Datasets - ISEBEL

Der wienen froeger fan dy stille kroechjes op 'e Boelensloane. Snein-to-jouns sette it jongfolk dêr op ta. Sa wie der ek ien, dêr spile Lammert Dalstra altyd op 'e âlde harmoanika. Der dânse it jongfolk altyd by. Lammert hie mar ien hân. De oare wie in knûstje, dy wie miswoechsen. Op in joun sei 't jongfolk: "Lammert, nou mast ris even spylje: - Daar...

angst

nl.verhalenbank.26107

Pake Boardzer wie fuorman. Op in kear struts âlde Rikele Myt mei de hân oer pake syn hynder hinne. Rikele Myt wie in tsjoenster. Doe't pake thúskaem, sei er: "Dit is net bêst. Myn hynder giet dea, hwant Rikele Myt hat der oan west." De oare moarns wie 't hynder dea. Sy wienen allegear bang foar Rikele Myt. Op in kear hie se twa arbeiders yn 't wurk, âlde...

angst

nl.verhalenbank.17655

Op it tsjerkhôf to Boelensloane hâldden altyd gâns wylde kninen ta. Myn heit gong dêr faek hinne to kninefangen. Dat die er dan mei strikken. Myn broer Miente naem er faek mei. Dat wie doe in lytse jonge. 't Wie op in winterjoun by ljochtmoanne waer. Der lei snie. Heit en Miente wienen op 't tsjerkhôf. Doe kom krekt Germ Tuinstra (Germ Smous waerd er...

avond

nl.verhalenbank.37784

Vroeger mos er snachs bé’j ’n dooie gewaakt worre. Da deje minse uut de burt of goeie kennissen of niet-noaste familie van den dooie. Altied met zien tweeë. Want allinnig dörfde da de meste minse nie. ’n Schoenmaker zèj altied, da hé’j da bes alleen dörfde. ’n Poar grappemakers zèje: “We motten ’m er es tussen neme. As één van ons zien eige dood hil en...

's nachts

nl.verhalenbank.50455

Binne en Jelle Hooijenga wienen bruorren. Sy wennen op 'e Sumarreheide en gongen wol us to murdejeijen. Hwat ik hjir nou fortel, ha se my sels forteld. Sy hienen us to murdzjen west nei Sigerswâld ta (ûnder Garyp). Der wienen froeger houtsjepaden fan Sigerswâld nei Sumarreheide. Sy gongen wer op 'e heide yn. De houn wie foar har op. Sy wienen oan 't lân...

angst

nl.verhalenbank.23109

Ik tsjinne yn Gaaikemaweer. 't Leit yn Grinslân, achter Niehove. Ik wenne doe by myn skoanâlden yn. Skoanheit en ik wienen arbeider by deselde boer en syn dochter wie dêr faem. It arbeidershúske dêr't wy yn wennen stie in twintich menuten geans fan 'e plaets ôf. Skoanheit krige wurden mei de boer (Tilma) en rekke lulk fuort. Doe makke ik my ek lulk, hwant...

aanroepen

nl.verhalenbank.19849

Der wienen in feint en in faem, dy kommen togearre op Gerdykster merke. De feint krige dêr rúzje mei it jongfolk. Sy woenen net lije dat hy mei dy faem gong. It fanke sei tsjin him: "Lit ús nou mar fuort gean." Hwant sy hie in hekel oan rúzje. Mar de feint sei: "Ik bin net bang foar de hele Gerdyk en foar de duvel der by net. Dy keart my likemin." Op 't...

angst

nl.verhalenbank.27424

It Swadde-paedtsje wie sahwat oardel meter breed. Oan 'e iene kant wie in dyk mei beamguod, oan 'e oare kant de Swadde, dêr't ek beamguod bylâns groeide. Dêr wie nachts altyd in rolle fyfskaft op dat paedtsje, dat him min of mear forweegde. Dat spoeke dêr om en de minsken dy wienen der bang foar.

angst

nl.verhalenbank.20015

SO: Ken je spookverhalen? AB: Die spookverhalen he, met oproepen he, dan zeiden ze dat er dingen konden bewegen in het huis. SO En hoe deed je dat dan? AB: En dan nou gewoon in een cirkel zitten en dan van die spreukwoorden. SO: Wat voor spreuken dan? AB: Ja eh ik weet niet, het was wel uit een boek hoor, het was wel uit een boek. Ik denk een voodoo en...

angst

nl.verhalenbank.45843

In de buurt van Nieuwendam was in vroeger jaren een roover, dien ze maar niet te pakken konden krijgen. Maar op een goeden dag merkten ze dat hij in een herberg te Nieuwendam was en de burgemeester ging er met een stuk of wat dienders op af. Omdat ze bang waren dat hij gewapend was, durfden ze hem niet echter zoo maar te pakken en gingen dus één voor één...

aangeduide

nl.verhalenbank.9401

Yn dat hûs koenen letter gjin minsken mear wenje. Sy gongen der allegear wer út. It spoeke dêr letter altyd. De minsken koenen der net mear yn wêze. Hyltyd stie 't hûs leech. De stuollen koenen net op har plak stean bliuwe en de tafel en de kachel net, dat op 't lêst wie elkenien deabinaud foar dat hûs.

afbreken

nl.verhalenbank.20568

I. De duivel 1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt? Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...

avond

nl.verhalenbank.14756

Er was er's een schipper, die een schuit had, maar er nooit zelf in sliep; hij noch zijn knecht. Eens kreeg hij een nieuwen knecht en toen die 's morgens opstond, zag hij dat het schip andersom lag, dan hij het 's avonds gelegd had. Hij vertelde dit aan zijn baas, maar die zei: "O, da's niks. Dat gebeurt alle nachten, en daarom durven wij er dan ook niet...

aanwezig

nl.verhalenbank.9302

Op den verjaardag mijner dochter vertelde een meisje, uit Zuiderwoude afkomstig, het volgende verhaal: Er stond in Gelderland een molen en de molenaar daarvan kon geen knechts houden. Ze werden er allemaal bang. Zoo kwam er ook weer een nieuwe knecht. Toen hij 's nachts sliep, kwam er een kerel die hem een scheermes op zijn keel zette, in dier voege dat...

afsnijden

nl.verhalenbank.8768

Dwaallichten: Vóór de ontginning van het Broek bij het Beesels gehucht, “Bussering” was alles begroeid met wild grasland en struikhout. Mijn vader vertelde dat daar in zijn tijd ’s avonds een geheimzinnig lichtje tussen het struikgewas zweefde, iedere avond om 11 uur. Het lichtje bewoog zich schommelend enkele honderden meters op en neer. De mensen...

aanjagen

nl.verhalenbank.69395

GODESLAS. Oliverus, de Keulsche scholaster, had in 1198 den eersten kruistocht gepreekt te Maastricht. De ouden van dagen en de zieken werden van de reis naar het Heilig Land ontheven, indien zij een zekere belasting, vastgesteld naar de schatting van ieders vermogen, betaalden. Deze gelden waren bestemd om hen, die den grooten tocht gingen doen, te...

aarde

nl.verhalenbank.42744

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur