Weerwolven.
Trots zijn ruim tachtig jaar heugt het Cornelis Westveer, de schaapherder, nog heel goed wat die Kloetingsche weerwolf hem heeft aangedaan. Voor een vijftig jaar woonde hij naast dien man. Zijn dochtertje, een meisje van veertien jaar, werd deerlijk door dien weerwolf geplaagd— niet bepaald betooverd, althans dat gelooft hij niet — maar...
nl.verhalenbank.35901
Weerwolven.
De weduwe Visser en haar dochter hebben eens in hun leven een weerwolf ontmoet te Kapelle. 't Was een ruige hond, die loensch uit zijn oogen keek en met den staart tusschen de beenen voor een ieder uit den weg. Alleen zagen ze duidelijk dat hij een stuk van een boezeroen tusschen de tanden had.Een poosje later kwam de weerwolf, een...
nl.verhalenbank.35900
Weerwolven.
Jaren geleden woonde er in het land van Hulst een man die in het bezit was van een weerwolfshuid, wanneer hij die aantrok was hij een weerwolf. Toen die man op zijn sterfbed lag, vond men de huid en verbrandde dien. Met geweld hebben ze toen den doodzieke op zijn bed moeten vasthouden, hij zag er verschrikkelijk uit, het schuim stond hem op...
nl.verhalenbank.35899
Weerwolven.
Mijn vader ging eens op een nacht naar het dorp (IJzendijke) terug langs een donker pad, toen er een groote zwarte hond op hem afkwam. 't Beest rook aan 'm en volgde 'm dan tot huis. Toen was 't in eenen verdwenen.
Den volgenden dag zei een vriend tegen 'm: "Je was niet erg bang voor dien hond." "Hoe weet je dat?" vroeg hij. "Nou, ik was het...
nl.verhalenbank.35898
Weerwolven.
Op die stêê, waarda' nou Cesar van Waas woont, daar was ter ook eene, die ne weerwolf was, en die zijn vel vonnen ze in 'nen tronk. En toen deden ze hem den anderen morgen op de verste partij gaan ploegen. En toen dat ze zijn vel in den oven stoken, kwam tij gesprongen al schreeuwend, maar ij was blij da' 't verbrand was, want van toen af was...
nl.verhalenbank.35897
Weerwolven.
Ik 'èn mijn moeder nie lank gekend. Z' is gestorven in 't jaar da'nk mijn êêste kommienie gedaan èn, maar ik weet nog goed de' ze altijd vertelde-n van Ossaart in van wjèrwolven, in wij stongen d'r ammaal rond, in luisteren, da' begrijpte.
Dan vertelde-n ze van die jongers, da' waren wjèrwolven, in die wisten ulder uur, in dan mochten ze weg....
nl.verhalenbank.35896
Weerwolven.
De weerwolf is een mensch, die zijn ziel aan den duivel heeft verkocht, en daarom 's nachts rondloopt met een weerwolvenhuid (of vel). Eens zwierven hier in groote getale de wolven rond. Hunnius vertelt, dat toen in den tachtigjarigen oorlog Oostburg was verlaten, de wolven er elken nacht op de markt kwamen drinken aan de fontein. Onze...
nl.verhalenbank.35895
Maren.
De maar dringt 's nachts de koe- en varkensstallen binnen, en berijdt er de dieren. De beesten rukken zich los van hun kribben en rennen, in dolle angst, door den stal. Het is een leven als een oordeel. Den volgenden morgen liggen ze er bebloed en bezweet bij neer.
De maar kon ook de menschen kwellen, door ze 's nachts te berijden. om 't af te...
nl.verhalenbank.35894
St.-Pietersberg
In de tijd dat de Maas nog zo breed en zo diep was, dat zij een zeer geschikte waterweg vormde voor de nijvere en zwaarbeladen schepen uit vele nabuurlanden, leefden er, niet ver van de jonge havenstad die later haar naam aan de rivier zou ontlenen, een reus en een reuzin die 's nachts, plunderend de verdwaalde, rondzwierven door de...
nl.verhalenbank.35890
De derde visser
Twee mannen uit Wijk-Maastricht hadden samen afgesproken om 's nacht 'opzink' te gaan vissen aan het Papenwater, dat in de Maas uitloopt.
