1,356 datasets found
Place of Narration: No name Capelle
Ne boer ging mee z'n paard en z'n wage over de weg. Ineens bleef 't paard stilstaan. Da was in de Kakhoek. En iedere keer as die d'r langskwam, bleef dat paard stilstaan. Want daar woonde een vrouwtje en die verdachte ze van tovenarij.
nl.verhalenbank.72754
M'n vader had ne koei an een vrouw verkocht, die kon tovere. Maar de mense uit Capelle hadden 'm gewaarschouwd, dat ie niks van diejen vrouw an mocht neme. En hij mocht d'r ok niet aanrake. Maar diejen vrouw wou 'm een appel geve en een kop koffie. Maar hij mocht niks gebruike en hij had een klein jongeske bij 'm. Maor ze zee: "Vat 't maar. Ik kan wel...
nl.verhalenbank.72755
Ik heb is wa ondervonde. In Sprang was ik daar bij familie en daar zat een katje en da liep ons maar nao, hè. En ik loop er naar om 't weg te schuppe, hè, en da katje ging weg. En ik kom langs 't bruggeske en daar zat 't weer. En ik kom thuis en daar zat 't weer. Da was een toverkatje.
nl.verhalenbank.72757
D'r was een vrouwen die zeet: "Ik ben ok mee den helm geboren. En nou as d'r wat gebeurt, dan ben ik altijd van tevore van strekel" . Ze hebben diejen helm nie bewaard.
nl.verhalenbank.72756
Ik waar naar Zevenbergen gewist. Ik had 't paard aan de hand. En ik zag daar zo'n zwart dier over 't land lope. Ineens ne plons in de sloot. Ik docht: "Daor zie 'k ne wonder".
nl.verhalenbank.72752
In Elshout, daor was ne boer an 't werk en diejen boer vond een Mariabeeld, da begon te praote. Ze zee: "Hier mot een kapel komme". En dan zou 't daor uitgroeie tot een bedevaart. En 't kapel is er nou nog.
nl.verhalenbank.72746
Vroegere tijd hadde ze een jager gehad, die schoot op een haos. En da was ne toverheks, die d'r eige veranderd had in diejen haos. De jaoger had al enkele kere op diejen haos geschote, maar steeds mis. En toen heet ie een dubbeltje op z'ne loop van z'n geweer gelege. En toe schoot ie den haos raok. Maer bij de vrouw in d'r kont. En toen was 't zegge, dat...
nl.verhalenbank.72747
Ne boer as die mee ne paard ging marte, dan kwam 't daor altijd krom aan. Toen zeje ze: "Ge moest d'r een draad om doen, om de poot. Dan wordt 't paard nooit krom".
nl.verhalenbank.72753
Zo gauw as 't ging onwere, dan most alles wat blinkte weg.
nl.verhalenbank.72750
Vroeger hadde mense, die konde tovere. Die maokte de boel ongelukkig. De toverkatte wiere ze genoemd. Die konde zich verandere in een kat. As ze d'r op schote konde ze'm niet doodschiete. Maor as ze d'r zilver op deje, dan wiere ze krom. Ze hadde een dubbeltje in d'r kont geschote.
nl.verhalenbank.72723
Die kender die mee 'n vlies gebore waore, die vlieze wor dikkels genome door de dokter. As ze da vlies nie wegname, dan wier da kend ongelukkig. Ze konde waorzegge, dan wier 't in een dooske bewaord.
nl.verhalenbank.72722
Bij ne boer brak de koei vaok los 's nachts. De zoon ging waoke om twaalf uur, daar kwam een kat, da was ne kerel!
nl.verhalenbank.72720
0, ik za nog is wat vertelIe. Ik was op 't feest en daor was de Snappert. En die zee: "As ik oe van dat meiske' af wil hebbe, dan heb ik oe zo d'r af' . En d'r was een waarzegster en die vertelde alles van dat meiske. En ze waorschuwde me, da m'ne vriend me van da meiske af wilde hebbe.
nl.verhalenbank.72721
's Aves om twaalf uur liep d'r een spook over de weg bij Capelle. En da was ne vent mee een dierehuid an. Die maokte de mense bang, maer een andere vent ging d'r naar toe en die sloeg d'r mee ne klepper op. En toen was 't spoke gedaon.
nl.verhalenbank.72719
Da wa ne vrouw, die lag in 't kraambed. Ze vond daor van alles terug, waor ze mee werkte. Alles vond ze onder de dekens terug, terwijl ze in 't kraombed lag.
nl.verhalenbank.72718
D'r was een wonder. Ik loop mee diejen koei en achter de koei liep een wonder mee klauwe. Ik zee tege die koei: "Terug!" Maar die koei wou nie. Ik wou 'm een opdukker geve. Ik zag 'm bewege en bang da'k was. 't Was net zilver. 't Blikkerde over de weg.
nl.verhalenbank.72716
Vaoder ging 't kerkpadje deur. Da was allemaal net zilver. Vaoder zee: "Ik gaai erdeur!". Maar de meeste ginge terug. 't Waore zoveul blaaikes, gewoon zilverblaaikes. Spoke noemde ze dat. De klaoterboom noemde ze die boom mee die blaaikes.
nl.verhalenbank.72717
D'r was een man en die ging buurten bij mensen en daor spronge de cente omhoog van de plaot van de haord.
nl.verhalenbank.72761
Me vaoder die zee vroeger altijd: "Denk om 't watter, want d'r zitte duveltjes in 't watter".
nl.verhalenbank.72749
As d'r hier in de buurt een oud vrouwken overleden was, dan holde ze ne biet uit en maakte d'r een dodskup van, waar 's aves een kaars in brandde. En d'r voor twee stukke hout gekrust. En de bezem stond voor den deur. En een bos strooi lag d'r dan onder 't raam.
nl.verhalenbank.72748