Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
21 results
Dutch Keywords: bang betoveren heks
Van hekse wazze ze vroeger erg benauwd. Op de Boendepasmole zat ok een heks. Die kon d'r ok voor zurge, dat je met paard en wage 't water inging. Maar dat mot al lang geleje weze.
nl.verhalenbank.70740
Een heks dat was een soort ouwe vrouw, dan mot je voorzichtig zijn. "Ze ken je betovere" . Ik had een tante, die was betoverd! "Dan mot jie naar een andere plaas gaan", zeje ze.
nl.verhalenbank.72663
JI: Ja, die geloofden allemaal in spoken. RK: Ja, in spoken ook? JI: Ja, ja, in spoken ook, jazeker. Weerwolven, of hoe noemen ze dat. RK: Weerwolven? JI: Weerwolven, ja, dan werd er 's nachts iemand banggemaakt. Daar heb ik wel eens verhalen over gehoord, maar daar weet ik niet zo veel meer van. maar ik weet wel, mijn moeder geloofde in spoken. Als...
nl.verhalenbank.45782
Ik het vroeger gediend bé’j vrouw Tonk. Dor kwam duk ’n vrouw langs, wor de minse van dochte, da ze kos hekse. Ze gieng kapotte bieze stoele ophoale ien Fliere. Bé’j de minse, die stoele gemat mosse hemme. Da deje ze bé’j die vrouw thuus. Op ’n keer was ze wer stoele op wezze hoale. Ze was muuj van ’t drage en durrum kwam ze bé’j ons ekkes ruste. Vrouw...
nl.verhalenbank.50205
Minsken dy't bitsjoend wienen, hienen gauris krânsen yn 't holkessen. Dat wie it wurk fan 'e tsjoenster. Sadré der trije krânsen fol wienen, dan wie deselde dy't bitsjoend wie, dea. De krânsen moasten der úthelle en forbarnd wurde. As men froeger mar in bultsje yn 'e fear fielde, dan woarde it kessen al lostoarnd, fral as der in tsjoenster yn 'e buert...
nl.verhalenbank.20790
Us mem wie altyd deabinaud dat wy hwat fan in tsjoenster oannimme soenen en dat opite. Hwant dan wienen wy bitsjoend.
nl.verhalenbank.37860
Wy wennen yn 'e Sweagerbosk. Doe't myn suster Antsje in fanke oerwoan hie, kom Fokke Loonstra us in kear by ús. Hy wenne ek yn Sweagerbosk, oan 'e Swadde. Hy woe de poppe graech us sjen. Hy nom seis ierappeltsjes mei en in pear plakjes spek. Ik slepte by ús mem. Doe't mem op bêd soe, taestte se nei in grouwe pod mei in doek om 'e kop. Dy pod siet by har...
nl.verhalenbank.18115
Us heit hat us nei Grinslân west to takkebinen yn 'e buert fan Tolbert. Dêr wie allegear bosk. Hy slepte nachts by de boer yn 't strie op 'e koustâl. Mar dat strie, dat waerd stadichoan ûnder him weiskuord. Op it lêst hied er net in strieke mear ûnder him. Doe tocht er, dat sil de houn wol dwaen, mar dat wie sa net. Hy seach us goed om him hinne en doe...
nl.verhalenbank.19676
Yn Twizelerheide wenne in frou, dat wie in tsjoenster. Dêr doarst net ien hwat op to iten, sa bang wienen se dat se dan bitsjoend wurde soenen.
nl.verhalenbank.36275
Hjir op 'e heide wenne ek in tsjoenster. As dy yn 'e hûs kaem ergens dan wienen se bang dat se de bern bitsjoende. Hja brûkten duveldrek tsjin 'e tsjoenderij.
nl.verhalenbank.31796
‘’K was nog een jong meiske,’ zei moeder, ‘’k ging nog niet met jouw vader toen is het gebeurd, dat een oud vrouwke bij een boer in de buurt van de [Palboom] ’t erf opkwam. De boer kende d’r wel en hij wist niet veel goeds van d’r. D’n hond, die aan de ketting lig, ging als een wildeman tekeer toen ze ’t erf opkwam. D’n boer bleef er op wachten. ‘En,’...
