Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
By 't Knillisdjip, net sa fier fan Strobos ôf, stie, oan 'e noardkant in hiel moai húske, mar dêr koe net in minske yn wenje. Dêr spûke it altyd.
nl.verhalenbank.25299
Yn dat hûs koenen letter gjin minsken mear wenje. Sy gongen der allegear wer út. It spoeke dêr letter altyd. De minsken koenen der net mear yn wêze. Hyltyd stie 't hûs leech. De stuollen koenen net op har plak stean bliuwe en de tafel en de kachel net, dat op 't lêst wie elkenien deabinaud foar dat hûs.
nl.verhalenbank.20568
In Ameide woonde een vrouwtje dat spoken kon. Niemand dorst langs d'r woning. Wij als schooljongens ook niet.
nl.verhalenbank.50896
Opten Dries wonde Groadus Mielder en nèven ’m wonde zien zwoager Jan Huting. Groadus gieng dood en wier begrave. Op ’n keer was Jan Huting on ’t hout hakke vör de kachel en zien zoon ston nèven’m. Opens zèj die: “Voader, kiek ’s nor ’t huus van ome Groadus. Die kiekt dör ’t raam hirrenopper [hier op aan]”. Jan Huting keek en zag ’t ok duidelijk. Gaauw...
nl.verhalenbank.50183
Der spoeke op 'e Ikkers ek in mantsje mei in kroade. Dat wie in hiel lyts mantsje. Guon biwearden dat er swart wie.
Guon ha him wol sjoen. Dat mantsje flokte hiel bot.
It sil deselde west ha dy't dêr nachts yn dat húske kaem.
De measten doarsten net yn dat húske to wenjen.
nl.verhalenbank.37234
Hjir oer de feart stiet in húske, dat is in echt spûkhúske. Dêr gong it altyd bot op in spûkjen. It gong dêr altyd op in klopjen. De bâelders rûgelen op 'e souder om.
De minsken dy't dêr wennen woarden op 't lêst deabinaud.
nl.verhalenbank.38200
Hjir op 'e reed, dêr't wy wenje spûket in fôlle mei de brijpot om 'e hals. Dêr waerden wy as bern bang mei makke.
nl.verhalenbank.38639
Vledderveen ston eerder bekend as n stee mit roege bewoners. Wie wazzen gounend van de eersten dei hier woonden en ik heb de ontwikkeln mitmoakt. Mien haile femilie ston bekend om heur smokkeln en streupn; jong dat gung zo mooi.
Vanzulms wazzen wie n bult s nachts bie t pad en loat ik joe nou verteln dat ik nooit wat biezunders zain heb, zoas de maiste...
nl.verhalenbank.44719
Wy ha wenne oan 'e âld achterwei yn 'e Falom, in hiel ein achterút. It spokke dêr yn dat hûs. De minsken dy't dêr fóár ús wenne hienen wienen der dêr om weigong. Ik hierde 't hûs foar in bytsje sinten, ek al omdat net ien dêr wenje woe.
Ik hie dêr hwat fé op 'e stâl. Froeger hienen de kij seelkettings om. Myn kij hienen dat doe ek. Mar dêr rattelen se yn...
nl.verhalenbank.25189
Op in kear ha 'k nei Jehannes de Boer ta west, dy't op it Wytfean wenne. Dêr wie myn pake arbeider. Ik wie doe noch in jonge. Der wie praet woarn oer spoekjen en ik wie neat net gerêst ûnderweis. Ik wie sahwat op it plak, dêr't nou Veenema wennet, doe kom der my hwat op side. It like op in greate grouwe swarte houn en it roan deun tsjin my oan.
Oan 'e...
nl.verhalenbank.12274
Yn Nyegea op 'e Hegewei dêr binne us in pear âlde minsken formoarde woarn. Letter spûke it dêr. Dan wienen der nachts altyd lûden om 'e doar. 't Iene lûd wie hwat swierder, 't oare hwat lichter. (Dat wienen de lûden fan de beide formoarde âlde minsken.) De minsken dy't op dat spul kommen to wenjen wienen op 't lêst stjerrend binaud. Sy binne der wei gong...
nl.verhalenbank.27867
Hjir op 'e Hoek is in hûs opbarnd, dat haw ik nyskes al forteld (ik ha 't in jier fan tofoaren al barnen sjoen).
