48 datasets found
Dutch Keywords: vragen Place of Narration: Drachten
Sterke Hearke wie oan 't ploegjen. Der gong ien nei him ta, dy frege: "Hwer wennet Sterke Hearke?" Doe sei Hearke: "Hjir stiet er en dêr wennet er." Doe tilde er de ploech op en stuts him rjochtút as in gongelstok.
nl.verhalenbank.37022
Sterke Hearke wie oan 't ploegjen. Doe kom der ien dy frege him, hwer't Sterke Hearke wenne. Hearke sloech it hynder foar de ploech wei en doe tilde er de ploech op mei beide hannen en hy wiisde mei de ploech en sei: "Dêr wennet er en hjir stiet er."
nl.verhalenbank.23493
Der kaem ris ien by Sterke Hearke wylst dy oan 't ploeijen wie. Hy frege: "Hwer wennet Sterke Hearke?" Doe krige Hearke de ploege beet yn ien hân. "Sjoch, hjir stiet er," sei er, "en dêr wennet er."
nl.verhalenbank.37805
Imke en Durk fan Imke Ek op in Eastermarre merke tepte er foar Liuwe Berghús syn hûs de blêden fan 'e linebeam. Dat hat heit ek faak ferteld. Dy lineblêden smiet er yn 'e hege hoed en doe wienen it allegear gûnen. 'Oh, mei 'k ek in pear?' frege in jonge. 'Jawis wol', en Imke joech him in hânfol gûnen út 'e hege hoed. De jonge treau se yn 'e bûse, mar...
nl.verhalenbank.13019
Yn Drachtster Kompenije wenne in frou, dy hie yn in koartstondige tiid twa bern forlern. It minske sukkele sels. Twa bern hie se oerhâlden, in jonge en in famke. Doe wienen dy beide bern us oan 't boartsjen by 't sângat. 't Frommes dy't it my fortelde wie in suster fan dy frou. Hja hie tsjin dy suster sein: "Nou is dat sjesa. Ik bin hjir net lang mear....
nl.verhalenbank.25582
Sterke Hearke wie mei hynder en ploech op it lân. Doe kom der ien by him dy frege nei de wei. "Dan matte jo dy kant út", sei Hearke, en wylst tilde hy de ploech op en wiisde dêr mei de rjochting oan.
nl.verhalenbank.36918
Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen. De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen. Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...
nl.verhalenbank.19696
Hoe't men in wikseldaelder krijt: As men in wikseldaelder ha wol, mat men durf ha. En men mat nergens oan leauwe. Men mat in swarte kat oantuge. Dy kat mat men op 'e rêch yn in sekje drage. It mat roettsjuster wêze, gjin ljochtmoanne. Dan mat men 't hiele tsjerkhôf trije kear yn 't roun rinne. Elke kear as men it yn 't roun roan hat, mat men op syn minst...
nl.verhalenbank.19380
Myn frou hie 't us tige drok. Sy hie krekt de earms fol itensboarden, dy't ôfwosken woarn wienen, doe sei se: "Och Heare, dat de doar foar my iepenbliuwe sil." En de doar bleàu iepen foar har, hoewol it in klapdoar wie.
nl.verhalenbank.23020
Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen. Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei. Dan moesten se by...
nl.verhalenbank.37928
Der kom us ien yn Droegeham, dy woe mei Sterke Hearke wrakselje. Doe stie dêr in man op 'e bou, dy wie oan 't ploegjen. De fremde man frege: "Wite jo ek, hwer't Sterke Hearke wennet?" "Ja," sei dyselde - it wie Hearke sels - "sjoch, dêr wennet er." En doe krige er de ploege fan 'e groun en wiisde der mei nei syn hûs. "En hjir stiet er", sei er. Doe makke...
