Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords

There are no Dutch Keywords that match this search

German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender

There are no Narrator Gender that match this search

close
71 datasets found
None: villur
Maður er nefndur Þórálfur; hann bjó á bæ þeim í Húnavatnssýslu er heitir að Þóreyjarnúpi; hann var kvongaður og átti tvo sonu barna; hét hinn eldri Árni, en hinn yngri Grímur. Árni var fjórum árum eldri en Grímur. Segir ekki frá uppvexti þeirra bræðra fyrri en Árni var orðinn sextán vetra, en Grímur tólf; þá fóru þeir fyrsta sinn til sjávar; urðu þeir tvö...
Sagan af bræðrunum Árna og Grími
Oft hefur það gerst að lík reki á land á Meðallandsfjöru. Það bar við fyrir löngu, að á fjöru einni í Meðallandi fannst rekinn maður, sem þótti mjög einkennilegur útlits. Var hann kafloðinn um allan líkamann og með klær á tám og fingrum. Nokkur hræðsla var meðal fólksins vegna líksins, en þó var það flutt til bæjar og gerð kista, eins og venja var. Þegar...
Fyrir eina tíð bjó sýslumaður á Vesturlandi sem átti son er hét Ketill. Var hann hinn efnilegasti maður en all ófyrirleitinn. Um þetta leyti fór förukerling ein geðleið og slúðurgjörn um sveitir og var hún öllum unglingum hvumleið. Rægði hún Ketil mjög og kom þeim illa saman. Þóttist kerling kunna galdra og vera forspá en mjög fóru spádómar hennar eftir...
Á bæ einum bjuggu í fyrndinni tvö systkini ásamt móður sinni. Til þess var tekið hve mikla mannkosti stúlkan hefði en engum hafði hún gefist. Systkinin villtust á grasafjalli og komu að hól einum afar miklum og einkennilegum. Þau fylltu poka sína og rötuðu nú heim. Þau fóru á sama stað næstu ár því þarna var góð grastekja. Eitt sinn komu þau ekki aftur...
Einu sinni ætlaði séra Vigfús suður á land um vetrartíma og kom í Öræfin. Hann kom á afliðnum degi að Hnappavöllum og ætlaði að ná um kvöldið inn að Hofi. Honum var boðin fylgd sem hann afþakkaði. Í dögun um nóttina eftir var guðað á gluggann á Litlahofi, var það Vigfús og bað hann um að fá að vera það sem eftir var nætur. Sagt er að Málfríður kona prests...
Margar skráveifur gerðu Hornstrendingar séra Vigfúsi og sótti hann loks um annað brauð var honum síðar veitt Einholt í Hornafirði 1775 og hélt hann það kall til 1787. Sendu Hornstrendingar honum hverja sendinguna af annarri, tóku þau hjón við þeim og vísuðu til baka eða sáu fyrir þeim. Einn vetur fór prestur suður á land. Hann kom að Hnappavöllum í Öræfum...
Einu sinni voru hjón á bæ og áttu þau fríða dóttur. Var bóndi talinn fjölkunnugur. Prestssetrið var skammt frá bæ þeirra. Var prestur ungur maður og þótti nokkuð kvensamur. Leist honum vel á bóndadóttur. Einu sinni að vetri kom prestur í húsvitjun á bæ þennan. Gisti hann um nóttina í baðstofu þar sem bóndadóttir svaf. Ætlaði hann að laumast í rekkju...
Presturinn og bóndinn fjölkunnugi
Á Pálmholtsásum er mikill reimleiki og er það að kenna strák sem kom frá Ytrabakka og ætlaði suður en villtist í hríð og varð þarna úti. Honum er lýst svo að hann haldi á selspart undir annarri hendinni sem hann veifar að þeim sem hann vill hvekkja. Einu sinni var Jón vinnumaður á Skriðulandi að fara niður á Syðrabakka til róðrar þegar hann sá stráksa...
Draugurinn með selspartinn
Sigfús og Þórarinn voru skólapiltar í Skálholti á miðöldum. Áttu þeir heima á Austurlandi og voru nágrannar og vinir miklir. Voru þeir ávalt samferða í skólann. Eitt sinn er þeir voru komnir nokkuð suður í Skaftafellssýslu fyrir ofan byggð og með jöklum, lentu þeir í þoku og dimmviðri. Villtust þeir en hundar þeirra fóru á undan þeim. Heyrðu þeir þá hvar...
Vestið- Saga af Sigfúsi og Þórarni skólapiltum.
