13 datasets found
Place of Narration: Conow
Loosen: Scheisserei, dat is de Straf wäst, dat se de twee gefangenen doot makt hebben.
Knecht hett ok henriden wollt, "rup un ran narrnich an", He "rup un ran allerwägt ran", dee is gor nich ut Hus rut kemen, is owerall gegenfohrt. F Pröhl (Niendorf) Conow Eld 30.12.28
[12509] Hexen - Spruch
(Dittmersch) in Canow. Bi Austtide schickten mien Ollern ehr wat hen. Will: Folgmanne hadd uppe Eck ehr öfter gegen Pot führt. dor wurd F sien Koh krank. F Will Conow 18.5.29
[12312] Hexen - quid
Mohrmann (Mauermann) würd ümmer kranker von dag to dag. eens süht he dat Bett na. dor is alles Kuurn un Feddern etc. in eenen Bette. Mauermann hett dat rutfunnen, dat dor Klemken in is in dat Bedd. As he dat rut nehmen hett is he von Stund an bäter worden.
[12311] Hexen - quid
En diern hett to Konfirmation wullt dee hett se (dittmersch) radt, se sull de obbelat nich dorchbit dee sull se ehr gäben. de diern hett se so wiet bröcht, se hett de wänd angahn. F Will Conow 18.5.29
[12260] Hexen - quid
Mien Vadder (in Quast) aus AltGabel säd wenn eenen de Hexen nicks anhebben süllen, müsst man Koh so hollen, dat se goot kort Hoor hadd. Den künnen de Hexen sik nich doran wiss hollen. Stürzenbecher Conow 19.5.19
De Picherschen un Strohkerker sünt jo feldnawers kragen sik dat vertüürnen. buer Struw' un den preester sin swester behaupten, sowiet hebben de ollen höddt mit ehr veh. leggen eid af, se stünn up Picherschen grund un boden. as se doot bläban sünt soelen se noch spöken (dat is nich wohr wäst).
Mien Swiegermudder hett vertellt. De Landmäter in Warlow is leddiglos Minsch wäst, hett de Buern öfter rut stäken mit sien Gerät. Dee hett falsch mäten, dee sall hüt noch ropen, hierher, hier geiht de Scheid!
de oll Köster hett vertellt: als X ( Pflüger ) cacat im Dorn bi oll Kirch in Conow / Feldberg, liegt er tot da, Därme aus Leibe.
De Sud' hett een Buer plögt mit eenen blinnen Ossen. -- (iam)
En Diern hett heiht, hett an 't Finster säten, dor is Gewitter kamen, hett ehr de Neihnadel an dat Tüg ut de Hand slagen.
De pogg is eens up wanderschaft – dat is so un water – se krüppt man na ‘n lock – dat is swinägel sin logis wäst. nu kümmt dee swinägel to huus. dee steckt jo de pogg mit de stachel. se geiht jo ümmer wider int lock rin. se will sik jo nich stäken laten. toletzt kann se denn noors nich wider rinkrigen int lock. dor steekt se ümmer wider mit de vörbeen....
Fru is so hübsch wäst, hett allens versnadt in' kölner dom...... heff ik hüert hett segt Joh.m.1) "wo is mi dat, dat ik üm min ewig läben batt. 1) Johannimorgen