Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Jierren letter wienen ik en myn broer us yn Kûkherne. Wy soenen dêr in stik lân meane. Dat wie tichte by 't hûs dêr't dat wiif wenne dat doe in boskje fodden wie.
It wie moai gers, mar der roan in paed troch, dêr wie 't alhiel plat trape. It wie skande fan 't gers.
Ik sei tsjin myn broer: "Dat hat dat âld-wiif dien. As ik har hjir seach, dan sloech ik har...
nl.verhalenbank.25182
Ik haw ris to murdzjen west mei Gerke Alma. Wy hienen elk in houn by ús. Doe wie 't ynienen noait liker as fleach der in keppel skiep it lân del. Ik en Gerke mienden beide dat it skiep wienen. Mar dat koe net. 't Wie achter Surhuzum en dêr hienen jy gjin skiep.
De hounen kommen mei alle barstengeweld by ús en sy krûpten achter ús mei de sturt tusken de...
nl.verhalenbank.25747
Die Ameise stropers gingen stropen in 't land. Ze komen bij een hoop afgehakt hout. Eén van die stropers zegt: "Ik wou dat d'r nou es een haas uit dat hout kwam, die kon praten". Net had ie dat gezegd, ofd'r komt een haas uit dat hout en die begint te praten! Toen wieren ze allemaal zo bang, dat ze het op een lopen zetten.
nl.verhalenbank.50870
Dêr't nou it swimbad is fan 'e Westerein, dêr wenne froeger in âld minske yn in lyts hûske. Dat minske wie in tsjoenster.
As jonge fan acht jier moest ik it melken leare by de boer, dy wenne dêr net fier ôf.
By de boer wienen se deabinaud foar dat âldminske. Hja hienen in greate klobbe duveldrek yn 't waeifet, dêr't de keallen út dronken, en se woenen har...
nl.verhalenbank.38299
Binne en Jelle Hooijenga wienen bruorren. Sy wennen op 'e Sumarreheide en gongen wol us to murdejeijen. Hwat ik hjir nou fortel, ha se my sels forteld.
Sy hienen us to murdzjen west nei Sigerswâld ta (ûnder Garyp). Der wienen froeger houtsjepaden fan Sigerswâld nei Sumarreheide. Sy gongen wer op 'e heide yn. De houn wie foar har op. Sy wienen oan 't lân...
nl.verhalenbank.23109
't Wie yn 'e tiid fan 'e rúzjes tusken Skieringers en Fetkeapers. Greate Pier wie oan 't ploegjen op it lân. Doe kommen der guon by him, dat wienen fijannen. Dy koenen him net, mar se woenen graech witte hwer't er wenne. Doe tilde Pier de ploege op en sei: "Dêr wennet er en hjir stiet er." Doe waerden dy mannen sa bang foar sa'n sterke keardel, dat hja...
nl.verhalenbank.30175
Der wie ris in boerefeint, dy sei: "Ik bin foar de duvel net bang."
De jouns moest er it hynder yn 't lân bringe en doe gong er oer in planke werom. Dy planke lei oer in feart.
Hy hie de teugel yn 'e hân. Doe siet dêr op dy plank in wyt ding.
De boerefeint sei: "Ut de wei!", mar dat ding forroerde him net. Doe joech dy feint dat ding in klap mei de...
nl.verhalenbank.37408
Doe't Hindrik Holthuis noch jong wie joech er om God noch syn gebot. Hy hie de gek mei alle godstsjinst.
As feint soed er us nei de froulju ta. Hy roan de Bopperein fan 't Wytfean del. Se hienen tsjin him sein dat it dêr spoeke. Mar Hindrik hie sein: "Ik bin foar gjin sawn duvels bang!"
Der stienen roggehokken op it lân, dêr't er lâns moast. Hindrik seach...
nl.verhalenbank.21233
Elke kear, as in mantsje út Burgum, dat mei de hounekarre reizge, de Poel yn Tuskendiken foarby kom, dan woarde er fan 'e karre tild en in ein it lân yn smiten. Op it lêst doarst hy der net mear lâns.
nl.verhalenbank.21350
Yn 'e Houtigehage wennen minsken, dy wienen tige fûl. Sy koenen it net litte op snein to arbeidzjen. Dan stie de man op it lân to hakjen. Dat foel by de buorlju bot op, dy seagen der altyd nei.
