202 datasets found
Dutch Keywords: klein
E: In n biebel steet toch ok wa in, dat de geestelikheid dee krig toch ok wa de macht um duwels oet te drievn, ja dee macht kriegt ze ok. Dochter: Ja en no ja, ik verget nooit, dat da'w n keer bie tante Hanna, dat oom Herman n keer zea, oons Hanna zöt der mangs oet, et is mangs heelmoal vot en toe, no ja, toe brein ik dat almoal an mekaar en doe deank ik,...
nl.verhalenbank.128617
Alde Bearn van der Woude fortelde: "Ik en myn faem wienen togearre by de Bearnewyk yn Drachtster Kompenije. Wy makken plannen om to trouwen en dêr praetten wy oer. Der wie iderkear in lyts katsje by ús, dat sei: - Miau - miau. Ik skopte him yn 'e wyk. Fierder wie der net in minske. De oare deis kom Rikele Myt by my en sei: 'Soa, soenen jim ek trouwe?' Net...
nl.verhalenbank.23725
Mem wie op in middei by Boardzer Bruning to thédrinken. Doe sei er tsjin mem: "Tryn, hwat mei dat nou west ha? Lêsten nacht seach ik in fisioen: Ik hie thédronken en ik hie in koekje hawn en dêr wie sa'n âlde muzykdoaze, dy't muzyk makke en ik hie hwat dânse en doe stie dêr in lyts mantsje by de tafel en dy sei: 'Boardzer, nou hast fan alles hawn, en...
nl.verhalenbank.32833
Der spoeke op 'e Ikkers ek in mantsje mei in kroade. Dat wie in hiel lyts mantsje. Guon biwearden dat er swart wie. Guon ha him wol sjoen. Dat mantsje flokte hiel bot. It sil deselde west ha dy't dêr nachts yn dat húske kaem. De measten doarsten net yn dat húske to wenjen.
nl.verhalenbank.37234
Dat is hier wel is ooit verteld. Een vrouw had slecht geleefd. Vroeger kwamen de buren waken. En toen ze gestorven was, kwam er een klein zwart hondje onder de kist zitten. En dat werd beschouwd als de duivel.
nl.verhalenbank.127906
Yn 'e foarige ieu roan in man fan Koaten nei Koatstertille. Doe seach er by de plaets njonken de tsjintwurdige tsjerke by de ligusterhage in keardel stean. Wylst er tichterby kom, woarde de keardel lytser. Der kom in ljochte walmreek en de keardel foroare yn in bern. Doe kom der noch us sa'n ljochte walmreek en doe woarde it bern in houn mei de sturt op...
nl.verhalenbank.15724
Hier gebeurden nog wel andere dingen in t veen; t is allemoal woar, want wie hebt veul gezien. Luup es n maal n meissien deur t veld. Daar wur ze op ienmaal deur ien of ander ding beetn in er been. Dat moet n hekse of n duvel gedaan hebben. t Was n flinke grote meid. Maar na die beet is ze kleiner, aal mor kleiner worn. In t leste was ze zowat vieftig...
nl.verhalenbank.44386
[16.21] IML: Ik heb eh wel een verhaal zelf geschreven, nog niet zo lang geleden. Over eh ik woon in de gemeente Heusden. In Heusden zit 't streekarchief voor de hele streek. En eh dat is niet een heel lang verhaal natuurlijk, maar dat is wel al een verhaal over de componist Jacob van Eyck. Heel beroemd, maar helaas niemand kent 'm. Jij moet 'm kennen als...
nl.verhalenbank.47103
t Is ook waar gebeurd, dat er iene s avends over de weg giet en daar krigt ie gezelschap. Er lopt een paar meter van hum af een vrouwspersoon met hiel laange haarn tot biena op de grond. Et mens is arg klein van stuk en blift maar naast hum loopn. Ie zegt niks en sie zeg ok niks; maar lekker vuulde ie zich niet. Bie huus gaat ie naar binnen en kikt dan...
nl.verhalenbank.44436
In Bergeijk liep vroeger een weg naar de lage Berkt. Naar men vroeger beweerde, en sommige ouden van dagen beweren het nu nog, zat daar 's nachts altijd een heel klein vrouwtje van maar enkele centimeters hoog, tegen een heg geleund. Ze had altijd twee strengen garen om haar hals. Toch zei ze steeds: 'Ik zou naaien als ik garen had.'
