T(aube) bittet. heister secht: ja. denn giff mi öwer din koh. de handel geit vör sik. de heister lacht sik fürchterlich, dat he duw so anführt hett. dorvon lacht he hüt noch so (hahaha). huh – de röppt ümmer achter de koh an.
[1395] Taube varia
De duw wat bugt de woll vörn slichtes nest - lecht
n poor krüzroden hen; de eier (kann man) von ünnen to
tellen. se hett dat lihren wullt von annern vagel. (specht?
ik weet't nich mihr, dat wier een, de n glatt nest bugt,
de häster wiert nich.) donn hett se secht, nu is goot,
nu kann'k't ok.
Duw kümmt bi Heister to - se kann nest bugen von früher
ut - dat hett se nich lihrt -- de süht jo nu den wunder-
schönen pallast vun den heister - wo hest du di dat wunder-
hübsch trechtbugt - seggt se dor - lihr mi dat ok -- ja woll
seggt de heister, öwer nich ümsüns, du warst mi dorför be-
talen -- se warden handelseens, de duw sall ne bunt koh gä-
ben...
De kreih -- de duw hett n stück fleesch hatt. - de
kreih secht, se sall ehr dat gäben (de duw mag jo dat
fleesch nich). - ja, öwer se sall ehr seggen, wo se ehr
nest bugen müßt. ja, dat wull he ehr wull lihren. de kreih
fangt an, as se n poor stücken hen un her lecht hett, segt
de duw: haha, nu kannk't ok. dor nimmt de kreih sin stück
fleesch inn mul un...
Heister bugt son schön nest - hett twe löcker ( enen
ingang un n notutgang - wo minsch rup kümmt un ein gripen
will ) - duw hett em ne koh verspraken ( jede vagel hett
wol n tier hatt - Köster - ) - de heister hett seggt:
giff mi ihrst de koh, nahst höllst du ken wurt. so hett
de duw jo de koh afgeben müßt. as he n poor stöcke hen-
bringt, segt de duw:...
Taube hat zu Anfang das Kleid der Elster getragen; traf
die Elster beim Bau ihres Nestes; bat sie auch so lehren;
dor segt de h. to de d.: will di lihren, wenn du mi dinen
bunten rock giwst -- jawol -- h. fiing an to b. - as he öwer
just n por sprickel henlegt harr, segt de d.: ik weit all -
as se öwer sülwen bugen will un het por stöck henlegt, kann
se...
Häster bi duw -- (lihren). (ja wenn se em ne) bunte
koh (geben will.) -- ( de häster mag girn fleisch.)
(taube): " nu weet ik't all,....." - " weste west, denn
bug din nest." -- flüggt mit (sien) koh (af).
De kreihgen hebben de duben dat neesterbugen lihrt,
hebben ne bubt koh verspräken müßt. die bunte kuh ...
Vadder hett vertellt. duw hett keen nest bugen kunnt.
hääster: se hett em ne bunt koh verspraken. -- ( ego:
quomodo.= ich: auf welche weise. ja dat is mi ok ümmer
snurig vörkamen) - nu nu nu weet'k bescheed. min
schöne bunte koh. vadder säde öfter to mi: di geiht dat so
as de duw', dee meent ok all se kunn dat.
De häster hett jo so bunte feddern (blau etc.), dee
hett he von de duw krägen. dat sünd de "bunte kuh". --
de duw röppt jo noch ümmer: fuh fuh, meine bunte kuh
kuh.
De will duw kan hüt noch keen nest bugen. de hääster
makt keen slicht nest - baben is dat to, dor is n lütt
lock in, dor krüppt he rin. - " nu kann ik't ok "all."
hett de duw seggt. duw hett früher so bunten rock kleed hatt.
hett so utsehn as wi de hääster. den bunten rock hett se
an den hääster afgaben. dorüm is de hääster so bunt.
De häster kunn so geschickt bugen. duw het'n
koh hatt. "nu geht all ...." röppt ümmer: kuh ....
Taube - häster - hat bunte kuh versprochen, as he
fundament leggt het - "nu kann kt allein." giwt den h.
de kuh, -- nu rohrt se ümmer: "meine bunte kuh, kuh."
-- legt blos n sprock hen.
Duw hett den sweif hatt so bunt as de häster nu is.
h. bugt sin nest. up beid' siden is n lock, baben sünt
steifen as n dack. rägent em nich up kopp. de bunte kuh
will se em gäben (ehren rock). as h. alecht hett.
"nu kann se't ok." - h. reist sine wäg'. - dorvon
hett he blanken sweif -- duw lecht noch poor spregel.
Wenn ʼn ut Ivenack rut geiht hen na Zolkendörp, denn liggt linker Hand dei Köppenbusch. Dorin is ʼn Barg, dei dor früher nich wäst is. Ein Mäten sall nämlich eis ehr Kind dootmaakt hebben. Sei hadd ʼt oever nich daan. Wiel dat oever dat Gericht doch glöven deed, süll sei henrichtt warden. Vorher sääd sei noch: „Dei leiv Gott sall ʼn Teiken gäben, dat ik...
[59] Unschuldig gerichtet
As ik viertein Johr olt wier, wier bi uns ʼne soebenunachzigjöhrige Vaagtsfru, de hadd dat von ehr Mudder vertellen hüürt: In Drönnewitz is ʼn Ritter wäst, Phoebus het he heten, de het twee ungeradene Soehns hatt. Nu is dor ok ʼn Waisenmäten wäst, dormals wier jo noch Leibeigenschaft. Dei is bi dat Fedderveih wäst. Dor hebben se Unzucht mit drieben wullt....
[45] Unschuldig verbrannt
Gerichtsberg unschuldig Blut nach oben.
[371] Unschuldig gerichtet
In Wanzka up Gerichtsbarg een Unrecht richtt Hand heraus.
(Aufzeichner: Wossidlo)
[367] Unschuldig gerichtet
Sage vom Hexenkeller in Penzlin
Der Letzte, der im Hexenkeller in Penzlin verbrannt worden ist, soll ein Kuhhirte gewesen sein, der etwas von der schwarzen Kunst verstanden hat. Vor der Exekution hat er gesagt, zum Zeichen, daß er unschuldig verbrannt werde, sollten einige Tage nach seinem Tode an der Richtstelle drei Blumen hervorwachsen. Das ist denn...
[44] Unschuldig verbrannt / Blumen wachsen