823 datasets found
Narrator Gender: male
Dor wor een lahm Möller in Spornitz de hett dat all künnt, as lütte jung hett he de anner jungens dat all wist. Wenn sin vadder den reimen ümsnallen ded, würd he wulf – he seggt, se müssten em blos bi nam nännen müsst, denn wier he wedder as minsch dor wäst. de jungens vergäten den nam in de angst: dor hebben se müsst kladdern up de groten börten up...
In Spornitz is ‘n Jung wäst, dee hett sik in de School to ‘n Wulf maakt un hett den Köster in de Beenen bäten. Se hebben em aderslagen laten, dat he to Dod‘ kamen is (he hett sien vadder den reemen wegnahmen hatt) Arbeiter Klaeter Tessin 04.10.17 aus Lüblow
eenmal sünt jung lüd in Hus up´n Fest wäst dor hebben se to em seggt ob he sik to n Wulf maken künn ihrst hett he nich wullt, toletzt hett he seggt se süllen so setten gahn dat se keenen Foot uppe Ierd tredden (He hett dor ne Bruut mank hatt) dor maakt he sik to´n Wulf. Wat sein Braut wäst is dee hett donn ropen: Johann bäst du dat sülben? dor hett he...
de preester döbbersen wirn diert wäst In Drönnewitz is´n Kind geburen dat hett na Döbbersen na´n preester süllt to de dörp. As se bide dörp sünd, (de inspekter von Drönnewitz is ok mit wäst) de preester döpt dat kind in düwelsnam nich in gottesnamen as se ut dörp kamen de inspekter ritt näben ehr her: secht de inspekter to de bid doht mi´t kind man her...
Fru Glamann vertellte: ehr vadder hett in Parkow deent as knecht hett sik oll bengel anfunnen as knecht, dee verstät de kunst… snallt sik‘ reem üm… ward to wulf (up (?)) berückt Glamann un snüfft bi em rundüm frett fahlen von enn to enn´up legt ok (?) bi em hen… hett nich upstahn müggt… de bengel hett sik nahst ne brut anschafft (?) to dee hett he eens...
Minen grv. hett de worwulf territen wullt Se hebben pier hoddt, hebben sik dorbi vertürnt un slahn Min grv. haugt em en awwern. de ann as wulf up em los „Jehann Hinnerk, du olle wohrwulf“ röppt he is w. as minsch wäst. Häusler Helmke Spornitz 29.01.1911
De lahm Möller (f andere ww Sage) (‘n Spornitz) hett sik mal eens mit eenen vertürnt. De anner geiht up’t feld, dor kummt ein wulf entgegen. To’n glücken fällt een dat grud in, dat dat vielleicht Möller wier un he röppt Möller, wat wisst du … Dor steiht Möller dor as minsch. Dunze Dutschow 12.7.1913
De bur fährt dorch holt stigt in ‘n wagen, geit to holt in – wulf rut … fru hett ‘n roden rock an – höllt em den hen – – as sin wut voroewer is – – hett de roden fäsen noch in de tähn bonatz Büchen 9.8.1911
En fru hett sik ton wulf makt (ego nicht mann ne, de fru) hett ‘n höwt veih dootbäten dee lüd‘ de dat veih hört hett (fru oder mann nescit) hebben ropen: Lewerinzch – ward wedder minsch da is se wedder lebennig worden = minsch Bökmann Doberan 23.07.1911
„Helene“ Mädchen in Bart. [Bartelshagen] hat sich ‘n wolf verw. können hat wolf ‘n maul gehabt leute beim braken denken dat is wol H. [?] Heleneken → schapeken w lässt schaf fallen (F Blank) 1895 Dunze Bartelshagen
mädchen hexe wolf et schaf heleneken wat wist du mit dat schapeken
min oll grv. ’n Mölln vertellt wohrwülf Lüd hebben mit ossen hakt preester hett´n kalf in´d koppel to gahn En wo is mi slichts secht he to mien grvadder De wo de pr. ok in liw hest. sleit em dat he blött dor hebben se em den reimen afnahmen dordörch is de kunst afkamen. Brüggmann Penzlin 1907
wenn se blautwundt würden, süllen se wedder minschen sien Frahm Trebs 9.4.14
de pierdjungens hebben höddt worwulf hebben ümmer de pird kappniert (hebben öwer de räk lopen dat de pird sik de räk na liw rinbohrt hebben. Toletzt sünd de jungens all so klok west hebben ’n krüzknupp in de pietsch slagen un dormit na de worwulf slagen denn hebben se (as minschen) uppe räk seten. Arbeiter … Bartelshagen 1895
Swager Ohrns hett mi secht (bi Matendörp be Gnoien) Bütz hett em vertellt: slapen oll wulf – En von de meihers – hen na de fahlenkoppel [?] ziht fahlen her (seiger) kummt frett‘t half up Gut wedder liggen As de frühstückstied nu is Nu wedder hooch „De tied is um.“ Da secht de ww ik bün so dick.“ Wenn du half fahlen up frettst sasst wol dick...
to Serrahn sünd pird hött jede nacht kümmt ’n fahlen weg buern to de jungens „hollt god wacht“ liggen an ne bäk – durt nich so lang makt [?] ollen knecht öwer end snallt sik ’n wohrwulfsreim um, un los geiht an de stiert mank de fahlen en bi de uhren frett dat up mit hut un her dat seihn de annern; kümmt wedder an, snallt reimen af, is...
Dör sünd Poor Bröder wäst, dee hebben Futter meiht. as Middag is, seggt de een: wi wollen na Huus gahn un Middag maken Ne, seggt de anner Ik gah nich mit. Dor hett ne Mähr mit Fahlen ’n Koppel gahn (wie Bucht?) De öllst seggt donn ik wat wat du wisst. Dor hett de anner den Fahlen upfräten, as de öllst Broder wedder kummt hett de Mähr...
In Kuhs sall dat wäst hebbn Een hett sik – Wulf verwandeln kunnt Den ‘n he feindlich wäst is hett he de Stark terraten (se hebben Wulfsreimen hett) Oppermann (Weitendorfe) gü 27.6.1937
Por (?) sagers sünt in holln. slapt middags hollaner mit fahlen hertoführen A remen an B frett den fahlen up nu möten wi wol „wedder be em sagen“ A „ik bün so bukt ik kun mi nich rogen oder bögen.“ B, du hest ja ok ‘n ganz f. fr. [fahlen freten] A, dat süsst mi ährer secht hebben Arbeiter Behnk W 1898
wehrwolf Por reisende koppel --- pierd mit fahlen beten utrauhgen Makt sik as wedder to’n wulf, frett dat fahlen up – geht wedder bi annern liggen „wo ward mi to maur“ du hest ja ok – heel fahlen upfreten“ „hest du dat seihen“ dat harrk weiten sullt, dun harr di ok upfreten.