nl.verhalenbank.23632
Sterke Ynse wenne yn Bakkefean. Hy wie us op stap doe kom er fjouwer man foarby, dy moesten in dikke beam op in wein lade. Mar sy koenen 't mei har fjouweren net rêdde. Doe't se Ynse oankommen seagen fregen se him oft er har even helpe woe. Ynse sei: "Gean der mar even wei. Ik sil 't allinne wol dwaen." En hy tilde dy swiere beam pûrallinne op 'e wein....
nl.verhalenbank.23633
Der wienen in faem en in feint dy tsjinnen by in boer. De boer en de frou gongen ris op in kear to praten. Hja hienen al iten ré set foar de feint en de faem, mar de feint mocht sa dealese graech pankoeken. Doe't de boer en de frou fuort wienen sei de faem tsjin 'e feint: "Ik sil pankoeken bakke, dan triuw ik de papegaei ûnder 'e hantsjettel." De feint en...
nl.verhalenbank.32892
Greate Ynse wie ris yn Drachten op 'e merke. Dêr sloech er mei ien slach de krachtmeter yn grús. "Kollossael," sei de man fan 'e krachtmeter, "hwer komt dy slach wei?" "Fan Bakkefean", sei Ynse deabidaerd.
nl.verhalenbank.27521
Dyselde Auke Helmhout wie ek in frijmitseler. Yn 't tsjuster frege der: "Hoe sit it, ik mat even hwat jild brûke." Dan sei der in man yn 't tsjuster: "Hoefolle?" En dan krige er dat jild. Mar om 'e sawn jier mat der ien fan 'e frijmitselders dea. Sy lotsje der om hwa't dat wêze sil. Der wurdt in nûmer útskuord en dy sinen dat is, dy wurdt deamakke. Yn 'e...
nl.verhalenbank.19381
Yn Droegeham hat in man wenne dy wie ôfgryslike sterk. Dat wie Sterke Hearke. Hy woarde faek as jilddrager brûkt. Dan moest er freeds jild foar de lju nei stêd ta bringe. Greate Pier wenne yn Kimswerd. Der kom ris ien by him doe wied er op 't lân oan 't ploeijen. Dy frege him hwer't greate Pier wenne. Pier tilde de ploech op mei ien hân. "Dêr wennet er",...
nl.verhalenbank.33224
Der wenne in boer to Súd-Drachten. Japik Ingberts kaem ris by him om in soadtsje jirpels to freegjen. "Mei alle leafde," sei de boer, "mar op ien bitingst. Jo moatte my dêr ris hwat fiten út jou libben foar fortelle. Hwat jo alsa útheefd ha. Kom snein-to-moarn mar." "Krij 'k dan myn jirpels?" "Bêst", sei de boer. De snein-to-moarns, dêr wied er al. De...
nl.verhalenbank.11495
Greate Pier wie op 't lân oan 't ploegjen. Doe kom der ien by him. Dy frege: "Hwer wennet Greate Pier?" Doe krige Pier de ploech mei de hân beet. Hy tilde him op en wiisde nei de pleats. "Dêr wennet er," sei er, "en hjir stiet er."
nl.verhalenbank.36957
Alle Sakes wie krekt sa'n man as Japik Ingberts. Hy hat yn Aldegea wenne. Hy wie in tige forneamde dief. Heit hat him wol kend. Hy gong wol us mei de bijen nei de heide fan Duerswâld en Bakkefean ta to bijkjen. Op in kear gong er wer fuort mei in weinfol bijen. Doe't er oan 'e Kletten ta wie (ûnder Drachten), doe koe syn âld hynderke it net mear dwaen....
nl.verhalenbank.25057
Der wie ris in âld mantsje ûnderweis. It woarde al letter en op 't lêst wie 't al donker. Hy wie midden yn in bosk en hy seach dat er net mear thús komme koe foar de nacht. Doe seach er in ljochtsje. Jonge, tocht er, lit ik dêr hinne gean. Hy gong der hinne en doe stie dêr in hûske. Dêr wenne in âld wyfke yn. 't Ald-wyfke wie sa bliid dat se ien seach,...
nl.verhalenbank.33153
35