13 results
Dutch Keywords: uitrusten
Der wie in reus oan 't kanaelgraven. Om even út to pûsten, gong er op 'e tsjerke sitten om even út to rêsten. Doe sakke de hiele tsjerke yninoar. De reus bruts 'm. Sa krige dat plak de namme Britsum.
nl.verhalenbank.21958
Twa reuzen wienen yn Eastemar. Sy moesten nei Wargea ta. It gong drok op in graven, sy dolden mei in heale pream. Doe kommen se by in doarp, doe seinen se: "Wy bin der samar." Doe krige dat doarp de namme fan Sumar. Doe't se in hiel ein fierder wienen seagen se in tsjerke stean mei in toer. Dêr gongen se tsjinoan stean. "Hè," sei de iene reus, "ik bin...
nl.verhalenbank.23819
Twa reuzen hienen de hiele dei drok oan 't graven west. Doe kommen se op in plak, dêr rêstten se even hwat út. De iene sei: "Ik haw in warge lea." Der wienen minsken dy hearden dat. En doe neamden se dat plak Wargea.
nl.verhalenbank.28528
Twa reuzen slotten in feart. Elk mei in heale bollepream. Hja wienen warch en woenen even bikomme. Doe linen se tsjin 'e tsjerke fan Britsum. Dy koe 't net hâlde ûnder sa'n swier gewicht en biswykte. "Ik brits him", sei de iene reus. It plak krige de namme Britsum.
nl.verhalenbank.20937
Der wienen in pear reuzen, dy wienen drok oan 't wurk west yn 'e buert dêr't nou Wargea leit. De jouns gongen se tsjin 'e toer oan stean om even út to pûsten. "Hè," sei de iene tsjin de oare, "hwat haw ik in warge lea." Dat hearden guon, en doe neamden se it plak, dêr't dat sein woarde: Wargea.
nl.verhalenbank.23544
Der wie ek in reus dy wie ek oan 't kanaelgraven. Dy rêstte ek even tsjin 'e tsjerke út. "De lea binne my warch", sei er. Sa krige dat plak de namme fan Wargea.
nl.verhalenbank.21959
Yn Wargea wenne in reus. In skipper wie dêr kom mei in skûtefol branje. Dy branje moest deselde dei noch út it skip wei, mar de skipper seach der gjin kâns ta. Doe sei de reus: "Ik sil dy helpe." Hy nimt de hiele skûte út it skip wei en leget him omkeard op 'e wâl. Hy hie dy deis oan 't slatten west en dus hied er syn nocht. Om hwat út to rêsten lei er...
nl.verhalenbank.20934
Doe gongen se nei Akkrum en dêr gongen se tsjin 'e tsjerke oan stean. Mar dy rekke forbûgd. "A - krom", sei de twadde reus. Dêrfandinne de namme Akkrom.
nl.verhalenbank.20938
Sa hat Wargea syn namme ek oan in pear reuzen to tankjen. Dy hienen it drok hawn en rêstten even út tsjin 'e toer. "Ik ha in warge lea", sei ien. Doe't de minsken dat hearden neamden se dat doarp Wargea.
nl.verhalenbank.24940
Hoe't Wargea oan syn namme kaem. Twa reuzen hienen de hiele dei skript. Hja hienen oan 't graven west. Doe rêstten se even út. Hja leinen de hannen boppe op 'e tsjerke en de iene sei: "O warch, o warch, o warch!" De minsken dy't dat hearden joegen doe dat doarp de namme fan Wargea.
nl.verhalenbank.37697
Der wie us in reus, dy wie mei in feart oan 't graven. Dat die er mei in heale pream, it avensearde tige. Doe woed er efkes útpûste. Hy sloech ergens de hannen oer de tsjerke hinne en sei: "Hè, warch." Dat hearden guon en doe krige dat plak de namme Wargea. Doe skrabbe er de modder hwat fan 'e klompen ôf, en dy beide modderbulten binne dêr nòch altyd.
nl.verhalenbank.20903
Doe tochten se: Lit ús dan mar even tsjin dy oare toer oanlynje, dat liket in sterken-ien. It wie de Stienzer. En sjoch, dy bijoech him net, dy bleau stean. Dêrom hjit dat plak 'Stiens'.
nl.verhalenbank.20940
Doe gongen se nei de Falom. Mar dêr gong it har noch minder ôf, doe't se tsjin 'e tsjerke oanlinen. De hiele tsjerke foel om. Sûnt hjit it plak Falom.
nl.verhalenbank.20939
13