Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
66 datasets found
Dutch Keywords: bang dier
jongedame: Hier is ok wa eerder nen man west noar Witbreuk vroagn. E: n Grootn Kristen, nen grootn keerl. J: met nen board. E: dan is t nen aandern west. J: Dat is a n paar joar, n paar joar, no ja, twee joar of zoa. Wit: en dee hoondn begonn te bietn en dat means keann .. t was natuurlik, ik keann t wa, mer ik nich zegn, derstek dat is t, zoavöl kon zik...
nl.verhalenbank.128606
Wil: As no nog moal wier wis verteln van dee dree beume, kiek woar den haazn dan tusken kwam. At Hennie dat dan even opneamp. Wit: Mer den haazn kwam dan altied wier en doe hebt ze hem noakekn en doe was dat ok zoa, at der genne roete in dat glas mog zitn, gen glas in dee roet mog zitn. Den haazn mos doar vrij duur. Dan har he niks um kapot te maakn en...
nl.verhalenbank.128608
Us mem hat us in pleachbeest njonken har hawn. Sy hie in heal brea ophelle by jountiid fan 'e bakker. Sy droech dat ûnder 'e linker earm. Yn 'e oare hân hie se de slútkoer. Doe kom der in dier op har ta, dat wie folle grouwer as in houn. 't Hie hiele greate, gleone eagen. Mem wie stjerrend binaud. It dier roan oan 'e kant dêr't se it brea droech. Doe hie...
nl.verhalenbank.15902
Op 'e Dunen by Harkema wienen yn 'e nacht by ljocht moannewaer arbeiders oan 't ierappelmoljen (dat is sels jirpels fan in oar opgrave, dus stelle). Ynienen kom der in greate, swarte houn deun by harren. Dy hie greate, gleone eagen. En dy houn bigoun ek to moljen. Dit doocht net, sei ien fan harren. Dat is de kweade. Allegearre woarden se deabinaud en sy...
nl.verhalenbank.12512
Wit: ... Ik keann dat wal a, dat gedonder, mer ik wol doar nich op bietn, dat dat no nog was ... en dat biej miej kwam. En zoo is dat doar met goan, mer doe wus, doe ha'k a iets wantrouwn. Later op n oavnd, oons Lida wol nooit geern noar ber en doe wo'w nog efkes noar Hermenken hen, Hermenken was benauwd, he was zoo krom en dat wol 's oavnds boetn zitn en...
nl.verhalenbank.128605
De koe fan Oedze Willem (Stienstra) hat er ek bitsjoend. It dier wie sa bang foar him, as hy dêr lâns kom en de koe seach him, dan raesde er it út. Oedze Willem syn bargen hat er deatsjoend. Sy woarden earst hielendal blau en doe stoaren se.
nl.verhalenbank.23530
Op in kear waerd der op it gleske slein oan 'e sydkant. 't Wie yn 'e nacht. Albert gong mei de houn der út. 't Wie in forskuorrende houn, dy't altyd fuort tahapte. Elkenien wie der bang foar. Hy wie wol sa great as dizze tafel. Albert waerd neat gewaer, doe't er bûten kaem. Mar de houn wie sa binaud, dy krûpte Albert fan bangens tusken de skonken. Dat wie...
nl.verhalenbank.22000
Ik wie us op in nacht to murdejeijen op 'e Wide Pet. Ik hie in hiele bêste houn. Doe siet dêr hwat yn in beam, dat sprong der út, doe't wy oan dy beam skodden. De houn wie in monster en foar neat bang. Hy snapte dat ding en sprong der mei yn 't wetter. Dêr hat er wol in healûre mei dat ding fochten. Doe't de houn wer út it wetter wei kom wied er...
nl.verhalenbank.23487
In omke fan myn frou en in omke fan my wienen togearre ris op in nacht oan 't murdzjen. Sy soenen nei de Petten ta (ûnder Harkema). Dêr wie in daem, dêr koenen se de hounen noait oer krije. Sy prebearren doe de hounen op 'e earm der oer to dragen, mar de dieren woarden sa lulk, sy moesten se wol loslitte. Op itselde stik lân woenen se op 'e oare ein wòl...
