As men eksters foar hûs sjocht, dan bitsjut dat fleurichheit.
As men eksters achter hûs sjocht, dan bitsjut dat treurichheit.
nl.verhalenbank.27027
As in houn spûkgûlde seinen se, gong der binnen fjouwer dagen ien dea yn net to fiere omtrek.
nl.verhalenbank.36651
Spûkgûlde der in houn, dan bitsjutte dat dat der mei gauwens wer ien stjerre soe. Ek as de ûle rôp.
nl.verhalenbank.36705
Yn 'e tiid dat it kanael yn Beets der noch net wie, seagen guon in skip silen mei mêst en seilen, samar it lân del. Yn deselde richting as dat skip sylde is letter it kanael groeven woarn.
nl.verhalenbank.36699
Wy seagen oan 'e Dwarsfeart froeger wol us wylde lantearnen. Dy sweefden boven de lânnen. Mar hwat dat to bitsjutten hie, wyt ik net.
nl.verhalenbank.19691
Hjir yn Drachten wie in helling op 't Bûtenfallaet. (by de Pipe). Faek gong it dêr midden yn 'e nacht op in klinken. Yn werkelikheit wie dat sa net fansels.
Mar dan koe men der mar wis fan wêze, dat der wer drokte kaem. Dat gong altyd troch. 't Wie foartsjirmerij.
nl.verhalenbank.29640
Op Boelensloane is 't us gebeurd, dat de frou op in joun gedomp hearde. 't Wie dúdlik to hearren dat der ien oan kom. Wy der hinne, mar der wie net ien by de doar.
In ûre letter wie dyselde stap der wer. Doe wie dyselde der. 't Wie yn ús jonge tiid.
nl.verhalenbank.22931
Myn broer wenne hwat achterôf op 'e Skieding.
Wy wennen yn Drachten.
Myn oare broer frijgeselle by him.
Op in snein-to-joun gong ik der oan ta. 't Wie sahwat tsien ûre. Dêr achter roan in paedtsje lâns. Dy jouns gong dêr in ljocht lâns. Oars neat as ljocht. Ik woarde sa binaud, dat ik makke fluch dat ik by de syddoar fan it hûs fan myn broer kom.
Ik hime...
nl.verhalenbank.27065
Trapet men op in pod, dan komt der tonger, sizze se. Wy mochten froeger noait in pod deameitsje, hwant dêr kom min waer op, wie 't sizzen altyd.
nl.verhalenbank.26123
As de sémearminnen yn 't wetter bigjinne to sjongen, komt der ûnwaer, wurdt der sein.
nl.verhalenbank.23488
Boardzer Bruining fan 'e Boelensloane hat fan tofoaren in hûs yn 'e brân sjoen. Hy sei: "Dat hûs haw ik brânnen sjoen", en letter brânde it op.
nl.verhalenbank.24671
Yn Beets stie in boerepleats, dy hearde oan in sekere Tolsma. Jan, de soan fan Tolsma kaem op in nacht thús. Hy hie der op út west. Doe seach er fan fierrens al dat de pleats yn 'e brân stie. Hy is fan 'e strjitwei it lân delroun, sa hurd er mar koe om thús to kommen.
Doe't er thús wie wie dêr gjin brân.
Mar itselde jiers om krysttiid hinne brânde it spul...
nl.verhalenbank.36698
Sa'n fyftich à sechstich jier lyn seagen guon út 'e Kompenije fan tofoaren de ljochten en sy hearden de lûden fan 't spoar, dat dêr lâns komme soe. Ek oan 'e Folgerster loane ha guon it wol heard en sjoen. ('t Wie de tram)
nl.verhalenbank.26931
Doe't ik jong wie sweefden der altyd wylde lantearnen boppe de heide. As dat it gefal wie, kom der in ûngelok, seinen se.
nl.verhalenbank.23497
Ik wie sa'n foech jonge en wenne by bakker Vonk.
Jouns gong ik faek nei Brant en Mintsje ta. Dy wennen, krekt as Vonk, èk yn Drachtster Kompenije. (De man hiet Brant Pool). Hja hienen in dochter, dêr hie 'k wol hwat bistek op. Op in joun wie 'k dêr wèr.
"Ha jim hjir in nij hûs krige?" frege ik. Hwant ik seach achter it hûs fan Brant Pool in ljocht...
nl.verhalenbank.33623
Yn Twizelerheide wennen twa minsken, dy har famke wie siik. Doe sei op in kear de heit tsjin 't wiif: "Wy hâlde ús famke net, sjoch, dêr giet de bigraffenis." Doe wie dêr op 't paedtsje in jerke mei 7 einen. In wike letter wie de bigraffenis fan 't famke. De lykwein gong foarop en sawn minsken der achteroan.
nl.verhalenbank.16851
Yn 'e Popke-poel yn 'e Boelensloane moest ien fordrinke, wie 't sizzen altyd. Der wie ien dy hie dat fan tofoaren sjoen.
Der kaem letter ien yn mei iis, mar dy is der levend wer útkom.
nl.verhalenbank.37915
Mem fortelde ús, yn Drachtster Kompenije soe ris in skip komme. Se wennen oan ien fan 'e binnenwiken. 't Wie sahwat 8 à 9 ûre de jouns, doe hearden se dat de barte, dy't oer de wyk lei, ôfsmiten waerd. Se gongen der út om to sjen, mar dêr wie net in skip to bikennen en de barte lei gewoan oer de dwarswyk.
In skoft letter hearden se itselde lûd wer en doe...
nl.verhalenbank.32310
Faek gebeurde it - û.mear yn 'e Wylgen - dat men fan tofoaren al wiste, dat der ergens in nij hûs set wurde soe. Dan hearden se yn 'e nacht allegearre lûden dy't by 't timmerjen hearden. Dan seinen se: "Hjir komt skielk in hûs."
nl.verhalenbank.29644
't Wie yn 'e mobilisaesje fan 1918, yn 'e tiid fan 'e Spaenske gryp. Ik wie elke dei mei ús heit to bûkelsykjen. Wy gongen der mei de hounekarre hinne. Moarns ier en bitiid by 't tsjuster gongen wy al fuort, as it bigong to skimerjen. Heit en ik togearre. 't Wie yn Beets by 't âldtsjerkhôf, dêr't wy sochten. Op in dei wienen it dêr allegear eksters. Dy...
nl.verhalenbank.16846
