Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Wil: Dat verteln grootvader owwer n Hofmeier, ja dee waarn eargns henwest en ophaaln met de waag en doe n Hofmeier. Grootvader zear, het was net of ze rong tusschen de waag in de raar wördn stokn en de peer kondn nich meer vedan.
Wit: Warn goan stoan.
E: Mer gelöaw ie ok wa, dat n peerd meer zöt as n meanske?
Wit: n Peerd, joa dat wet ik ok. n Peerd zöt...
nl.verhalenbank.128613
Kl.H.: Het was helderlechte moan en doar en doar, ha’j n stuk of zes vrouwleu en die gungn doar te daansn, zeg he, al um zo’n ... en doar wo’k hen hebn west, zeg he, ja, zeg he, ik har ok nich völ dörf en doe zin ik doar n paar tred op anloopn en doe a’k d’r bie kwam, was alns ofloopn. Ik wet, zeg he, wa’k d’r van zegn mot, t is eerliks woar, mer ja t is...
nl.verhalenbank.128514
[Kleissen:] Mien breur, verdomme vroger, den geet met n ooldn B., mien breur vertöl vrower, Bennie ie hebt ‘m ok wa keand.
Kl.H.: Oet Maander.
Kl: Nee B. doe kwamn ze teruw van de Tubbiger kearmis, mien breur is no a joarn dood, per slot van rekn, ik was nog mer zonnen jong, ik was mer misschien zonnen peuter. Ik was misschien nog nie-es op de weerld, joa...
nl.verhalenbank.128518
H.E.: En met t peard dan, Eduard, t is oe misschien zölf a wa passeerd of a’j dat hebt heurd van oe vader of grootvader, dat dee ok wa es mangs ineens stil kon stoan en dan dachn ie, hoo kan dat toch, en woarum trekt ze no nich an en dan zol der ok op een of andere manier ne geest bie wezn west, De pear hebt mangs n apart zintuug, wat wie zölf nich könt...
nl.verhalenbank.128533
E.M.: Joawa. Bie Loak hebt vrower ok, bie Loak dat hef ja breurs van mien moder west,
Loake-jongs, zedn ze doe ok, misschien honderd joar of wat ledn en doe warn ze der west hen proatn, mer vrower, doe gungn ze, no geet t al met t spoor, nich, doe gungn ze, at ze noa de Pruus gungn, nich, n heel koppel, en dan was hier duur t scheaper n stegke, nich,...
nl.verhalenbank.128535
Over sterren.
G.M.: Wees wa, dan stearft der wier een, dan stearft der doar ok wier een
E.M.: Mien moder kwam ja oet Lemsel, ik was ja zo’n jong, nich, en ik kom ’s oavnds bie t lecht wees wa, ie mosn der ja bie lecht wier wezn, mer dat gung altied in t doonker, nich, mer het was dan luk döaster, wie komt doar, verrek, van Vrielman, wie gungn doar richtan...
nl.verhalenbank.128537
H.E.: Zeg is doar nog wat met passeerd, ie hebt van dat hoolt en doar zit een of ander stof op en dat gef dan luk lecht of.
Vr.: Bie de holtloos, wie warn an t holtkleuvn, n heelndag, mooin pöppel bie, ie hebt doar nen kötpoal lign, wa’j kleufd hebt, wördt in de loos smetn en ’s oavends goa’j n nienduur oet, vuur a’w noa ber goat, was net of de hele loos...
nl.verhalenbank.128573
Us heit fortelde, yn 'e Westerein wenne in man, dy siet faek yn 'e kroech. Dan sûpte er him dronken en hie er raer praet dêrby en gong 't op in flokken en kettermintsjen. Op in joun kom er út 'e kroech, doe woarde er ûnderweis troch de duvel keard. Hy mocht net oer 't paed rinne en moest troch de sleat. Dweiltrochwiet is er thúskaem.
nl.verhalenbank.36328
By de Wopkepoel yn 'e Harkema stie in hûs, dêr wenne âlde dôve Tryn yn. Op in joun stienen wy bûten, ik mei noch in pear maten - 't wie noch fóár myn trouwen - doe gong it dêr hiel bot op in timmerjen. Wy hearden it dúdlik.
