Us mem fortelde, har heit kom ris in kear fan Doezum om sa werom nei Koarnherne (= Kornhorn) ta to gean, dêr't er wenne. By de Doezumer tsjerke gong er skean oer 't tsjerkhôf hinne. Dêr kom hwat neist him. 't Wie net ljocht mear, dat hy koe net goed sjen hwat it wie. It bleau hyltyd achter him, op 't lêst wied er thús. Doe hie der ien roppen. Hy seach,...
nl.verhalenbank.28325
Hjir yn 'e Boelensloane, oan 'e Bethlehimsreed, wenne in hiele âlde man. Dat wie âlde Sytse Donder. Dy wenne by syn soan yn. Op in moarn wie dy âld man nergens to finen, doe't de soan fan bêd kom. Sy sochten oeral - op 't lêst founen se him tusken de latten en it tek yn it dak, binnen yn 't hûs.
Hy wie dêr hinne flein. Hy koe tsjoene.
nl.verhalenbank.27599
De jouns foardat myn frou stoar, seach ik har as in lyk. Ik hie 't gefoel dat se dea wie en dochs is se de oare deis pas stoarn.
nl.verhalenbank.23933
Der wennen hjir minsken, dy hienen in jonkje. Dat wie altyd nijsgjirrich. It gûlde oan ien stik wei troch en it groeide suver neat. Op in kear kom mem (Klare) by dy minsken to kaertlizzen. Dat wie fanwege dat jonkje. Doe sei mem: "Hjir is in forkeard frommes op 'e buert. Dat bern kin net groeije, omdat dat frommes him yn 'e macht hat.
It bern is troch...
nl.verhalenbank.19305
Froeger wennen hjir Piter en Syts. It wienen beide feardige minsken.
Doe't Syts noch faem wie, makke se har ris foar spot in buchel fan foaren en fan achteren.
Doe krige letter har earste bern in buchel.
Har trêdde en fierde bern ek.
It fyfte woarde stomdoof.
nl.verhalenbank.16036
Der wenne op it Fean in frommes, dat wie in frijmitselder. Hja droech in troffeltsje op it boarst en gong altyd nei in great gebou omfierrens, dêr't se achterstofoar ta'nyn gong. It minske hie noait forlet fan sinten.
Frâns Dalstra b. 1875 to Boelensloane. hat dêr altyd wenne. Spekloane 1. wie arbeider yn los wurk
heit b. yn B'loane
mem b. yn B'loane.
nl.verhalenbank.17328
Doe't Piter Scheper stoar [yn] 1951 kom syn dochter Sjoukje yn it hûs to wenjen. Hja wie troud en hie in pear bern. Earst gong it goed, de man hie fytsmakkerije, mar op 't lêst wie 't allegear forkeard. Hy wie net earlik tsjinoer syn frou, sy hienen faek rúzje en al sa mear.
Op in nacht woarde der yn dat hûs op it aambeeld slein en der woarde mei de...
nl.verhalenbank.24912
Ik bin us in kear troch in dwaelljocht forbjustere rekke. In neef fan my, Jan, dy wenne yn in lyts húske yn 'e heide 'De Petten', in ein achterút.
'k Sei us op in joun tsjin Marijke: "'k Wol even nei Jan ta. Setstû om njoggen ûre even 't lampke foar 't gleske del yn 't achterhûs? Dan kin ik 't fine."
Ik praette by Jan. Doe soe 'k wer nei hûs ta. Hy roan...
nl.verhalenbank.24906
Yn Zuurdijk by Leens wie èk in skuorre dêr't it yn spûke. As wy dêr nachts leinen, dan bigong alles dêr to skodzjen en dan bigong de tsjernmoune út himsels to draeijen. Guon fan 'e arbeiders sprongen dan wol op 'e tsjernmoune. Mar dan koenen se der noait wer ôfkomme, hwant hy draeide troch.
nl.verhalenbank.21895
In nachtmerje komt nachts by jin op bêd. 't Is in frommeske. Men mat in hoasbân foar de bêdsplanke lizze en de toffels achterstefoar foar 't bêd sette, dan dogge se jin neat. Sy komme ta 't slotsgat yn 'e hûs.
nl.verhalenbank.28133
IJe Wykstra fan Lúxwâld de biruchte moardner, hearde wit hoe faek dingen fan tofoaren, dy't letter gebeurden.
Dat wie tsjirmerije.
nl.verhalenbank.37775
Myn suster en ik wienen bern fan sa'n sechtsjin jier. Wy gongen nei in winkeltsje to boadskipjen, by de wâl lâns. 't Wie op 'e joun.
Doe seagen wy in bigraffenis. Wy seinen der thús neat fan. Koart dêrnei woarde muoike dêr wei droegen.
nl.verhalenbank.24613
Yn 'e Boelensloane stie in hûs, dêr gyng it nachts altyd op in timmerjen. Even letter woarde dat hûs fortimmere.
nl.verhalenbank.24612
Wylde lantearnen wienen hjir froeger in hiel soad. It tsjutte op 'e lettere strjittelampen
nl.verhalenbank.17668
Op 't Heechsân to Eastemar oan 'e ein fan 'e Parsingel stie in buorkerij. Dêr tsjinne in faem. Dy kom fan 'e Harkema. Dy faem seach dêr algeduerigen by in stikelbosk in lyts neaken berntsje, dat wei woarde yn 'e groun. Dy faem woarde op 't lêst sa binaud, dat sy woe dêr net langer by dy minsken bliuwe en sy gong wer nei Harkema ta nei har âlden.
Mar doe...
nl.verhalenbank.17027
De plaets mei de stiennen ûlebuorden
Yn Wergea wenne in boer, dy hie in hiel âlde plaets.
Op in joun bigong it hiel bot to waeijen. De boer stie bûten en wie deabinaud dat de plaets omwaeije soe.
Doe kom der him in swarte gedaente op side.
Wêz mar net bang, sei dyselde. Ast dy oan my forkeapje wolst, stiet der moarn in nije plaets, foardat de hoanne noch...
nl.verhalenbank.17032
Froeger seagen wy hjir en dêr wolris in hûs yn 'e brân stean, dan brânde dat hûs letter op. Ek seagen wy by joun wolris op guon plakken in ljocht, dêr't dan letter in hûs kom to stean.
Ik wyt noch wol dat pake sei: Hjir by 't poeltsje dêr komt in nij hûs to stean. Dêr ha 'k wol hûndert kear in ljochtsje brânnen sjoen. Dêr is letter èk in hûs kòm.
nl.verhalenbank.15908
