Hindrik was ook onder dienst. Hij stond te boek dat hij gek was. Hij hield zich voor gek.
Toen kwam er een dokter, die moest hem onderzoeken.
Die had allemaal grote witte koorden om hem toe hangen. Die dokter ging tegenover hem zitten.
Doe kreeg Hindrik de koffiepot en doe smeet hij de koffie om hem toe.
"Sieso mijnheer, proefst ook eens van de koude",...
nl.verhalenbank.23971
Hindrik was een raar man. Hy ging eens naar Dútsland met een kammeraet. So maar op 'e dolleroes. "Sinten ha wy niet", sei er. "Wy kregen daar geen werk. Doe moesten wij weerom. Wij hadden ook honger.
We wouen graag een bytjen eten hebben. Doe zei 'k tegen mien kammeraet: 'Wyste wat? Ik sal sien dat ik wat stuut en bôlle krijg'."
Doe hij noar de bakker...
nl.verhalenbank.23970
Een nachtmerje was een vrouw. Van zeven op elkoar volgende dochters was er één een nachtmerje. Ze kwamen deur 't slotsgat in huus.
Mijn broer Piter had der wel us last van. Hy strooide wat rogge op 'e stoel foar bêdde. (It bennen ook wel eens kerels, dy bin nog slimmer)
nl.verhalenbank.23966
Moeke fortelde ook: Der stonden eens mensen by de brugge in Doezumer til. Dy hoorden een stem uut it woater: "De tijd is verschenen, maar de man is der nog niet." Doe was der een met het rijtuig in jacht. Die man was Heine Anke, die kwam uut Opeinde.
nl.verhalenbank.23965
Ik was een jonge. Doe was doar ook een húshouding op dezelfde plaats woar later de spitkeet stond. Doar deugde 't niet.
Doe was ons foaijer een avond fot. Doe hat it dan twoalf uur west de nachts, doe het moeke docht: zou hij der ook an komen?
"'k Zat al bûten met Antje, - de oudste fan de dochters - ", see se.
Ik was zowat drie, vier joar.
Doe't moeke en...
nl.verhalenbank.23964
Op in nacht fernam Douwe spûkerij in 'e spitkeet.
Doe het hij de deur der uutnomen en 'm op de andere kant zet. Doe was de spoekerij over. Doe kwam dat spoek niet meer bij hem.
nl.verhalenbank.23963
Douwe Stavasius had lutje en grote jongens. Hy had een begrafenis bij hem in huis sien en doe docht hij, dat het een van de lutje jonges was die begraven werd. "Ik docht nooit dat 't Fokke was", - zo hiete de oudste - zee die. Moar 't was Fokke die stierf.
Douwe woonde hier achter ons huus in een spitkeet.
nl.verhalenbank.23962
Doe sei er een keer tegen ons: "Der komt in foarwoater, dat is in Marumer Leger. Want ik zag doar lichten." Hij dacht dat het lichten van schepen waren, maar 't waren lichten van auto's. Want doar kwam geen voarwoater, zoals hij docht, maar een snelweg.
Die weg leit der nu acht joar.
Hij zag het voor in voarwoater aan.
nl.verhalenbank.23961
Hier woonde een zekere Douwe Stavasius. Die zei op een keer tegen ons: "Ik heb hier vlakbij timmeren gehoord. Een eindje die kant út. Hier komt in nije boerderij, der werd timmerd."
Na korte tijd kwam der in nije boerderij. Hier vlakbij.
nl.verhalenbank.23960
Ik haw to Grins op 'e merk stien mei in kofjetinte.
Njonken my stie in âld wyfke, dy fortelde op in kear, sy hie dy nachts droomd, it wie swart fan flychtugen west yn 'e loft. Dat wie krekt de wyks foardat de Dútsers yn oantocht wienen yn 1940.
nl.verhalenbank.25975
Yn 'e Like wie in grot, dêr woarden allerhande sieraden en diamanten yn opburgen. Der wie in frou dy makke dy grot altyd skjin. It fanke fan 'e baes fan dy grot, dy woe dêr graech ris yn sjen. Doe gong se dêr ris in kear mei de frou hinne, dy't it spul skjinmakke.
Doe seach dat fanke dat dy frou in moaije halsketting pakte en dy meinimme soe. Doe hat dat...
nl.verhalenbank.27181
Op 'e Sanden yn Grinzer Pein wenne in man dy wie tige rûch yn 'e mûle: Durk Wonderman hiet er. Dy sei, hy wie foar gjin duvel bang.
Op in kear, doe hied er to jounpraten west. Doe't er op 'e weromreis wie nei hûs ta fornom er dat der hwat achter him oan kom. Dat siet him op 'e hielen. 't Wie him tsjin 'e hakken oan.
Hy woarde deabinaud. Doe't er omseach...
nl.verhalenbank.27487
Yn Grinzerpein wenne in jonge faem, dy moest bifalle. Hja skreau har Weima. Doe wie dêr in man dy hat har bigraffenis fan tofoaren sjoen. Hja is yn 'e kream forstoarn.
nl.verhalenbank.27488
Wy sieten froeger altyd achter in ljochtsje oan jouns. Joun op joun wie dat ljochtsje dêr. 't Wie op Topweer.
Omke sei: "Tink der om, dêr komt skielk in wei."
En hy hat gelyk krigen. Dêr is letter in hurde wei kaem.
nl.verhalenbank.31930
DE BAGGELBEER
Het is 1920. In de Doezumermieden huist de Baggelbeer, een monster. Niemand heeft hem ooit gezien, maar iedereen in de streek weet hoe hij er uit ziet. Henderikus Hut uit de Peebos is echter niet bang en zwerft graag in zijn eentje door het gebied. Telkens wordt hij gewaarschuwd voor de Baggelbeer. Zijn moeder is doodsbang en verbiedt hem...
nl.verhalenbank.72465
De begrafenis in den nacht.
Er moet in Opende een herbergier hebben gewoond,
die de gave van den voorloop bezat. Maar hij wist dit
niet, want geen mensch had hem ooit verteld, dat hij met den
helm was geboren. Ja, niemand scheen het te weten: de moeder,
de tantes, de baker, die in zulke gevallen de wonderlijke tijding wel
ver in de rondte zaaien, zwegen....
nl.verhalenbank.42083