Even letter is dêr in nij hûs kom. Der kôm Fokke fan Mekke Nicolai yn to wenjen.
nl.verhalenbank.33287
t Gebeurde wol is, dat ze s oavends wat in t peerdestaal heurden. Kiekn deden ze maistied nich, man ze wuzzen wol, dat t peerd gauw wat stukn hou-en zol; door was t n veurbeduudsel van.
nl.verhalenbank.45305
Op donkere avonden kreeg men soms "de gloeiige" achter zich. 't Bleek eens 'n bodemloze mand te zijn.
nl.verhalenbank.47089
Ik bin mei de helm geboaren. Ik moest altyd alles sjen. Dat fornaem ik it earst, doe wie 'k toalf jier âld. Op in jountiid moest ik molke helje fan 'e boer. It wie noch ljocht. Ik moest skean de fjilden oer. Ik hie in fjildskutte by my lyk as de soldaten brûke. Dêr kaem de molke yn. Op 'e weromreis wie 't skimerich. By de hoeke fan 'e Sânwei seach ik...
nl.verhalenbank.17682
Ze zegge, dattat veul minse overkomme is. Jan Willems verteldenes, dat ’t mee hum ok was gebeurd. Toetie soaves es ’n keer dör de gemeinte gieng, was ie zo mar ienens ien ’n graaf gezet. Mar toe ze ’m vroege: “Mar Jan, wie deej da?”, zètie: “Bè [wel], Schiedam!”
nl.verhalenbank.49715
Tichte by ús yn 'e Westerein wenne in minske, dat hie jouns altyd de oergerdinen ticht. Mar 't wienen tinne, dat men koe har skaed der altyd wol sahwat troch hinne sjen. It minske wie altyd yn 'e wear sa'n hiele joun tyspele se om. 't Wie in tsjoenster. Men woe wol ha dat se dan mei har popkes dwaende wie.
nl.verhalenbank.33126
Ik wie feint. Ik kom fan Surhústerfean en moest nei de Boelensloane ta. 't Wie jountiid en tsjuster. Ik wie op 'e fyts en hie de carbidlampe oan. Mar dy brânde mei ien pit. Ik stapte ôf om der even nei to sjen. Dat wie yn 'e buert fan it Blauhûs. Wylst ik dêr sa stie, kom der in dame oanstappen. It wie in great, swart frommes. Sy gong lyk foar my stean en...
nl.verhalenbank.23484
Myn heit en mem wienen ris in kear to jounpraten nei Surhuzum, dêr't in muoike fan my wenne. It wie al let doe't se weromkamen. Hja roannen by de fyts lâns, hwant hja mochten graech kuijerje en 't wie moai helder ljochtmoannewaer.
Doe seagen se allebeide Everdien der oan kommen, dat wie de dochter fan 'e doomny. Doe't hja omtrint oan har ta wie, waerd se...
nl.verhalenbank.37397
Er kwam es iemes ’soaves loat van Doornenburg af. Ien de Grunestroat kwam er inens ’n zwarte kat nève ’m lope. Opens sprong ze op zien schouer. En ze wier toen zo zwoar, dat de kjel hos nie mer vuruut kos komme. De kat bleef zitten totda ze bé’j de huus kwame. Toe sprong ze van de schouer af en liep weg. Hé’j zag ze nie mer.
D’r was ok es iemes soaves...
nl.verhalenbank.49649
De bonken yn 'e bientsjekou.
Der wenne ergens in jongfeint, dy wie net gau bang. Hy wedde mei it jongfolk, hy soe op dy en dy joun let nei 't tsjerkhôf en in deabonke út 'e bientsjekou helje. Dat wie dus ôfpraet.
Mar de koster, dy't der fan ôfwiste, forskûle him achter de bonken. Hy hie in wyt lekken om him hinne dien.
De jonge pakte in bonke. Doe sei de...
nl.verhalenbank.20827
Yn 'e Houtigehage wie us ien stoarn, dy kom nei de dea hyltyd wer. Doe ha se in dûmny ophelle dy't dyselde forstoarne oansprutsen hat. De dûmny frege hwat syn bigearte wie. Doe sei er, hy hie gjin deaklean meikrige doe't er stoarn wie. Doe ha de minsken op oanrieden fan 'e dûmny op in joun deaklean foar him op 'e tafel lein. Dy nachts kom de forstoarne en...
nl.verhalenbank.17735
I. De duivel
1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt?
Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.126991
