilde er wonen, omdat het er 's nachts spookte. Zelfs reizigers die voorbijkwamen en vermoeid naar onderdak zochten, gingen er niet...
nl.verhalenbank.49823
H: Boesjeude. Met een 's'. Volgens mij moet dat taalkundig een 'f' zijn. Ferdinand [RK: Boefjeude] In mijn kinderjaren zat ook een Beusjeude.
RK: Wat deed 'ie?
H: Nou dat was heel simpel. Je had op het eind van het tuinpad. Is in de tijd dat je geen centrale verwar[ming]...hoe heet dat...waterleiding hebt. Dan heb je waterputten. Bij jullie ook? Oh nee...
nl.verhalenbank.43840
As wy froeger nei de bakker ta moesten, dan moesten wy it tsjerkhôf foarby. As it dan in bytsje skymrich wie, wienen wy deabinaud. Hwant sy seinen altyd, op it tsjerkhôf yn Earnewâld wienen geesten.
It mat hjir yn Earnewâld ris in kear gebeurd wêze, dat twa mannen de lju bang meitsje woenen. Sy gongen boppe op elkoar op it tsjerkhôf stean by de muorre op,...
nl.verhalenbank.24917
Yn Aldskoat wie ris in bigraffenis. Doe't it folk op 't tsjerkhôf wie soenen se de kiste sakje litte. Doe sei it lyk ynienen: "Lit my der út. Ik ha 't hjir sa binaud!"
Doe lieten de dragers de kiste los en dy plofte yn it graef.
Sy naeiden allegear út, hals oer de kop. Der wie in âld-minske by, dy wie sa rimpen, dat hja stroffele oer in sark en bruts in...
nl.verhalenbank.26050
Us heit hie forkearing mei in faem yn Marum (= Marrum). Hy roan dêr alhiel hinne. Hy kom dan yn 'e nacht werom en 't wie in hiel ein rinnen. Mar hy sei: "'k Wie noait binaud." Mar op in kear, doe hat er al binaud west.
Hy kom fan 'e faem werom. 't Wie om in ûre of ien hinne. De moanne skynde. Hy seach syn eigen skaed yn 't moanneljocht. Doe woarde hy...
nl.verhalenbank.21089
