De hûskes stienen froeger bûtendoar. 't Wienen trijehoeken.
Twa famkes sieten op in joun yn Houtigehage op it hûske.
Doe kaem de heit der oan en dy sei: "Ik ha wolris twa famkes op it hûske sitten sjoen, mar noch noait trije."
Doe waerden dy famkes sa bang, dat sy fleagen yn 'e hûs.
nl.verhalenbank.37465
Soms foroaret in tsjoenster har yn in dikke swarte kat. Op in biezumstôk ride se troch de loft. Yn 'e Houtigehage wenne in mem mei in dochter, dy't beide fleane koenen, nei't se seinen.
Binnen de sawn jier mat in tsjoenster ien deatsjoend ha, oars giet se der sels oan.
nl.verhalenbank.37462
Oan 'e Houtigehaechsterwyk wenne in tsjoenster. It wie Jan Mulder syn frou, Luts fan Ritske Ale.
Njonken harren wenne in húsgesin, dêr wie 't jongste bern siik fan. 't Wie in jonkje. Dat woe net groeije, it tsjirme.
't Kin wolris bitsjoend wêze, seinen se en se gongen nei de duvelbander ta. Dy sei, hja moesten alles tsjuster meitsje yn 'e hûs, dat se...
nl.verhalenbank.37461
Oan 'e Ds. Visser-wei yn 'e Houtigehage wienen guon dy seagen dêr ris in hûs yn 'e brân stean. Mar doe't se der by kamen wie der gjin brân. Mar in dei of hwat letter brânde it wol degelik op.
nl.verhalenbank.37449
Piter Scheper fan Houtigehage koe de koarts fan in pasjint op in beam oerbringe. De beam bigoun dan to triljen.
nl.verhalenbank.37474
Mem wist fan tofoaren dat se ús Minne forlieze moest. Dat hie se sjoen. Minne wie 19 jier doe't er stoar. Dêr hie mem it hiel bot mei to dwaen. Hja wie hast in bytsje forstandeloas, sa slim wie 't.
Krekt fóár syn dea sei mem tsjin him: "Is 't goed mei dy, Minne?"
"Jawol," sei Minne, "ik kom goed toplak."
Mar mem wie dêr net gerêst oer. Hja twifele der oan...
nl.verhalenbank.32827
Mem wie op in middei by Boardzer Bruning to thédrinken.
Doe sei er tsjin mem: "Tryn, hwat mei dat nou west ha? Lêsten nacht seach ik in fisioen: Ik hie thédronken en ik hie in koekje hawn en dêr wie sa'n âlde muzykdoaze, dy't muzyk makke en ik hie hwat dânse en doe stie dêr in lyts mantsje by de tafel en dy sei: 'Boardzer, nou hast fan alles hawn, en...
nl.verhalenbank.32833
Ien fan sawn susters wie in nachtmerje. De nachtmerje kom by minsken en by hynders. By minsken setten se de toffels achterstofoar foar 't bêd. Dan kommen se net by har. By hynders hongen se wol in sichte boven de rêch. De nachtmerjes makken moaije flechtsjes yn 'e moanjes fan 'e hyns.
nl.verhalenbank.36116
Der woarde froeger altyd sein: Noait midden op 'e wei rinne by nacht. Dat wie fanwege de lykstaesjes.
nl.verhalenbank.33720
It gebeurde ek op in kear, doe hie Ymke toarst. Doe trof er ûnderweis in faem, dy siet ûnder in kou to melken.
Hy frege om hwat molke, mar de faem woe him gjin jaen.
Mar Ymke koe bûksprekke. Fuort dêrop sei de kou:
"Jow dy man hwat molke."
Doe woarde dy faem sa kjel, dat sy naeide út.
nl.verhalenbank.27755
Wy wennen yn Houtigehage. Dêr wenne in bikende tsjoenster, dat wie Jehannes Wyts.
Op in middei wie myn skoansuster by my. Hja hie har famke meinom, dat wie doe noch in poppe. Doe die se dat bern in skjin ruft ûnder. Doe seach ik dat dat bern in toutsje om 'e hals hie en dêr siet in lapke oan. Dêr siet hwat yn biboun.
Ik sei: "Hwat is dat?"
Doe sei myn...
nl.verhalenbank.33052
As de swarte roeken sa to kear gongen by it jirappeldollen op it lân dan komt der in bigraffenis. Ek as de eksters bot skatterje.
nl.verhalenbank.33053
Heit hat sjoen dat Ymke de Jong mei boarden op 'e noas fuortroan. Hy droech ek twa, trije stuollen op 'e noas. Dan hied er mar ien stoelpoat op 'e noas.
Sa reizge er de merken ôf.
nl.verhalenbank.27754
As in houn spûkgûlde koe men der mar fan op oan dat der in sterfgefal yn 'e buert kom.
Mem hie 't net op eksters bigrepen. As der in minske op stjerren lei kom der in hiele kloft eksters op it hiem en dy skatteren mar om 't hûs hinne.
Wy ha 't sels bilibbe mei in ekster. Doe't ús heit tige min wie kom der in ekster by ús op 't hiem. Dy gong op 'e hekke...
nl.verhalenbank.33721
Ien fan sawn soannen wie in wjerwolf, mar ik wyt net hwat in wjerwolf is.
nl.verhalenbank.36117
Piter Scheper fan Houtigehage koe de minsken de koarts ôfnimme. Hy brocht de koarts oer op in beam of in bjintepôlle. Dy beam (of de pôlle) bigoun dan to triljen en to skodzjen fan 'e koarts.
nl.verhalenbank.32832
Boardzer Bruning hat ris op in kear allegearre soldaten op 'e wei rinnen sjoen. Hy sei: "Nou komt hjir gau oarloch."
En 't wie èk sa. Ridlik gau dêrnei bruts de oarloch út. Doe kommen de Dútse soldaten op 'e lappen, dy't Boardzer sjoen hie.
nl.verhalenbank.32826
Tsjoensters hienen de eksters yn bidwang. As de eksters dan moarns yn 't finsterbank of yn 'e beammen om 't hûs hinne sieten to skatterjen, dan kaem der ûngelok oer dat hûs. Dan krigen se hwat mei 't fé of mei de minsken dy't dêr wennen.
Dat wie dan 't wurk fan in tsjoenster.
nl.verhalenbank.29584
Yn 'e lêste oarloch wenne ik noch op it Kattegat, op 't Wytfean, flak by de Leijen. Dêr wienen doe ûnderdûkers, dêr't ik faek mei praette. Twa rijnaken leinen der, en de lju, dy't dêr yn wennen krigen altyd molke fan my. De skipper fan ien fan dy beide rijnaken kaem ris by my op in joun, doe sei er tsjin my: "Sil ik jo ris hwat bûtengewoans fortelle?
't...
nl.verhalenbank.29579
Frijmitselers forkeapje har siel oan 'e duvel. Dêr krije se jild foar yn 't plak. Oan jild ha se noait gebrek. Nou en dan hâlde se in forgadering yn in gebou. Dêr wurdt dan ien útkiesd, dy't ien formoardzje mat.
nl.verhalenbank.29592
