Hindrik Mulder syn mem to Houtigehage oan 'e wyk wie in tsjoenster. Sjut, de mem fan Siis Veenstra, wie ek in tsjoenster. (Langewyk)
nl.verhalenbank.33326
Yn 't Wêst to Bûtenpost wennet in frou, dy hyt fan Tiet. Har man is in Klunder. Dy hat okkerjiers nei 't se sizze in frommes yn 'e Harkema bitsjoend en nou foar in fjouwer jier ús buorfrou hjirre.
nl.verhalenbank.16496
De froulju koed er de rokken ôfsakje litte.
nl.verhalenbank.38099
Minne Ael wenne by de Swâdde. Dat wie in echte tsjoenster. Dêr wienen se allegear binaud foar. Ien dy't se bitsjoene woe, hat ris tsjin har sein: "Smoarge, âlde duvel, dû kryst my net!"
nl.verhalenbank.33680
Froeger wenne hjir op 'e Tike yn 't hûs njonken dat fan Sjoerd Dykstra in tsjoenster. Dat wie Piters Hindrikje. Hjir wenne doe in postloper yn Nyegea, dat wie in Drint, hy praette krûm. Oege Daan hiet er. 't Wie in forwoesteling.
Hy kom by Hindrikje en sei tsjin har: "Bliksem, Hindrikje, tsjoenstû?" Doe sei Hindrikje: "Né, mar sy forgunne my it brea." Mar...
nl.verhalenbank.29456
Piters Willemke fleach op 'e biezemstok troch de loft.
nl.verhalenbank.33132
Hy koe de froulju de rokken útsakje litte. Dêrtroch wienen de froulju sa bang foar him.
nl.verhalenbank.37962
Der binne guon, dy kinne de spylkaerten dounsje litte. Dan dounsje se allegear trochinoar. Op it lêst misse der twa. Dat is ien fan 'e hearen en de frou fan in boer. Dy binne der togearre tuskenút knypt.
nl.verhalenbank.25557
Yn 'e Verlengde Stationsstrjitte hjir yn 'e Westerein is 't us gebeurd, dat der in hynder en in wein oankom. De wein woe ynienen net fierder. Neffens in âld frou, dy't dêr by wenne, wie 't gjin goed spul. It wie tsjoenderij, sei se.
nl.verhalenbank.21532
Yn Burum wenne groatmoeke. Dy hie in buorfrou, dy biwearde, der kaem altyd ien by har troch 't kaeisgat. Dat wie ús groatmoeke, sei se.
nl.verhalenbank.22855
Alde Piters Willemke dy't hjir wenne, wie in tsjoenster. Sy koe fleane. Har man Piter hie gjin skouders.
nl.verhalenbank.26198
Alde frou Reitsma (Wybenga) fan 'e Koaten is de skoanmem fan myn suster Roas. Roas hat it wol gauris oer har. Sy kin kaertlizze en sy kin yn 't kofjedik sjen. Dêr kin se de takomst út gewaer wurde. En 't komt altyd út. Ik bin eins mar in bytsje bang foar har. Op in kear sei se: "Ik krij hjoed in roun ding mei in stâlle." Dyselde jouns brocht har dochter...
nl.verhalenbank.28367
Daar had je vroeger in Enspijk ok een vrouw, volgens de mense dee die an zwarte kunste, 't paard overkoot en zo.
nl.verhalenbank.126151
Yn 't Wêst fan Bûtenpost wenne Frits Klunder. Dy syn wiif koe tsjoene. Tiet de Haen hyt se, se leeft nòch. De minsken ha har faek forwiten dat se in tsjoenster wie. Yn 'e Harkema hat se in frommeske bitsjoend.
nl.verhalenbank.30958
Wy wennen yn Houtigehage. Dêr wenne in bikende tsjoenster, dat wie Jehannes Wyts.
Op in middei wie myn skoansuster by my. Hja hie har famke meinom, dat wie doe noch in poppe. Doe die se dat bern in skjin ruft ûnder. Doe seach ik dat dat bern in toutsje om 'e hals hie en dêr siet in lapke oan. Dêr siet hwat yn biboun.
Ik sei: "Hwat is dat?"
Doe sei myn...
nl.verhalenbank.33052
Alde Antsje Eggat (skelnamme) wenne by de Bouwetilster brêge yn 'e Harkema. Dat wie in tsjoenster. Sy foroare har samar yn in kat, seinen se. As bern wienen wy fjûrbinaud foar har.
Alle Tet wie ek in tsjoenster. Dy koe har ek yn in kat foroarje. Hja wenne op 'e bulten.
nl.verhalenbank.27796
Tichte by ús yn 'e Westerein wenne in minske, dat hie jouns altyd de oergerdinen ticht. Mar 't wienen tinne, dat men koe har skaed der altyd wol sahwat troch hinne sjen. It minske wie altyd yn 'e wear sa'n hiele joun tyspele se om. 't Wie in tsjoenster. Men woe wol ha dat se dan mei har popkes dwaende wie.
nl.verhalenbank.33126
Ik haw ek in frommes by ús kend (Harkema) dat hie altyd in sydstikje roggebrea op it boarst. Dat die se fanwege de tsjoenderije. Hwant brea is heilich.
nl.verhalenbank.15678
Mem har broer wie troud mei in dochter fan âlde Minne Ael. Alde Minne Ael wie in greate tsjoenster, dêr hienen de minsken it net op stean. Har dochter wenne yn Kollum. It wie myn muoike. Dy koe èk tsjoene, seinen se.
Froeger hienen jy altyd Kollumer merke yn oktober. Dêr gyng ik faek mei heit hinne. As wy dan by muoike oangongen woe heit net lije dat wy...
nl.verhalenbank.34477
By Rinse Hamstra yn 'e Harkema krigen se in berntsje, mar dat rekke wei. Letter krigen se wer in berntsje, mar dat rekke ek wei.
De trêdde kear gong it goed. Mar de mem sei: "Ik wyt nou, hwa't it dien hat." Doe seach se troch de glêzen. "Dat âld wiif dêr hat it dien!"
Dit is noch mar in pear jier lyn.
nl.verhalenbank.33324
