Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
[Hennie] Engelbertink (H.E.): Spölt dee verhaaln hier ok wa Gerrard? Met dee witte wiew, ie hebt ja ok wa van dee bealtn, he dat ze doar inzatn en t spit brengn?
Gerard Mulders: Ja dee witn wiew, vrower zedn ze ja van Paaltn Allee,
H.E.: Was dat dan genne witte juffer? Van Wolcherman he’k heurd, dat dat ne witte juffer har west, wat doar ’s nachtns um...
nl.verhalenbank.128526
[Hennie] Engelbertink (H.E.): Spölt dee verhaaln hier ok wa Gerrard? Met dee witte wiew, ie hebt ja ok wa van dee bealtn, he dat ze doar inzatn en t spit brengn?
Gerard Mulders: Ja dee witn wiew, vrower zedn ze ja van Paaltn Allee,
H.E.: Was dat dan genne witte juffer? Van Wolcherman he’k heurd, dat dat ne witte juffer har west, wat doar ’s nachtns um...
nl.verhalenbank.128527
Op it tsjerkhôf to Boelensloane hâldden altyd gâns wylde kninen ta. Myn heit gong dêr faek hinne to kninefangen. Dat die er dan mei strikken. Myn broer Miente naem er faek mei. Dat wie doe in lytse jonge.
't Wie op in winterjoun by ljochtmoanne waer. Der lei snie. Heit en Miente wienen op 't tsjerkhôf.
Doe kom krekt Germ Tuinstra (Germ Smous waerd er...
nl.verhalenbank.37784
Myn omke, Jan-om, tsjinne yn Grinslân by in boer.
Jan-om wie in raren ien, dy stie nergens foar. Dat wie algemien bikend. Dêrom praetten guon ûnder inoar ôf, hja woenen him ris bang meitsje.
Doe wie der ien by 't tsjuster op in dongpost stean gong mei in wyt lekken om. Doe wie Jan-om thús kaem en dy seach dat. Hy bleau stean en sei:
"Een spook op een...
nl.verhalenbank.37357
Ik en myn wiif hienen us to jounpraten west nei myn swager Fokke Alma, dy't oan 'e Betonwei wenne hat. Wy gongen werom, doe kom der in grouwe, swarte houn by ús. As wy steanbleauwen, bleau dy houn ek stean. Wy woarden beide binaud.
Doe't wy oan ús folke hûs ta wienen, gong myn wiif dêr yn 'e hûs. Ik bleau stean en krige it mes. Mar doe seach er my lyk oan...
nl.verhalenbank.19524
't Wie yn 'e tiid fan 'e rúzjes tusken Skieringers en Fetkeapers. Greate Pier wie oan 't ploegjen op it lân. Doe kommen der guon by him, dat wienen fijannen. Dy koenen him net, mar se woenen graech witte hwer't er wenne. Doe tilde Pier de ploege op en sei: "Dêr wennet er en hjir stiet er." Doe waerden dy mannen sa bang foar sa'n sterke keardel, dat hja...
nl.verhalenbank.30175
Yn Driezum dêr is ris ien by de tsjerkedoar stean gien mei in wyt lekken op. It wie jountiid en hy woe ien bang meitsje, dy't dêr lâns moest.
Doe't dy der oankaem bleau er stean en sei: "Ien spûk ha 'k wolris sjoen, mar noait twa op elkoar."
Deselde dy't him bang meitsje woe wie stoarn fan skrik.
nl.verhalenbank.37356
Japik Zijlstra fan Kollum fortelde. Der hienen ris twa boppe op elkoar stien, dy woenen ien kjel meitsje.
Doe't dyselde der oankaem wie er stean bleaun en hie sein: "Ik ha wolris twa boppe op elkoar sjoen, mar dêr noch noait in trêdden boppeop." Doe wienen dy beiden sa bang woarn, dat se wienen hurd útnaeid.
nl.verhalenbank.38475
Er waren twee mensen - de ouders van zegsman, F.W. - op weg naar huis. De man zei: "We moeten maar even naar mijn getrouwde zuster."
Wat gebeurde?
Onderweg zagen ze twee mannen met een lantaarn tussen zich in. "Dat zijn gluurders", zei het meisje. "Het betekent niets", zei de jongen. Het meisje dacht: we zullen wel zien. Ze liepen verder, terwijl de...
nl.verhalenbank.43638
Ziezo, wie zitn hier in t gehucht Meerland.
Dat hait zo, omdat er vrouger n meer bestoan het.
Over dat meer binnen verschaiden legenden in omloop.
Ollere mensn konden dr vrouger veul over verteln.
