Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Yn Moddergat wie in keardel dy wie tige earm. Dy foun in lyk, dat oanspield wie. Dat lyk hie in pear nije learzens oan. Dy luts er fan 'e skonken fan dat lyk en hy naem se mei nei hûs. Mar sûnt dy dei kloppe der jouns altyd ien by him op it rút, dy sei: "Ik moat myn learzens wer ha. Ik moat myn learzens wer ha."
Doe hat er dy learzens wer nei 't selde...
nl.verhalenbank.28113
Us mem fortelde, hja hie ris mei ien fan myn susters by in minske west to praten. Myn suster hie doe sa'n oardel jier âld west. Mem droech har op 'e earm.
Hja hie in apel fan dat minske krigen, mar dat wie in tsjoenster. It famke hie der in stik ôfbiten en dat opiten. Doe wie se bigoun to razen, en dat hâldde mar oan. It bern wie bitsjoend.
Doe gongen se...
nl.verhalenbank.38467
Der wie in boer, dy wenne yn in hiel âld plaets. Dy moest och sa noadich forboud wurde. Mar dêr wienen gjin sinten foar.
De man prakkesearre der alle dagen oer en hie der gjin wille om. De plaets wie oan 't omfallen ta en dan wie 't net bêst. Dan hie er foar syn húshâlding en foar syn fé net mear in dak boven de holle.
Jouns kuijere er faek op it hiem...
nl.verhalenbank.25295
DE HEKSENMOEDER EN HAAR DOCHTER
Er was eens een jongeman die danig verliefd was op een knappe boerendochter. De liefde was wederkerig, al stelde het meisje één voorwaarde: de jongen mocht alle dagen komen, behalve op vrijdagavond.
De jongen hield zich daaraan, maar op den duur begon hij toch verschrikkelijk nieuwsgierig te worden. En ja hoor! Op een...
nl.verhalenbank.49577
Hekserij
Bie ons op de Riesdam woonden vrouger wat roare mensn. Spokn en heksn wazzen ze slim baange veur. Ain vrumde luitn ze nich bie de zwienen en baistn. As ze veur t hoes n kruus vonden zeden ze: "Kiek, door hei je t al weer, is aine west dai ons beheksen wilde." T Kruus wur dan doadelk vot moakt.
Zai harn t slim aarm. Was zulfs gain deure in t hoes,...
nl.verhalenbank.43513
VROUWEN ONTHEKSEN
In Knegsel woonde vroeger een heks, die de gekste dingen uithaalde. Ze liep tegen de muur omhoog, kroop langs het plafond, zat in de gordijnen, liep over de schilderijlijsten of net niets was, kroop door het sleutelgat naar buiten en dan weer naar binnen en meer van die rare streken.
De buurt begon er onderhand genoeg van te krijgen. Op...
nl.verhalenbank.49573
Wie hebben kennissen, dei mit doden proatn. t Liekt wat vrumd en ik leuf t ook nait, moar de lu zulf mainen t wel. t Zit zo. In de oorlog is aine van heur jonges omkomen. En nou stoan zai nog mit hom in kontakt. Op de volgnde menaier.
Zai hebben n kruus moakt van stief pepier. Doorom hen is n ringe, woor t a.b.c. op stait. Nou brengen ze dat kruus mit de...
nl.verhalenbank.44518
4.13.
Weer terug naar Nunen toe. Zoals ik daar straks al zei, m'n grootmoeder was erg arm, en ze wist niet wat ze opscheppen moest. Doen docht ze: morgen kan ik het wel betalen, maar vandaag niet. Ik zal blom en olie halen, melk heb ik van de geit en dan za'k pannekoek bakken, dan kanne' ze allemaal toch 's goed pannekoek' eten. Da' gebeurde. Grootmoeder...
nl.verhalenbank.44313
Piters Willemke wie in tsjoenster. Hja wenne oer 't spoar. Hja fleach nachts op 'e biezemstok. Guon ha har wol fleanen sjoen. Hja is op in kear fallen, doe hie se de earm stikken. Doe seinen de minsken, hja hie yn 'e nacht in wjok brutsen.
nl.verhalenbank.38391
Us oerpake hat alris in bijeflecht foun. Doe't er yn Napoleonstiid in namme opjaen moest sei er: van der Flecht. Fanwege dy bijeflecht. Mar dat mocht net omt 'Flecht' in Frysk wurd wie. Doe is 't 'Vlugt' woarn. Hy hiet sûnt Wibe Popkes van der Vlugt.
It gebeurde yn 1856 of '57. Itske wie myn omke, in broer fan heit. Sy wennen yn in greate plaets oan 'e...
nl.verhalenbank.32912
Twa modderskippers, Hindrik de Boer en Piet Cnossen, hellen de modder fan de terp by Wiûwerd. Se moasten sels de modder ôfgrave. Nei 't min seit, ha se by dat ôfgraven in skat foun. Piet Cnossen hat in koumelkersspul kocht. Mei Hindrik de Boer roun it al hiel oars. Dy hâldde syn diel yn 't skipke. Hy wie twa kear troud west. Ut it earste houlik wiene de...
nl.verhalenbank.50516
Alde Hindrik Pikelhearring koe soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Ja, hwat koed er net! Hy wenne yn de Pein. Hy roan mei sinaesappels by de streek lâns en sa kom er ek us in kear by ús. Mar wy hienen 't tige krap en sinaesappels mochten ús net barre.
Mem sei tsjin him: "Kom der mar yn, dan krije jo in bakje kofje. Mar ik kin neat fan jo keapje."...
nl.verhalenbank.21110
Achter Ljouwert moat in boer west ha, dy't net in sint mear hie. Syn pleats wie oanein, en as der in stoarm kom, koe alles wol ynstoarte. De man wie syn rie to'n ein.
Op in joune stied er op it hiem. Dêr kaem in mynhear oankuijerjen. Jo lykje wol mismoedich, sei dy.
Dat bin ik ek andere de boer en doe fortelde hy hoe slim as hy der oan ta wie en dat er...
nl.verhalenbank.11575
Yn Dokkum hienen se froeger twa klokken yn 'e toer.
De iene lette mei in swier lûd: Arm Dokkum, arm Dokkum!
De oare mei in fyn lûdtsje lette dêr fuort efteroan:
Kin ik it helpe? Kin ik it helpe?
nl.verhalenbank.33711
In de Beemster was kermis. Er was een waarzegster. Verschillende paren gingen er heen. Ze konden dan in den zoogenaamden zwarten spiegel hun bruigom of hun doodkist etcetera zien.
Eén meisje riep de vrouw evenwel apart en zei: "Voor je in den spiegel kijkt, moet ik je wat zeggen. Jij bent arm, maar een rijk heer uit Gelderland zal op je verlieven. Jij...
nl.verhalenbank.8814
2.54. Het dankbaar katje
Drie jongelingen, thans nog in leven, woonachtig op het gehucht de Groothei onder Neerpelt, gingen op zekeren avond samen uit, om een buurpraatje te houden. Toen zij, vermits het slaaptijd was, huiswaarts keerden, zat daar in de Kattenstraat eene zeer schone jonge kat, die eenen der drie kameraden zoodanig beviel, dat hij ze opnam...
nl.verhalenbank.50096
