Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik wie noch feint en hie forkearing mei it wiif, dêr't ik nou mei troud bin. Dy wenne oan dizze kant it spoar, yn 'e buert fan 'e Ria's.
't Wie op 'e joun en tsjuster. Ik roun by de fyts lâns.
Doe kom der in swarte houn by my, dy't ik noch noait sjoen hie. En ik hie ek noch noait sa'n greaten ien sjoen. Hy wie net lytser as in keal. Hy roan oan 'e oare...
nl.verhalenbank.38517
Piter hie in wiif, dat wie in tsjoenster. Nachts wie se der op út, dan lei de pânse allinne op bêd.
Piter sels hie him oan 'e duvel forkocht. As er forlet fan jild hie, dan hong er in lege jildponge bûten oan 'e kruk fan 'e doar. Dat die er jouns. De oare moarns siet der jild yn.
nl.verhalenbank.25431
Een boerenknecht verkeerde met een boerendochter. Hij moest voor den boer op een ver weg gelegen land, dat bovendien slechts over water te bereiken was, gaan werken. Hij had daar weinig lust in, omdat hij dan niet op tijd zijn eten kon krijgen. De boerendochter overreedde hem evenwel door de belofte dat zij dan wel zorgen zou dat op tijd zijn middagmaal...
nl.verhalenbank.8796
Der wie in fanke, dat soe trouwe mei in roomske man. Sels wie se net rooms. Har heit wie hiel bot op dy trouwerij tsjin. Op 'e dei dat se trouwe soenen hied er in ein peal meinom. Dêr soed er ien fan harren mei deaslaen.
Underweis trof de pryster him. Dy soe it jonge pear trouwe.
"Man, jo binne wapene. Hwat sille jo?" frege de pryster. De man sei sa en...
nl.verhalenbank.11545
Veurloop
Oabram zag nog meer. Wazzen es n poar jongelu, dei zoln troun-n. Toun de haile boudel veurmekoar was, woln ze de meubels koopn in Winschootn. t Wicht gung dr op of en de jong zol den in Winschootn bie heur koom-m. Hai bedocht zuk en verdronk zuk in n wieke.
Moar, en hier gait mie t om, oal Oabram har al joarn van te veurn zegd:“Doar gunders bie...
nl.verhalenbank.43572
De earste winters fan ús trouwen wennen wy yn Drachtster Kompenije. It wie noait liker as wienen dêr nachts altyd hynders yn 'e skuorre. 't Wie in helsk lawaei. Sahwat om tsien ûre bigong it.
De boel wie dêr forsward en forflokt. De minsken dy't dêr earder wenne hienen, hienen dêr freeslik raer leefd.
Op in kear bin ik der hinnegong op in joune om tsien...
nl.verhalenbank.27221
Myn ex-skoanâlden wennen yn Drachtster Kompenije. Hja hienen in kampke lân foar hûs lizzen. De buorlju dêr omhinne seagen op dat kampke lân alle jounen in ljocht brânnen. De âlde minsken seagen it sels ek. As se der by kommen, wie 't ljocht út. Doe is ien fan 'e bern troud en doe boude de âld man dêr in arbeidershúske op dat kampke lân foar de jonge lju....
nl.verhalenbank.18128
Heit hâldde wol fan in slokje. Yn 't bigjin fan 't trouwen kocht er ien yn Kromelle. Dear bleau er nochal even sitten. Doe soed er de jouns nei hûs ta. Mar doe kom him in hountsje
efterop en dat wie net by him wei to slaen. It folge him almar. It paed gong oer de houtsjes, de skeanpaden del.
It hountsje is ûnderweis net wer by him weigong. It folge him...
nl.verhalenbank.15624
Der wie in man, dy wie troud. Syn frou rekke oan 't sukkeljen. Doe sei se us op in kear: "As ik hjir wei reitsje, dan hoopje 'k datst net wer trouste. Dat mast my bilove."
Hy sei: "Ast it graech wolste, dan biloof ik dy dat."
Hja rekke der ôf en de man seach net nei froulju om. Mar dat foroare letter. Doe kom er yn 'e bisoeking. En hy troude wer.
De jouns...
nl.verhalenbank.23513
Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen.
Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...
nl.verhalenbank.19700
Der wienen in feint en in faem, dy trouden. Mar doe't dy feint troud wie hâldde it wyfke him tige koart. De man krige noait gjin bûssinten.
