Sels ha wy it faek hawn, dan gong de doar. Dan gong ik der hinne, mar dan wie der net ien by de doar. Mar dan koe men der mar fêst fan op oan dat der even letter ien kom. Dat wie dan in foarboade.
nl.verhalenbank.37687
Wylde lantearnen seagen wy froeger wol faek. Dat wienen de foarboaden fan 'e fytslampen, seinen se.
nl.verhalenbank.37722
Wy ha yn Gariperheide wenne. Doe't de tram der noch net wie, hearde ús mem de lûden al. Sy hearde him oer de rails hinnegean.
nl.verhalenbank.22788
Voordat de trein tussen Leeuwarden en Groningen er was hebben ze op Westerzand (bij Gaarkeuken) hem al horen rijden.
nl.verhalenbank.31250
Forskate lju fan 'e Sumarreheide hienen de tram al riden heard doe't hy der noch lang net wie. Ek seagen se de reade ljochten. Ek hûzen hearden se oan timmerjen dy't der noch net stienen en hja seagen brânnen dy't der pas letter kamen. Sokke dingen wienen doe algemien. It tsjirme dêr altyd yn dy streken.
nl.verhalenbank.32200
Guon hearden de trein fan Ljouwert nei Grins fier fan to foaren al, foardat der noch sprake wie fan in trein, al to Sânbulten riden. Dat wie foartjirmerij.
nl.verhalenbank.32663
Myn man en ik soenen op in kear to praten. 't Wie yn 't bigjin fan ús trouwen. Wy wennen yn Bûtenpost.
Doe't wy op stap soenen, sei 'k tsjin myn man: "Wy kinne better thús bliuwe, hwant it is my ynjown, dat dy en dy aenst komme sille."
Wy gongen fuort, mar de minsken dy't ik forwachte binne wol kom.
Ik sjoch soks wol mear. Dan wyt ik hwa't der komme sille.
nl.verhalenbank.22842
Soms is er een staartster gezien. Ze gold als teken, dat er oorlog zou komen. Die was zó weer weg.
nl.verhalenbank.47614
Hjir yn Drachten wie in helling op 't Bûtenfallaet. (by de Pipe). Faek gong it dêr midden yn 'e nacht op in klinken. Yn werkelikheit wie dat sa net fansels.
Mar dan koe men der mar wis fan wêze, dat der wer drokte kaem. Dat gong altyd troch. 't Wie foartsjirmerij.
nl.verhalenbank.29640
Op Boelensloane is 't us gebeurd, dat de frou op in joun gedomp hearde. 't Wie dúdlik to hearren dat der ien oan kom. Wy der hinne, mar der wie net ien by de doar.
In ûre letter wie dyselde stap der wer. Doe wie dyselde der. 't Wie yn ús jonge tiid.
nl.verhalenbank.22931
Rin noait midden op 'e wei by nacht, seinen se froeger. Dan wurdt men miskien oan kant set.
nl.verhalenbank.24493
It barnende lân is fan it Sumarre tramstasjon oant Sumarreheide. Jouns 10 ûre ried dêr in ding lâns mei twa gleone eagen. Dat wie de foarboade fan de lettere tram. In soad lju ha him fantofoaren sjoen. Hy ried by de beamwâl lâns.
nl.verhalenbank.31316
Yn 'e Harkema ha se yndertiid in nije tsjerke boud. Op it plak dêr't dy tsjerke kaem to stean, hearden guon fan tofoaren al psalmsjongen. Dit fortelde de skoanmem fan myn dochter, frou Veenstra, dy't yn 'e Harkema wennet.
nl.verhalenbank.29763
Bontsje Douma har heit hearde froeger psalmsjongen yn 'e loft. Dat hat de foarboade west fan 'e radio.
nl.verhalenbank.17498
Foar it spûkgûlen fan in houn wienen de minsken hjir deabinaud, hwant dat kaem altyd nei. Us heit en ús mem ek. Se hawwe 't faek ûnderfoun. Sa'n dier wit mear as in minske formoede kin.
nl.verhalenbank.32181
Hjir yn 'e Houtigehage ha forskeidene west, dy't froeger de tram fan 'e Folgersterloane heard ha, fier foardat dy der noch wie. Dat wie foartsjirmerije.
nl.verhalenbank.31106
Wylde lanterens dat was it feurspoek, dat was hier ook wel. Loater komt der wat.
nl.verhalenbank.24391
Hjir dwars oer woarde alle jounen timmere. Mar as men der by kom wie der neat to sjen. Letter kom dêr in hûs to stean. Doe seinen de minsken: "Sjoch, dàt hat dat timmerjen west."
nl.verhalenbank.24512
Dêr't letter de tram ried, dêr seagen wy in twa en fyftich jier lyn al ljochten.
"Sjoch, dêr is dat ljocht wer", seinen wy dan.
't Wienen wylde lantearnen.
nl.verhalenbank.32416
Us heit wie timmerman. Wy sliepten as jonges achter, ús heit fóár. Soms hearden wy yn 'e nacht, dat der by ús in deakiste timmere waerd. Dan kom der de oare deis ien dy't in deakiste bistelde. It nuvere wie dat heit sels soks noait hearde.
nl.verhalenbank.24314
