By de Skilige Piip op 'e Godloas Singel spûke de âlde hear.
nl.verhalenbank.38654
Lytse Roel van Kammen wennet yn Kollumersweach, yn in hok oan 't spoar. Dy is ek mei de helm geboaren. 't Is in swalker, hy sjocht fan alles fan tofoaren.
nl.verhalenbank.28438
Der siet ergens in bolle oan 't tsjoar. Tichteby wie in stukadoar oan 't wurk. Dy tocht: "ik wol ris even by dy bolle sjen."
Hy gong der hinne en sei tsjin 'e bolle: "Dochst it noch wol ris in kear?"
Doe sei de bolle: "Dû û û û!"
nl.verhalenbank.28461
Yn Opperkoaten wenne in man dy koe de minsken stean litte. Mar mei my hat er 't ek wol prebearre, mar dan woe 't net.
nl.verhalenbank.37662
Ik haw in âlde Egbert Witteveen kend, dy kom noch út 'e famylje fan Sterke Hearke. Dy wie al in ein oer de tachtich, doe brocht er in kroadfol dong mei in dikke kop der op troch de buorren hinne nei 't lân ta.
nl.verhalenbank.28842
Op in kear doe hienen wy ús hûs forkocht. Mar wy hienen noch net in oar hûs, dat wy wisten net, hwer't wy de maeijes komme soenen.
Hiltsje kaem by my. Wy wennen doe noch oan 't Wyldpaed. Hja woe wite of wy al wer in hûs hienen.
"Hast al plak?" frege se my.
Ik sei: "Né. Kei is der om fuort. 'k Wyt net hoe't it komt."
Kei bleau wei. Hiltsje gong op 't lêst...
nl.verhalenbank.22014
Kij Plantinga fan Hiltsjemuoiwâlden is myn skoanheit. Dy syn skoansuster, Hiltsjemuoi, wennet oan 'e greate strjitwei by de Koaten. Hiltsjemuoi wyt mear as in oar.
Yn 1936 krigen wy in famke, dat woarde dea geboaren. Wy kamen faek by Hiltsjemuoi, dat ik gong dêr hinne om it to sizzen. Sa't ik der by har stie - ik hie noch neat sein - doe sei se: "'t Is...
nl.verhalenbank.34461
Kei (myn man) en ik kamen froeger in bulte by âlde Gjetsje. Wy wennen yn har húske en wienen tige iens mei elkoar. Kei foaral. Kei krige altyd kofje en in stik koeke foar har. Dêr wie se tige mâl mei.
Ik krige noait hwat.
Doe waerd Kei siik. Hy bigong to sukkeljen.
Doe sei myn mem tsjin my: "Dû mast Kei duveldrek yn 't festjebûske dwaen."
Dat haw ik dien...
nl.verhalenbank.22010
By pake en beppe to Jistrum hat us in man west, dy moest stelle. 't Wie in sekere Japik Ingberts.
Sy wosken by pake en dy in koperen earnamer.
Japik Ingberts kaem by harren. 't Wie in aerdige keardel. 't Wie al hast tsjuster en 't ljocht hie op matten. De blinen moesten fan bûten ticht.
"Ik sil jimme blinen wol even ticht dwaen", sei Japik Ingberts. Mar...
nl.verhalenbank.23425
Der wie ris in man dy moest fan Twizelerheide nei 't Feankleaster ta. Hy wist net hwer't er lâns moest, hwant it wienen dêr allegear slingerpaedtsjes. 't Wie yn 'e Frânse tiid.
Hy trof Salomon Levy fan 'e Westerein. Hy sei tsjin him:
"Wite jo ek, hwer't ik lâns mat nei Feankleaster ta?"
Doe sei Salomon Levy: "Dan matte jo dit paedtsje mar hâlde, dan in...
nl.verhalenbank.28398
De heit fan myn skoandochter hat faek nei de Grinzer klaei ta west to arbeidzjen op 'e bou. Hy hat dêr ris yn in spûkskuorre oernachte.
