Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
15 datasets found
Dutch Keywords: bed kerkhof
Guon út 'e Harkema hawwe ris in postloper formoardzje wold. Dat wie yn 'e buert fan 't Feanster tsjerkhôf. Sy stutsen him, mar it mes skampere foar in diel op 'e learen brievetas ôf. Dat sy rekken him mar in bytsje. Mar dêr foel àl bloed fan him op 'e wei. Dat bloed woe letter noait wer út 'e stiennen wei. Omdat it moardnersbloed wie. Dyselde deis ha se...
nl.verhalenbank.28880
Yn Kollumersweach by 't spoar wenne in âld man, dy moest der nachts faek út om hwat to sjen. Bleau er lizzen, dat joech neat. Dan waerd hy der út dreaun, ja smiten hast. Hy moest dan faek nei 't tsjerkhôf fan Kollumersweach ta. Dêr seach er dan in lykstaesje. Dy man wie Bontsje Knjillis.
nl.verhalenbank.17493
Yn 'e Himrik stie in woanwein, dêr wenne in man yn, dy wie mei de helm geboaren. Alle nachten moest hy der ôf en nei 't tsjerkhôf ta. Der waerd dan op 'e wein kloppe en dan sei er 'ja'. Op in kear kom der in lykstaesje lâns by nacht. Dy koe net passeare. Hy moast mei de wein fan 't sté. Dat die er dyselde nachts. De oare deis forstoar der ien. 't wie...
nl.verhalenbank.21019
Op 'e Feanster Heide lei in man yn 'e nacht op bêd, doe hearde hy ynienen dat der bûtendoar hwat tsjin it kezyn oan skaefde. Hy fan it bêd ôf en nei bûten, mar der wie neat to sjen. Hy joech him wer del. In skoftsje letter waerd der bûtendoar hwat del set dat fan hout wie en der waerd ek hwat boven op goaid. Wer gong de man der op ôf om to sjen, mar ek...
nl.verhalenbank.17635
To Eastemar lei in faem op it lân to jirpelsykjen. Hja hie lêst fan pine yn 'e mûle. Doe joech in biis har de rie, hja moest nei it tsjerkhôf tagean en in rustige spiker opsykje en dy oan 'e kies hâlde, dan bikom de pine yn 'e mûle. Hja die dat. De jouns doe't de faem al op bêd lei, kloppe der ien by har op it glês en dy rôp al mar: "Myn spiker! Myn...
nl.verhalenbank.21740
It is froeger ris gebeurd dat hjir twa hantsjemieren út Dútslân weikamen to meanen. De iene dat wie Karl. Hja meanden by in boer, dy wenne oan 'e Simmerdyk ûnder Burgum. It famke fan dy boer rekke siik. De boerinne tocht net oars of it bern wie bitsjoend en hja sette mei kryt in krús oer de flier foar 't bêd dêr't it bern yn lei. Dan hienen de tsjoensters...
nl.verhalenbank.37862
Toen Blaarthem vroeger nog een zelfstandige gemeente was, stond daar aan de oever van de rivier de Gender, rechts van de straat die tegenwoordig de Kasteelweg heet, een kasteel. Er is nu niets meer van te zien, want de plaats waar vroeger het kasteel stond, is nu een moderne stadswijk geworden. Oorspronkelijk behoorde dit kasteel toe aan de adellijke...
nl.verhalenbank.49821
Bontsje Keke fan 'e Westerein wie mei de helm geboaren. Syn dochter hat har yn in dobbe fordronken. Dat moest Keke fan tofoaren sjen. En syn soan hat him ophong oan in beamke foar hûs. Dat hat er ek fan tofoaren sjoen. Mar hy koe 't net keare. Hy wist dat it gebeure moest. Wit hoe faek moest hy der nachts ôf en der út. Dan waerd er dreaun nei 't tsjerkhôf...
nl.verhalenbank.30486
Bontsje Keke wie it fremdste mantsje fan 'e Westerein. Ik en myn broer hienen moalhandel. Wy brochten wol mais en koarnmoal en sa by him en dan die hy ús de forhalen. Hy fortelde altyd oer syn bilevenissen by nacht. Hy wenne by 't spoar. Elkenien koe him. Keke moest nachts wit hoe faek út bêd wei. Dan moest er in bigraffenis sjen. Meastal wie dat op it...
nl.verhalenbank.38387
Ik hie in suster, dy krige de Spaenske gryp. Dy is stoarn yn novimber 1918. Hja lei achter yn 't hûs yn in bêdsté. Doe sei se tsjin heit: "Lit my op mem har bêd stjerre." Dat wie in bêdsté foar yn 'e keamer, dêr't se de minsken om har hinne hie. "Bring my dêr hinne," sei se, "hwant ik ha de wein al heard. It tiksel dat kreake sa." Heit sei: "Dû mast sa...
nl.verhalenbank.38345
Heit (Thomas Bruining) roan út Doezum wei nei de Smellinger Pein ta nei de faem. Op 'e weromreis by't Rottefalster tsjerkhôf wie hwat yn 'e homeije. Heit moèst der nei sjen. It like dan wer op in hynder, dan op in fôlle, dan op in aep. Hy koe 't net útmeitsje hwat it wie. Mar hy wie net bang en roan der hinne om to sjen. Doe't er him omkeare woe, koed er...
nl.verhalenbank.17648
Yn Ypecolsgea, ûnder Wâldsein, wenne in boerefeint, Piter de Boer, dy nochal hwat opsprekkerich fan aerd wie; nergens bang foar en s.f.h. Op in Sneontojoun gong er foar de boer nei Wâldsein om briedaeijen to heljen. Fansels, by Onne Ozinga, de kastlein, stut er even oan. Dêr siet in moai ploechje. Al gau hiene se it oer boppe-natuerlike dingen. En doe:...
nl.verhalenbank.50517
1.44. Nog een nachtelijk avontuur 'Ja, 't is lang geleden', vertelde mij een bejaard man uit H., 'dat mijn grootvader zaliger, toen hij nog in zijnen jongen doen was, met twee zijner vrienden, even jeugdig en krachtig en weinig bevreesd, op een Zondag achtermiddag naar 't stadje H. gingen. Na met eenige kennissen een pintje te hebben gedronken, zoals dat...
nl.verhalenbank.50038
1.26. Heksen en de kwade hand Uit de troebele bron van onkunde opgeweld, leeft het geloof aan heksen en spoken in deze streken nog steeds voort, ofschoon slechts in 't verborgene en meest onder de lagere volksklasse. Godsdienst en beschaving hebben veel, zeer veel, doch nog niet alles kunnen uitroeien. Ds. Hanewinkel, die op zijne 'Reize door de Majory'...
nl.verhalenbank.50020
No. 116. Ja 't is lang geleden gebeurd, vertelde een oud man uit Heeze, dat mijn grootvader zaliger, toen hij nog in zijn jongen doen was, met twee vrienden, op een Zondagachtermiddag naar Helmond ging. Omdat ze een paar pintjes gevat hadden, zooals dat wel gebeuren kan, als vrienden met elkaar uit zijn, was 't al laat geworden, eer ze opstonden om naar...
nl.verhalenbank.46808
35