Op in snein stied er wer op it lân to hakjen. Doe kom der in hiele grouwe, swarte houn oan. Dy gong deun tsjin 'e lodde oan stean. Doe koe de man net in spit mear...
nl.verhalenbank.17745
Heit hie ek us in moai dik laem kocht. Dat rekke siik en wie samar dea. Dat wie Jan Oenes syn wurk èk.
Heit skripte in protte mei duveldrek. Hy hie altyd krúst op fjouwer plakken yn 't lân duveldrek lizzen.
Heit hat ek us in skiep hawn, dat wie stjerrend binaud as Jan Oenes der west hie. Dan fleach it by de spanten op.
nl.verhalenbank.20921
Yn 'e maert, seinen se altyd, dan hâldden de katten in forgadering. Dan wienen se oan 't psalmsjongen op in stik lân of op in sânwei. Dan doarsten de minsken dêr net lâns, hwant it wienen tsjoensters.
nl.verhalenbank.23421
Ge het hier een plaos in 't land, een sombere plek en de mense, die daar gewoond hebbe, die zagen daar wat. Wat weet ik niet. Ze noemde 't de Spookhoek.
nl.verhalenbank.125555
Sytse Jager wenne yn 'e Smoarhoeke. Hy wie ien fan 'e jonges fan Hindrik en Trui. Hy wie doe noch frijgesel en wenne by syn âlden yn.
Op in kear kom er midden yn 'e nacht thús. By harren achter hûs wie de sleat krekt slatte. De slatswâl stie der noch. Doe seach Sytse dêr op 'e slatswâl in dikke wite geit omdânsjen.
Dy sprong al mar hinne en wer, en dat yn...
nl.verhalenbank.21204
Antsje Pluk wenne yn 'e Harkema. It wie in tsjoenster. As bern wienen wy bang foar har. Wy mienden dat se yn 'e rogge tahâldde en dat se dêr blauwe blomkes - spoekeblommen - yn forboude om ús to lokjen. Sy kom dan ûnforwacht tofoarskyn om de bern to pakken.
nl.verhalenbank.23942
Guon út 'e Harkema gongen der ris op in nacht op út om iepels to stellen. Sy sieten yn 'e krapte. Sy gongen nei 't lân ta om hwat iepels út to dollen. Sy wienen mei har fjouweren.
Ien fan dy fjouwer man krige samar ynienen ien njonken him. Hy seach oerside. Doe blykte dat in hiele grouwe, swarte houn to wêzen. Mei hiele greate, gleone egen seach er de man...
nl.verhalenbank.33200
Vroeger had je kwaaie maandagen in 't jaar. Daar geloofden ze vast an. Mijn bure deje beslist d'r vee niet op maandag in 't land.
nl.verhalenbank.125628
Bearn van der Woude wie myn heit. Hy wie us mei mem to jounpraten nei syn swager, dy wenne sa'n trije hûndert meter fan him ôf. It gong altyd op in kaertspyljen as heit en omke by elkoar wienen. Mar doe hie heit de spylkaerten forgetten dy kear. Hy gong werom om se to heljen en omke gong mei. Sy gongen skeanoer troch 't lân, dat wie 't koartste.
Doe binne...
nl.verhalenbank.26023
Mijn opao dus een broer van jouw opao, die werkte bij De Kôôl en dat was potte en panne had tie en koppies en bakkies en rotzooi maor hij had ok an de Kromme Weg had tie wat land en daer liepe wat koeje. Dus mijn opao Kees die mos dan mit d'n hondenkar daer gaon melluke en toen komp tie trug en toen rijd tie hier an de Muizekao want taer weunde Keechie...
nl.verhalenbank.47033
In Rozendaal vind je 'n ouwe hofstee en die hofstee hiet De Grote Draak*. Het is al een hofstee uit 1500 en daarvoor heb d'r nog iets gestaan. Vroeger wier daar in de buurt gezegd, dat er in die uiterwaard een draak zat, vlak bij de waterkant. Dat wordt nou nog gezegd, maar nou benne ze d'r niet bang meer van. Vroeger zat daar in de muur een grote steen...
nl.verhalenbank.50981
