Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Lange Manje was de heks van Grafhorst. Zij veranderde zich meestal in een heel grote rooie kat. Soms ook in een muis. Mijn zegsman (83 jaar oud) had haar nog heel goed gekend. En hij geloofde nog stellig dat zij een heks was. Als ze 's avonds of 's nachts bezig was geweest, liep ze de volgende dag met lappen om hoofd of armen.
nl.verhalenbank.13408
Boerin was aan 't karnen en de karn wou maar niet af. Toen stak ze er een gloeiende pook in en dadelijk ging de karn af. Den volgenden dag kwam een oude vrouw voorbij met een omzwachtelde arm, die verbrand was. Zij werd aangewezen als heks of zwarte kunstwijf.
nl.verhalenbank.13274
Myn broer Wytse wie noch in jonge. Hy wie siik en waerd minder.
Op in kear kom der in wite kat by de trap op. Doe't se dy seagen ha se dy kat delskopt.
De oare moarns hie ús buorfrou de iene earm yn 'e doek. Se ha Wytse syn kessen iepenmakke. Dêr kamen twa hiele krânsen út tofoarskyn en noch in trêdden, dy't noch net klear wie. Dy krânsen ha se forbarnd....
nl.verhalenbank.29564
As de tsjoensters jouns fuortgongen gebeurde 't wol dat se de oare moarns mei in stikkene earm of skonk thúskommen.
nl.verhalenbank.26205
Herinneringen over spoken in Middelharnis.
Ongeveer 40 a 50 jaar geleden waren er nog verschillende mensen in Middelharnis, die stellig geloofden, dat er bepaalde personen, woonachtig in hun dorp, of in de omgeving, beschikten over bovennatuurlijke krachten. In dit dorp, zeer rechtzinnig in de Gereformeerde leer, geloofde men nog sterk aan occulte...
nl.verhalenbank.13281
Beppe wenne to Feanwâldsterwâl. Dêr wie in bern siik. Dêr kaem altyd in swarte kat om 'e doar rinnen, dat wie de tsjoenster dy't it bern bitsjoend hie. De buorfrou sei: Tink der om, dat en dat âld minske, dy docht it. Dy makket jimme bern siik. Jimme matte in krús fan rogge meitsje ûnder 't kleedtsje by de drompel, dan kin se der net yn komme.
It bern hie...
nl.verhalenbank.31286
Wy wennen froeger op 'e Feansterheide.
Alde Jiske Wyts wenne flak achter ús. Dat wie in tsjoenster. Dy woe ús as bern altyd graech oanhelje, mar dat mocht net, dêr warskôge heit ús altyd foar.
Us Antsjemoai woarde siik. Der kom wol us in dikke kat by ús. Doe't dy der wer us wie, krige heit de tange en sloech him dêr mei. Doe hie dy kat in brutsene poat....
nl.verhalenbank.25212
Hjir hat in tsjoenster wenne dy koe har foroarje yn in kat. Har man wie boer. Dy kom us op in kear thús ta de achterdoar yn. Hy gong de mjilling del en doe seach er in swarte kat. Hy joech dy kat in skop, dat dy bleau lizzen to jammerjen en to razen.
De oare moarns siet syn eigen frou mei de earm yn 't wynsel. Hja wie de tsjoenster.
nl.verhalenbank.25663
In tsjoenster koe har yn in kat foroarje, meastal yn in swarte kat. Hjir wenne in âld minske yn 'e Westerein, dat wie Piters Willemke. Op in kear hie dat minske de earm stikken. Doe seinen de minsken: dêr ha jy it al. Hja is grif tsjin 'e triedden oanflein. Hwant se seinen doe dat Willemke fleane koe.
nl.verhalenbank.36333
De dochter fan Willemke hiet fan Baeije, dy koe der ek wol hwat mei. Har man woarde siik, doe rekke dy yn 'e steun. Doe moesten se it fan 'e earmfâlden ha. Nou, dat wie in skeintsje fansels, krekt genôch om fan to libjen.
Doe't har man wer better rekke, hie Baeije in greate koekjetromp fol jild. Dêr hat doe in sang fan west. Hoe kom Baeije oan safolle...
nl.verhalenbank.33077
Alde Auk wie in tsjoenster. Hja wenne yn 'e Leijen en stookte yn 'e winter altyd skjûden yn 'e fjûrpot. (skjûden = afval van vlas; brandstof voor behoeftige lieden)
Mei't pake en dy in protte braekten, hienen dy skjûden to keap. Wy wennen yn Broek.
't Wie yn 'e winter en beppe wie nei Bonte Houn ta, dêr leinen har âlders mei 't skipke.
Mem en Minkmoai...
nl.verhalenbank.25647
De Kwêêjen And
In de Rieke Buurte (van Oedjeskerke) weunden Jantje Westdurp – ze noemden ’n ok wè “Jantje Petoet”. Die was etrouwd mie Belle Pantus; die kwêêm van Entjessand. Vanzelf goeng ze werris nir Entjessand op verziete nì d’r moeder.
En zôô was ’t is ’n kêêjr midden in de zeumer, da se wee nir Entjessand goeng. Z’oa nog mè net ’n stuitje ’n kleinen...
nl.verhalenbank.46247