nl.verhalenbank.49847
It is us in kear gebeurd, dan kaem ik thús fan 'e klaei. Dêr hie 'k oan 't wurk west. 't Wie sahwat ien ûre yn 'e nacht. De finsters fan ús hûs stienen heech opskoud en de gerdinen waeiden der troch hinne nei bûten ta. Ik seach ûnder 't finster troch. Der stie iten foar my op 'e kachel. Doe gong ik der yn en ik bigong to iten. Doe seach ik in lyts deafet...
nl.verhalenbank.17683
Tsjoensters kinne sawol âlde as jonge minsken wêze. Wy hienen in lyts jonkje, dat wie sa'n trije jier âld. Wy wennen doe yn Ikkerwâld. Dat bern bigoun persé jouns om njoggen ûre to gûlen. Dat gebeurde alle jounen. Men koe de klok der op lyk sette. En dat duorre oant alve ûre ta. Wy wennen doe noch by myn man syn âlden yn. "It bern raest him dea", seinen...
nl.verhalenbank.29779
Heks die zich verkleinde Da he'k ok wel us oot heure vertelle, dat 'r iemand achter de borde op de schouw kon kruipe. Op de schouw stonde van die borde, witte wel? Nou was 'r iemand, die zich zo klein maoke kos, da ze aachter die borde veuruit kos kruipe. Daor zaat ze dan aachter. D'r waore van die vrouw, die zich zo klein kosse maoke. Da waore gin goei....
nl.verhalenbank.41604
Piters Willemke wie in tsjoenster. Hja gong der nachts op út to tsjoenen en dan lei der in koupânse by har op bêd. Hja sweefde altyd. Har dochter koe ek tsjoene. Dy foroare har faek yn in kat. Der wie ek in tsjoenster, dat wie Minne Ael. En dan wie der noch ien, dat wie Minne Brecht. Dy koenen har ek beide yn katten foroarje. By Gjetsje' Wytse wienen alle...
nl.verhalenbank.38489
Ien fan 'e Houtigehage hat my us forteld: Wy sieten thús yn 'e keet en wienen oan 't kaertspyljen. As wy oan 't kaertspyljen wienen wie 't altyd lûdroftich. Der woarden dikke wurden by brûkt en de hollen woarden hyt. Heit hie der in hekel oan dat wy kaertspilen. Op in kear wienen wy wer oan 'e gong. 't Wie op in joun. 't Gong der heil en seil oan wei en...
nl.verhalenbank.24934
Alde Ritske van der Meer hat my ris forteld, der wie him ris in keardel yn 'e mjitte kaem mei in hege hoed op en in lyts hountsje by him. Dy gong flak foar him stean en woe net út it sté gean. It wie in skynsel. Ritske wie hurd útnaeid.
nl.verhalenbank.17332
Henke van Hout, 'n andere dorpeling, die nu al 'n veertig jaar dood is, ging 'ns op 'n avond, 't was in het hartje van de winter en erg donker de buurt op om 't een of ander te halen. Toen hij 'n meter of tien van huis was, kwam er achter hem aan een klein hondje meelopen. Henke meende dat 't zijn eigen hondje was, dat "Lotje" heette. Hij riep die naam,...
nl.verhalenbank.13236
Myn jonge - Jehannes - wie in jier of tolve, hy gong noch nei skoalle. Wy wennen yn 'e Houtigehage. Op in kear gong hy der yn 'e nacht ôf en doe seach er skean nei in hoeke fan 'e keamer. Dêr bleau er mar nei stean to sjen. Ik sei: "Jonge, hwat sjochstû dêr?" "Ik sjoch in houten bakje," sei er, "mei in swart kleedtsje der oer." Sahwat in jier letter...
nl.verhalenbank.24667
Us heit wie hynstekoopman hjir yn Grinzerpein. Sierd de Vries en syn frou Wytske wennen hjir ek. Hja kamen wolris by ús om in hynder to keapjen, dan kaem Wytske mei en dan bleauwen se by ús to jounpraten. Se hienen fjouwer bern: Jelle, Ielkje, Foppe en Evert. As it hwat letter waerd, sei Wytske: "Wy matte wer nei hûs." Dat wie om Foppe, in lytse, bleke...
nl.verhalenbank.32010
Bij §1, Aant. 1946, fol. 9b: Mevr. H.S. van de Pol-Veldstra zegt er van overtuigd te zijn dat kabouters werkelijk bestaan, zulks op grond van „het feit”, dat haar –inmiddels overleden- moeder „de gave had” deze aardgeesten op bepaalde plaatsen te zien, en zelfs contact met hen te hebben. Moeder vertelde daar wel over, zij het alleen wanneer zeer...
nl.verhalenbank.48569
35