Ik herinner mie nog n geval, dat n oal man mie verteld het.
t Is wel al 150 joar leden, toun t zuch ofspeuld het, wat ik joe nou verteln goa. Want dei olle man...
nl.verhalenbank.44866
Hjir oer de feart stiet in húske, dat is in echt spûkhúske. Dêr gong it altyd bot op in spûkjen. It gong dêr altyd op in klopjen. De bâelders rûgelen op 'e souder om.
De minsken dy't dêr wennen woarden op 't lêst deabinaud.
nl.verhalenbank.38200
Yn 'e Houtigehage wennen minsken, dy wienen tige fûl. Sy koenen it net litte op snein to arbeidzjen. Dan stie de man op it lân to hakjen. Dat foel by de buorlju bot op, dy seagen der altyd nei.
Op in snein stied er wer op it lân to hakjen. Doe kom der in hiele grouwe, swarte houn oan. Dy gong deun tsjin 'e lodde oan stean. Doe koe de man net in spit mear...
nl.verhalenbank.17745
Vledderveen ston eerder bekend as n stee mit roege bewoners. Wie wazzen gounend van de eersten dei hier woonden en ik heb de ontwikkeln mitmoakt. Mien haile femilie ston bekend om heur smokkeln en streupn; jong dat gung zo mooi.
Vanzulms wazzen wie n bult s nachts bie t pad en loat ik joe nou verteln dat ik nooit wat biezunders zain heb, zoas de maiste...
nl.verhalenbank.44719
Ik en in kameraed wienen to murdejeijen. Wy wienen by Burum. En doe sei ik: "Dêr komt ek hwat oan." Doe wienen dat twa hynders. Dy koenen wy net fuort krije. Sy bleauwen stean dêr't se stienen. Krekt as wienen 't beelden. Dat ha spûkhynders west. Wy binne doe mar gau fuortgong.
nl.verhalenbank.21626
Der wie nachts altyd hwat op it tsjerkhôf. Doomny woe wol us wite hwat dat wie. Doe gong hy der ris hinne om to sjen. Doe wie dêr in persoan, dy gong boven op 'e oare stean, op 'e skouder tsjin 'e muorre oan.
Doomny sei: "Ien ha 'k wolris op 'e oare stean sjoen, mar dêr ek noch in trêdden boppe op noch noait."
Doe wie de boppeste sa binaud woarn, hwant hy...
nl.verhalenbank.24020
Spook bedrogen
D'r was hier 'ne boer en die ha twee zone en inne knecht. Die knecht had altij gezeed: van spoke ben ik nie bang. Die zou van d'n duvel nog nie bang gewist zèn. Mar toen ie op zekere aovund us uit was gewist, zinne die zone van dieje boer: we zullen 'm us hebbe. Ze doen 'n wit laoke um om 'm bang te maoke en ze gaon tege 'n boom staon. Daor...
nl.verhalenbank.41687
Heks als kat
Femilie van me ha gediend in zeuventig, da was toen de Fraans-Dutse orlog. D'r was 'n soldaot bij, ik wit zo gauw nie mir wie, mar die soldaot ston op waacht. En dur zaat altij un kat veur zun voete. Nou had-ie die al un kir weggeschupt, en hij gaaf ze nog un schup. En toen ining zisse: nou schup dan veur de derde kir. Hij durrufde nie mir te...
nl.verhalenbank.41730
Oerpake Jan (dat wie ús mem har pake Jan Willems) wenne yn Garyp. Hy mocht tige graech in slokje en dêr hie syn folk thús in hekel oan. Hy kaem dêrtroch foek let thús. Sy tochten: dat maate wy him ôfleare. Dat, doe 't er op in joun let us wer nei hûs ta soe mei in stik yn 'e kraech, woenen se him bang meitsje ûnderweis. Sy tochten: Dan doart er tonei...
nl.verhalenbank.17573
Der wie jounpraterije by de boer. It gong der fleurich om ta en de praters woarden fol traktearre. De lytsfeint siet ek yn 't formidden. Dy woenen se bang meitsje. Se seinen tsjin him: "Dû krijst fan ús allegear in kwartsje, astû nou nei 't tsjerkhôf ta giest en in deabonke hellest út 'e bientsjekou."
De lytsfeint nom it fuortdaliks oan en gong op stap....
nl.verhalenbank.17570
Der wienen twa jongfeinten dy woenen ien bang meitsje.
Hja gongen boppe op elkoar stean tsjin in muorre oan yn 't tsjuster, doe't dyselde der oan kaem. Mar dy seach omheech, en sei: "Dit liket raer. Twa ha 'k wolris boppe op elkoar sjoen mar dêr noch noait in trêdden boppe op."
Doe woarden de twa jongfeinten sa bang dat se draefden fuort. Hwant sy...
nl.verhalenbank.37879