nl.verhalenbank.70069
Yn 'e Koaten wenne ek in minske, dat tsjoene koe. Har man wie o sa skruten foar har, hwant sy seach mar even ien oan of dyselde wie bitsjoend. Sokken woarden dan siik en ûngedien en dan moest der in duvelbander oan to pas komme. Ut 'e Koaten wei gongen se wol faek nei Sied Harmens fan Feanwâlden, ek wol nei ien fan it Wytfean. (Jonge Jan?)
nl.verhalenbank.15753
Alde Jitse Wyts wenne yn Feansterheide. 't Frommes doogde net. It wie in tsjoenster. Op in kear wie heit fuort om biggen to keapjen. Doe seinen wy: nou matte wy al oppasse, dat dat frommes hjir net oer de drompel komt, hwant sy kin de biggen wol bitsjoene. Doe die ús Ritske duveldrek ûnder 'e drompel. Doe koe se net oer 'e drompel komme.
nl.verhalenbank.25470
Jantsje koe sels ek tsjoene. Op in kear wie se by har dochter Pyt op Koatstertille. Pyt wie krekt oan 't tsjernjen, mar hja koe noait bûter krije. It mislearre hyltyd, hwàt hja der ek oan die. Doe sei Pyt: "Ik sil leau 'k mar nei 't Wytfean ta nei Jonge Jan, hwant dèr koe wolris tsjoenderij achter sitte." Doe sei Jantsje gau: "Mast it earst nòch mar ris...
nl.verhalenbank.30081
Iet ien hwat fan in tsjoenster op, dan foroare dat yn in pod. Jehannes Wyts wie in tsjoenster. Hja roan de famkes nei dy't nei de winkel ta gongen mei in muntsje. Mar dy famkes doarsten 't net opite. Se wisten wol dat it dan net goed kom.
nl.verhalenbank.21893
Ik en myn suster wienen fan dy bern. Wy wennen yn 'e Burgumerheide en 't wie dy deis Burgumer merke. Dêr woenen wy stomme graech hinne fansels. Mar, sinten hienen wy net. Doe sei ús mem: "Hjir ha jim in poarsje jirappelskilen." Dy koenen wy kwyt oan in minske dat se opkochte. Wy krigen der twa sinten foar. Doe hienen wy elk in sint. Doe gongen wy nei...
nl.verhalenbank.20285
Mijn opao dus een broer van jouw opao, die werkte bij De Kôôl en dat was potte en panne had tie en koppies en bakkies en rotzooi maor hij had ok an de Kromme Weg had tie wat land en daer liepe wat koeje. Dus mijn opao Kees die mos dan mit d'n hondenkar daer gaon melluke en toen komp tie trug en toen rijd tie hier an de Muizekao want taer weunde Keechie...
nl.verhalenbank.47033
Bouke Brinkman wie al âld. Hy rekke bitsjoend. Doe gong er nei Kûkherne ta, nei Wopke, de duvelbanner. It wie Minne Brecht, dy't him bitsjoend hie. Bouke sei tsjin Wopke: "Ik mat in drank fan dy ha; ik bin bitsjoend." Wopke sei: "Ik hoef dy gjin drank mei to jaen, hwant dy giet dochs stikken ûnderweis." Mar Bouke sei: "Jow him my mar mei." Doe rekke Bouke...
nl.verhalenbank.29746
Het kind van een bakker op Holysloot (familie van mijn Uitdammer) was ook bekold. Het was ziek, wier niet beter, het kussen werd open getarnd en dat zat vol rozen. Hij gooide het kussen in den oven. Een poos later kwam de buurvrouw, een zuur oud wijf en zei: "Buurman, ken je ook een gulden wisselen, want ik zit zoo vol brandblaren?" "Nee, smeerlap," zei...
nl.verhalenbank.9196
Heit en dy wennen op 'e Fjouwer Roeden. Sy hienen in jonkje, dat woarde siik. Sy woenen nei Greate Wopke ta to Kûkherne. Mar sy koenen it wetter fan it bern net meinimme, dêr wie 't noch to lyts ta. Doe nom heit it himdtsje fan 't jonkje mei. "Wite jo ried?" sei heit tsjin Wopke. Hy liet Wopke 't himdtsje sjen. Wopke biseach it en sei: "Der komt wolris in...
nl.verhalenbank.22161
24