Tveir menn á Suðurnesjum voru vanir að fara í kaupavinnu norður í sveitir. Eitt sumar fóru þeir sem oftar norður að heiðum, kom á þá þoka mikil svo þeir villtust, en héldu þó áfram uns þeir komu í dal nokkurn er þeir þekktu ekki. Tvo bæi sáu þeir í dalnum, sinn hvorumegin áar sem rann eftir dalnum. Þeir fóru heim að öðrum bænum, karl kom til dyra. Þeir...
Eitt sinn var sent eftir séra Klemens í Tungu að þjónusta dauðvona mann. Enginn var heima til að sækja hest prestsins nema gömul kerling sem bauðst til þess. Presti þótti vænt um það en hafði þó áhyggjur af henni. Kerling hélt af stað og villtist í þoku. Hún gekk lengi þar til hún hitti smala og spurði eftir hesti prestsins. Hann sagði að hestur prestsins...
Gísli Ásmundsson var fjármaður í Húsey í Vallhólmi. Fór hann eitt sinn að heimsækja son sinn sem bjó í Djúpadal í Blönduhlíð. Á leiðinni til baka sá hann alltaf mann ganga skammt frá sér en sama hvað Gísli reyndi að hraða för sinni þá náði hann aldrei manninum. Kallaði hann til hans atyrðum og þá hvarf maðurinn og eldglæringar féllu yfir Gísla. Þegar...
Einu sinni fór Anna Árnadóttir á Finnsstöðum með annarri stúlku að leita að kúm seint á degi. Þær fóru upp á svonefnd Uppsalabjörg. Sáu þær mörg naut renna ofan frá Miðhúsum Sandskeiðið á enda og hverfa ofan að Uppsalaánni. Hlupu þær í átt að kúnum en þá voru þær horfnar og fóru stúlkurnar heim við svo búið, en kýrnar fundust daginn eftir langt í burtu....
Berufjörður dregur nafn sitt af Beru sem þar bjó eitt sinn. Hún og maðurinn hennar villtust í óveðri. Þau urðu viðskila og dó maðurinn hennar en hún lifði af þar sem hún lét hest sinn og hund ráða ferðinni og rötuðu þeir heim.
Prestur á bæ einum átti dóttur. Þegar fólk reið til messu á jólanótt lét prestur dóttur sína vaka eina yfir bænum þó að hún vildi það ekki. Um nóttina komu tveir menn inn í baðstofuna. Annar aldraður, en hinn ungur. Eftir litla stund klappar ungi maðurinn henni á kinnina og síðan fara þeir út. Næstu jól fór allt á sama veg nema ungi maðurinn kyssti hana....
Pétur sýslumaður sem var í Krossvík í Vopnafirði, 1) fór einu sinni í verslunarferð til Akureyrar. Lest hans hafði farið á undan og hann lagði einsamall á Mývatnsöræfi. Hann villtist í þoku. Sér hann þá hvar tveir menn koma flugríðandi suðvestan af öræfunum, annar á skjóttum hesti, en hinn á brúnum og var sá sem Skjóna reið langt á undan. Þeir stefna...
Pétur sýslumaður og útilegumennirnir
Kolbeinn hét vinnumaður eins af sýslumönnum þeim er bjuggu á Ketilsstöðum á Völlum á 18. eða 19. öld. Hann gætti sauða að vetri til austur á Knútuseli svonefndu, en þangað er löng og erfið beitarhúsaleið. Það þurfti yfir Ketilsstaðaháls að fara og er þar bjarg á leiðinni sem sneiða þurfti hjá sem kallað er Ketilsstaðabjarg. Þessa leið þurfti Kolbeinn að...
Eitt sinn bjuggu velmetin hjón á bæ þeim er heitir á Smalaskálafjalli. Áttu þau dóttur er Þórdís hét og var hún frumvaxta er saga þessi gerðist og fríð sínum. Var hún karlmannsígildi að atgervi og fríð sínum. Hafnaði hún öllum biðlum. Átti hún bræðurna Helga og Ásmund og voru þeir börn. Um haust vantaði bónda 10 sauði sem ekki fundust þrátt fyrir leit....
Saga af Illuga og Þórdísi þverlyndu
Maður nokkur villtist í hríð á Hellisheiði, vegir voru slæmir og farartækið hestur. Kafsnjór var og illt yfirferðar. Hesturinn varð að lokum uppgefinn og skildi maðurinn hann eftir í skjóli við klett. Eftir þetta gekk hann lengi og óð snjóinn í mitt læri. Hann var orðinn uppgefinn og ákvað að grafa sig í fönn. Allt í einu heyrði hann klukknahljóm og gekk...
Sagt frá séra Þorkeli, syni Guðbjarts flóka Ásgrímssonar. Þorkell er talinn hafa skrifað galdrabók þá er Gráskinna hét. Hann hélt lengi Laufásstað á Svalbarðsströnd. Hann hafði stúderað í Þýskalandi og var haldinn marg-kunnandi og fróður. Ei var talið gott að glettast við hann, því riði nokkur hestum þeim sem hann lagði mætur á, leynilega án hans leyfis,...
35