nl.verhalenbank.28908
Hy fortelde ek: "Ik siet us op 't húske. Doe kom der in hiel great ding by my. Noch greater as in skiep. Ik woarde sa binaud, dat ik doarst hast net yn 'e hûs. Mar even letter gong 't ek wer fuort."
nl.verhalenbank.20570
Ze zèje vroeger: “Ien de kersnach um twoalf ure proate de pèrd”. D’r ware op ’n boerderé’j drie knechs. De kleine knech was ’n grappemaker, die de grote knech er wel es tusse noom. Op ’n kersoavend zèj tège den bouwmeister: “Nou moj toch es heure. Vannach zulle de pèrd wer gon proate”. Den bouwmeister doch: “Dor mot ik toch es meer van wete”. En hi–j...
nl.verhalenbank.49713
Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...
nl.verhalenbank.45075
Hjir kom froeger in sekere Hindrik v.d. Molen, dy hie pikelhearrings to keap. Wy wienen allegear in bytsje bang foar him, hwant se seinen, as hy it fé oanrekke, dan woarde dat siik. Hy bitsjoende de beesten.
nl.verhalenbank.19509
Greate Egbert fan 'e Harkema hat my ris forteld: "Ik hie bargen yn 't hok. Doe kom Hindrik Pyk (= H. Ophuis) der by. Dat wie in tsjoenster. Dy gong mei de hân oer de bargen hinne. In dei letter wienen de bargen dea. Ik ha se de hounen foarsmiten, mar dy woenen der net fan frette." Syn eigen jonges wienen bang foar him. Hy hie twa soannen: Piter en Willem....
nl.verhalenbank.28501
Ik wie sahwat sechstjin jier en ik wenne by myn beppe. Dêr bin ik greatbrocht. Ik wie nochal hwat mounich en ik hie in nuvere gewoante: ik flokte yn dy tiid bot. Letter haw ik my dat ôfwend; ik docht it nou net mear. Op in kear kom ik by myn kammeraetske wei. Ik wie dêr fiersto lang bleaun, dat wie net goed, dat wist ik wol. Beppe wie dêr ek min oer to...
nl.verhalenbank.29769
Da alle diere ien de kersnach ien de stal opstoan en da ze ieder iend’r eigen toal dan God love, heggellie duk zat gehörd. De koeie bulke [loeien], de scheup blère, de geite blentere, de pèrd hinneke, de vogels zinge en ieder gebruuk zien eige toal. Mar, wa ’k oe nou vertel, zuj nog wel nooit gehörd hemme. Ik heb ’t van mien moeder. Ze het vroeger es...
nl.verhalenbank.49664
Op Driemunt hâldde froeger in wearwolf ta. It wie in soart duvel. Hy is ûnderskate kearen sjoen woarn. Us mem sei: "Pas op, jonges, as de wearwolf jimme net to pakken krijt."
nl.verhalenbank.17526
In pleachbeest is in grouwe houn, dy't de minsken thús bringt. As se de doar iepen dogge, is er ynienen fuort. De minsken binne der bang foar.
nl.verhalenbank.28808
Tsjip van der Bij ^ fan 'e Harkema gong altyd to murdzjen. Op in nacht wie er wer op stap. Hy hie twa maten by him. Alle trije hienen se in houn. Tsjip hie in lyts hountsje. Murdehounen rinne altyd in ein fuort, as se in murd fine. Dêr rinne se dan achteroan. Doe hearde Tsjip ynienen dat syn hountsje hiel bot jankte. Tsjip gong by de mannen wei en sette...
nl.verhalenbank.28610
Tante en grötmoeder kwame van ’t Loo [gemeente Duiven] van de brullef. Tante, die nog mar zo’n djernje was, zag ’n kenieneke lope. Mar grötmoeder zag niks. Tante was nog jong en ze kroop tege grötmoeder on. Want ze was bang vör de kenien. Grötmoeder zèj: “Djern, lop toch goed”. “Ja mar, dan moj mar es kieke, wa mien vör de voete lup, ik kan hos nie...
nl.verhalenbank.50224
35