Jouns, as er op bêd gong socht syn wiif de skoun en de sokken en de bûsen nei as der soms ek noch in dûbeltsje yn siet. Dan wie 't binnen.
Mar op in kear, doe fortsjinne hy in ryksdaelder, dêr't it wiif neat fan...
nl.verhalenbank.37675
Eenige meisjes gingen op de kermis naar een waarzegster. Een van haar werd door die vrouw apart geroepen en toen voorspelde zij haar, dat ze met een Gelderschen heer zou trouwen, dat ze veel van hem zou houden en zeer gelukkig met hem zou zijn. Nog denzelfden avond vroeg een onbekende heer haar ten dans; hij viel in haar smaak en zij in de zijne, en...
nl.verhalenbank.9421
Hoewel ik het volgende verhaal reeds elders heb meegedeeld, wil ik het hier nog eens neerschrijven, omdat het eenigszins anders is dan de voorgaande en niet alle lezers in de gelegenheid zijn gemakkelijk het toen geschrevene te kunnen bekomen.
Een boerenknecht verkeerde met een boerendochter. Hij moest voor den boer gaan werken op een afgelegen stuk land,...
nl.verhalenbank.9418
Een boerenknecht verkeerde met een boerendochter. Hij moest voor den boer gaan werken op een afgelegen stuk land, dat bovendien slechts over water te bereiken was. Hij had daar weinig lust in, omdat hij dan niet op tijd zijn eten kon krijgen. De boerendochter overreedde hem evenwel door de belofte, dat zij dan wel zorgen zou, dat zijn middagmaal op tijd...
nl.verhalenbank.9373
In de Beemster was kermis. Er was een waarzegster. Verschillende paren gingen er heen. Ze konden dan in den zoogenaamden zwarten spiegel hun bruigom of hun doodkist etcetera zien.
Eén meisje riep de vrouw evenwel apart en zei: "Voor je in den spiegel kijkt, moet ik je wat zeggen. Jij bent arm, maar een rijk heer uit Gelderland zal op je verlieven. Jij...
nl.verhalenbank.8814
De Bakelsche Metten of Bakelsche Litanie
De wind komt uit den Oosten, Westen en Zuiden.
Vivat Bakelorum!
We zullen allemaal die Bakelsche boeren uit Helmond sluiten.
Vivat Bakelorum!
En waarom zouden we dat doen?
Vivat Bakelorum!
De Bakelsche boeren hebben ons zoo wel bedacht,
Ze hebben ons een vet kalf thuis gebracht.
Vivat Bakelorum!
Ik ben eens...
nl.verhalenbank.44819
DE REUZENKUIL TE ECHT.
In het Echterbosch ligt een heel grooten kuil. In den tijd, toen het land nog werd bewoond door de reuzen, zou hun koning gaan trouwen. Volgens 's lands gebruik moest hij met zijn aanstaande koningin een eigen woning in den grond graven. De reuzen woonden evenals de alvermannetjes in den grond.
Daar ze hard moesten werken om gauw...
nl.verhalenbank.42820
De oneerlijke groentekweeker.
Daar woonde dichtbij de stad Groningen een groentekweker,maar deze was oneerlijk. De verlepte groente verkocht hij voor frisch, de versche veel te duur.
meestal belde hij aan bij pas-getrouwde menschen, van wie de vrouw natuurlijk nog niet zooveel verstand van eetwaren bezit. Bovendien heeft ze het in 't begin van het...
nl.verhalenbank.42195
De houtduif en de ekster.
Er was eens een houtduif, die een nest probeerde
te maken met haar man, maar echte verkwisters
zijn de houtduiven: ze slepen wel takjes aan,
doch de echte. degelijke zuinigheid, om het nest te
bouwen, zit er niet in. Ze waren al een heele poos verloofd,
en ze kregen nu wel zin, om te trouwen. Tantes en ooms
echter zeiden:
"Wij...
nl.verhalenbank.42192
Kabouterwraak of de vrijage van Hilbert en Japikje
Ze konden bij malkander niet komen ....
Hilbert liep fluitend over 't Ellertsveld, en hij dacht aan niets. Van
de andere zijde kwam Japikje, en ook zij dacht aan niets. Toen
ontmoetten zij elkander, en beiden dachten ongeveer hetzelfde.
Hilbert peinsde:
"Dat is een aardig wicht, om een poossien mee te...
nl.verhalenbank.41772