's Avonds om tien uur begaven zij zich daarheen en zagen daar een pont, waarmede de boeren van St. Pieter groenten, mest en andere dingen over de Maas voerden. Zij besloten daarin te gaan zitten, en...
nl.verhalenbank.35889
Het antwoord
Een vrouw, die kinderloos was, ging alle avonden ter kerke om van O.L. Vrouw te bekomen dat zij moeder mocht worden. Eens was zij zodanig in haar vroomheid, dat zij hardop vroeg wat ze verlangde. Opeens hoort zij een klein licht stemmeke heur antwoorden: 'Nog niet'. De vrouw, menende dat het kindje Jesus antwoordde in O.L. Vrouw heur plaats,...
nl.verhalenbank.35888
Het kruisbeeld in de St.-Martenskerk te Maastricht
In de St.-Martenskerk te Maastricht is een miraculeus kruis waarover de volgende legende:
Een vader had verscheidene kinderen voor wie hij, na een reis verschillende geschenken had medegebracht. Na zijn geschenken uitgedeeld te hebben, zag hij dat er voor een hunner geen meer was. In zijn zakken...
nl.verhalenbank.35887
Heksen-bijgeloof in Zuid-Limburg
In vroeger jaren, maar zelfs ook nog in onze huidige verlichte tijd, speelde en speelt het bijgeloof in heksen een grote rol in het Zuidlimburgse volks- en kinderleven. Ik kan mij nog levendig de tijd herinneren dat met allerlei onopvoedkundige middelen op het kinderlijk gemoed werd gewerkt, zonder nu juist altijd de...
nl.verhalenbank.35886
Een vrouwelijke weerwolf
Dit is een verhaal over de moeder van twee, in het 'Limburgse leven' vrij bekende, gegoede mannen. Als het bekend werd, zou het hun nog in hun positie kunnen raken.
Bij Humcoven-Waterval stond vroeger 'n cafe, waar iemand van Schimmert na 'n week hard werken in Meerssen, 's avonds 'n glas dronk. Daar ook hoorde hij dan verhalen...
nl.verhalenbank.35883
De geest van het Kruisveld
Wie de oude 'Peet der Das', zoals hij algemeen voor de bevolking van het dorpje Cadier en Keer genaamd werd, bij daglicht de opdracht gaf om zich zo snel mogelijk naar Eckelrade te begeven, om 'den ekspär' d.i. de veearts te gaan roepen, wanneer een 'mär niet kon veulenen' of een 'viärsj niet kon kauven', vond altijd een...
nl.verhalenbank.35882
De Halvermannekes
De Halvermannekes waren erg hulpvaardig; het was voldoende 's avonds in de schuur een boterham te leggen, en 's morgens vond men de garben gedorst en het koren gewand. Men legde in het huis datzelfde voedsel neer als men wilde dat het opgeruimd werd. 's Morgens vond men alles aan kant, afgestoft, de koffie gezet, het brood gesneden en...
nl.verhalenbank.35881
Behekst
In ein van oos schoeèn Limburgsche durpkes woard den hièr Pastoeèr ins lestig gevalle door eine van zien parochianen. Woè et jus gebeurd is zal iech ug mer neet verrouje. Mit ei gans beteuterd gezieg zag heer tegen den Herder: "Hièr Pastoeèr, zot geer neet zoeè goot wille zeen en bei oes den hiele kroum komme zaegene, want iech kin et miech neet...
nl.verhalenbank.35880
't Spook va géne Lichteberg
Wat ich euch noe vertelle gó is al bouw fieftig jaor gelé. Opene Lichteberg stonge doe nog é stuk of tièn ouw hoezer va die ow lémme brakke die nog euver gebléjeve waóre van et ót Kasjtiel wat do vreuger ins gestande how, wat ével nieëme mië gezieë how, allèng der naam bestéd ter nog vá.
In eng vá die hoezer, ét groeëtste,...
nl.verhalenbank.35869
Het spook in het 'gesenk' (daling)
In een reeds lang buiten bedrijf gestelde daling werden alle mogelijke schrikaanjagende geluiden gehoord. Al ras kreeg dit gedeelte van de mijn de naam dat het er spookte. Velen waagden zich niet meer alleen in de oude daling en verschillenden hadden reeds van alles en nog wat gezien. Het lijdt geen twijfel dat de...
nl.verhalenbank.35868
De weerwolf van Sweykhuizen
Het was in de winter van het jaar onzes Heren 1887, dat de Heer wonderlijke gebeurlijkheden toeliet in het stille dorpje Sweykhuizen. Na een verzengende zomer die een schrale oogst had voortgebracht, was de herfst gevolgd met weldra kil en stormachtig weer. Menige boer die in de deemster van de kanten van Puth terugkeerde, had...
nl.verhalenbank.35854