Yn dat hûs wennen yndertiid Geart en Ael. Dy hienen trije dochters en twa soannen. Dy hienen forkearing.
Age Bylsma wie dêr op in nacht op it hiem om to strunen. Doe kaem dêr in ding oanfleanen, út 'e Finnen wei. Dat kaem op Age ta. Age wy sa...
nl.verhalenbank.38582
Yn Westersân woarde in bern geboaren, dat fleach by de geboarte troch de keamer hinne. It bern koe fuort prate. Mar it bleau net langer as in ûre yn leven. It fleach by de gerdinen omheech en sei: "Als moeder eens wist hoe het met het sterven is." Doe foel it nei ûnderen en it wie dea.
Beppe tsjinne dêr in pear huzen ôf. Dy woarde sa binaud, dat sy hat de...
nl.verhalenbank.19851
Spoken
Dat 't hier in Gèssel ok hit gespookt he'k us moeder wel heure zegge; da de miense nie te bed durrufde. Ze hebbe ze ok gezien, spoke zèn wit. Us moeder is nou 'n jaor of zes dood, mar die kos 't nog wel vertelle. Die spoke kwaome snaags. Hier wonde in de Heuvelstraot vruuger ok 'n vrouw, 't spook zinne ze. mar wattur bij heur geburt is, da wik nie.
nl.verhalenbank.41556
Op 'e souder stie in âld kast en noch hwat oare âlde meubels. Dêr woarde op in nacht ynomrammele.
Yn dat hûs wennen in man en in frou togearre.
"Hearst it wol?" sei de frou. Hja wie syn muoike.
"Jawol", sei er.
't Rammeljen hâldde tiden oan, der kom gjin ein oan.
Op 't lêst sei er: "Matte wy der net ôf?"
Hja gongen der ôf.
Beide gongen se by de leider op...
nl.verhalenbank.24014
Dàt weet ik wel, als je vroeger Langerak inkwam, dan had je daar een boerenhofstee, een eindjie van de dijk. Die hofstee stong op de plaats waar vroeger het kasteel van Langerak heeft gestaan. Je hebt daar een fruitbogaard tot aan de dijk. Als je daar in 't hollegie van de nacht, zo tusse twaalf en één, inging, dan kon je daar de witte juffrouw op een...
nl.verhalenbank.50937
Us mem is yn 'e Harkema great brocht. Hja fortelde der wenne yn 'e Harkema in âld frou, dy siet altyd to spinnen. Froeger wie it de gewoante, as de lju in himd hienen dat net al to bêst mear wie dan brûkten se dat as deadshimd. It wie doe in earmoedige tiid.
Doe't dat âld minske kom to forstjerren, dat altyd siet to spinnen, dienen se har in himd oan,...
nl.verhalenbank.24178
SdV : Is 't ok zôô dat je hier vroeger bijgelôôf had ?
Mr Bakker : Nou niet sô erg hier nee. Jao, die ouwere meñse, dat ik dan weet, die ouwe meñse die hoorde je daer nog wel 's over.
Mvr Bakker : Jao maor weet jie waer dat wel hêêl erg was ? D'n overkant, de kante op van Zoidland en zo, daer was 't wel erg.
Mr Bakker : Jao maor op Gouswaerd ok hoor.
Mvr...
nl.verhalenbank.45900
De zuster van moeder wonde ien Haldere, on de Kniepsen afweg. Ze hadden ’n heel oud huus. En de minse zeie, dat ’t erien spokte. Gin mins dörfde d’r ien te wonen. Mien moeders zuster wel. Die was nie bang. Op ’n keer kwam er ’n man. Die zei tegen mien tante: “Ge zit hier zo moi. Mar de minse zegge, daj hier nie kun blieve wone, umdat ’t er zo spok. Ik zal...
nl.verhalenbank.50477
