Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
[...] Op zolder bijvoorbeeld was het ook zo. Bij mijn grootouders mocht je ook niet op zolder komen. Daar hadden ze wat staan. Wat daar stond weet ik dus ook niet. Maar daar zat...de boze heks zat op de zolder en zo. Dat mocht niet als het ware. [...] De boeman en de duivel ook wel.
nl.verhalenbank.44497
La we is zegge, dat d'r mense ware ... , as ze 's aves erges ... dat was meer 't idee van een zwarte hond. D'r gaat hier een verhaal, d'r liep een man over de dijk. Ineens zag die wat. "Weg Carlo, weg Carlo, weg, Carlo!" Die man was de nek gebroke door de duvel!
nl.verhalenbank.72887
Soms staan paard en koe stijf. Dan moet men bidden en het geneest.
nl.verhalenbank.47629
Een nachtmerrie, sei men froeger, dat was een frou, die door het sleutelgat in huis kwam. De mensen werden doodsbenaud as sij er was. 't Waren duivelskunsten.
nl.verhalenbank.20293
Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen.
Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...
nl.verhalenbank.19700
Foar tsjoenen wienen se eartiids yn Jobbegea tige bang. De lju makken in gatsje yn 'e drompel en dêr dienen se duveldrek yn. De bern droegen duveldrek op 't boarst. As de bern bitsjoend wienen gong men nei Murk gûchlem, de duvelbander fan de Knipe.
Bitsjoende bern dy't stoaren, bleauwen slop.
Ek in tsjoenster wurdt net stiif, as se dea giet.
nl.verhalenbank.21021
D'r was een wonder. Ik loop mee diejen koei en achter de koei liep een wonder mee klauwe. Ik zee tege die koei: "Terug!" Maar die koei wou nie. Ik wou 'm een opdukker geve. Ik zag 'm bewege en bang da'k was. 't Was net zilver. 't Blikkerde over de weg.
nl.verhalenbank.72716
Ien fan 'e Tike hat my forteld:
Ik (dit wie âlde Jan Potskipper syn wiif) stie op 'e reed. Ik rôp Pije en Hoeke, myn beide jonges, hwant wy masten ite. Der wie net in minske to sjen yn gjin fjilden noch wegen. Doe stie ynienen âlde Tryn achter my, mei in lekken om har hinne.
Ik woarde danige kjel en sei: "Dû âlde duvel, dû bist net gong, dû bist flein."
nl.verhalenbank.12234
Soms stond “het perd stijf” of met “ geslinterde manen”. Dan moest men “goei werke doew” om van de hekserij af te komen.
nl.verhalenbank.47547
Soms stond een paard bezweet en met geslingerde manen. Dan was het “van de kof haand gerakt”.
nl.verhalenbank.47622
As bargen siik waerden dienen de boeren faek duveldrek yn 'e trôch. Sa wie der yn Ryptsjerkster Nijlân ek in boer dy't dat die, mar dat hie gjin resultaet. Doe gong er hinne en spikere de bibel oan 'e trôch fêst.
"As er foar syn eigen drek gjin ôfkear hat, dan sil er dochs wòl bang wêze foar de bibel", sei de boer.
nl.verhalenbank.31659
Alle Tet fan 'e Harkema liet har pânse ek thús. Dat mat in dikke pânse west ha. Guon ha him wol us sjoen.
Sy hat èk us by ds. Nieuwenhuis west mei iel, doe hie se allegear blauwe plakken op 't gesicht. Dat hie de duvel dien fansels.
Dûmny frege: "Hoe komt dat zo?"
Tet sei: "Wy ha koarte bêdsdoarren en dêr stomp ik my altyd mei de kop oan."
Har man wie...
nl.verhalenbank.20226
Op 'e Sawnbulten wenne in âld bryk wyfke, dat kwealik roan. Mar likegoed, troch har swarte kunst wie se samar in ein út 'e reek. Har eigen man wie bang foar har.
nl.verhalenbank.15747
Hjir op 'e heide wenne ek in tsjoenster. As dy yn 'e hûs kaem ergens dan wienen se bang dat se de bern bitsjoende. Hja brûkten duveldrek tsjin 'e tsjoenderij.
nl.verhalenbank.31796
Us heit en dy woenen net heal op 'e foto. Dat wienen duvelskunsten, sei er, en 't wie him net út 'e holle wei to praten.
nl.verhalenbank.22132
As bern droegen wy wol stikjes duveldrek yn in pûdtsje oan in touke om 'e hals tsjin 'e tsjoensters.
nl.verhalenbank.20420
Bouke Brinkman wie al âld. Hy rekke bitsjoend.
Doe gong er nei Kûkherne ta, nei Wopke, de duvelbanner. It wie Minne Brecht, dy't him bitsjoend hie.
Bouke sei tsjin Wopke: "Ik mat in drank fan dy ha; ik bin bitsjoend."
Wopke sei: "Ik hoef dy gjin drank mei to jaen, hwant dy giet dochs stikken ûnderweis."
Mar Bouke sei: "Jow him my mar mei."
Doe rekke Bouke...
nl.verhalenbank.29746
Japik Visser en syn dochter Antsje wennen yn 'e Harkema. Sy ha ek oan 'e Skieppedrifte wenne ûnder Droegeham.
Der wenne ek noch in âld man by harren yn, dat wie Tsjerk. Sy wienen alle trije deabinaud foar de duvel en foar tsjoenderije. Sy mienden om 'e haverklap dat se bitsjoend wienen.
Hja hienen yn 'e keamer in kleed spand. Dêr achter wie in hoeke, dêr...
nl.verhalenbank.20049
Trape ien op in pod, dan kaem der tonger.
As de minsken froeger bang wienen foar in tsjoenster, dan dienen se alles ticht, ek de skoarstien. Ek de slotsgatten en 't goatsgat, hwant in tsjoenster koe oeral troch. Se dienen duveldrek ûnder 'e drompel.
nl.verhalenbank.30139
Alde Jitse Wyts wenne yn Feansterheide. 't Frommes doogde net. It wie in tsjoenster.
Op in kear wie heit fuort om biggen to keapjen. Doe seinen wy: nou matte wy al oppasse, dat dat frommes hjir net oer de drompel komt, hwant sy kin de biggen wol bitsjoene.
Doe die ús Ritske duveldrek ûnder 'e drompel.
Doe koe se net oer 'e drompel komme.
nl.verhalenbank.25470