Se hearden dúdlik dat der dêr midden yn 'e nacht yn dy skuorre terske woarde. De skuorredoarren gongen iepen en de hynder-en-wein kom der oanriden; en dan waerd der sein: "Fuort, kedde!"
Dat hied er allegear klear heard.
nl.verhalenbank.23767
Stammerige Harm woarde ek wol neamd Ekse Harm (= Hekse Harm?). Hy koe tsjoene en foroare him soms yn in kat. Minne Ael, dy't by de Swôdde wenne, wie ek in tsjoenster.
nl.verhalenbank.23776
Myn wiif har pake wenne op 'e Broek.
Hy kom us op in joun fan 'e froulju werom. Doe wie [er] op 'e Skilige Piip, doe sloech er yn 't tontsje, om syn pipe op to stekken. Doe stie der ûnforwacht ien njonken him, dy sei: "Mei ik èk even fjûr fan jo ha?" Pake hie him noait oankommen sjoen.
Hy krige it tontsje fan pake en stuts syn pipe oan en wie sà ek wer...
nl.verhalenbank.28435
Anders Feltsje kaem us op in nacht by de faem wei. Dy faem wenne yn 'e Westerein. Hy wie noch mar in eintsje ûnderweis, doe kaem der him in hiele grouwe koalle fjûr op side. Dy gyng mei him oan 'e doar ta. As hy hurder roan, dan gyng dy koalle fjûr ek hurder. (feltsje is in bynamme)
nl.verhalenbank.22125
It is faker as ien kear gebeurd dat by 't dongriden it hynder de wein mei dong net út it skerngat krije koe. Dan die Atse-om it hynder foar de wein wei en hy nom it tiksel yn 'e hân en hy luts de folladen wein der út.
Dan spande hy it hynder wer foar de wein, dat koe 't dan fierder wol lûke. Mar as 't der op oan kaem dy híj it.
Doe't er 80 wie hied er al...
nl.verhalenbank.34469
Atse-om wenne yn Twizelerheide. Sterker keardel hat der noait west. Hy krige moarns in timpe roggebrea mei bargeriezel, dy wie trije tûmen dik.
Elke dei sea er in kynsens koer - dat wie fyftich poun - jirappels foar de bargen. Dy jirappels helle er fan 'e bult. Dan krige er dy koer fol jirappels mei tûme en finger beet en sa droech er dy nei de fjûrpot ta.
nl.verhalenbank.34468
Yn 'e buert fan Burgum wie in lânne, dêr spokke it altyd yn. Jochum bargekoopman kaem dy kant út wei. Dy fortelde it ús. Hy sei, syn heit wie dy lânne us yn gong. Dy woe der mear fan witte. Hy seach it spoek en spriek it oan. Hy sei:
"Bist fan God, spreek. Zijt ge van de satan, wijk."
It spoek wie útnaeid en 't hie dêr noait wer west.
nl.verhalenbank.22154
Jan wenne oan 't Slochterdjip yn Grinslân. Myn man hat him skoan kend. Hy wie ûnbidige sterk.
Der lei in skou yn it djip, 't wie in greate fjouwerkante bak. Dy woe Jan op 'e wâl ha. De wâl wie wol oardel meter heech. Sa heech moest er him oplûke.
Der farde in snikke fan Slochteren nei Grins. Dy moest earst foarby fard wêze, foar't Jan mei it krewei...
nl.verhalenbank.22024
It wie yn 't bigjin fan ús trouwen. Myn man wie yn Dútslân oan 't wurk. Ik wist noch net hwannear't er thúskomme soe.
'k Siet op in joun by de tafel. Dêr stie myn man foar 't glês, in bytsje roungear. Hy hie roetswart hier en in swarte snor. Sa stie er foar 't glês to sjen.
Ik draeide my even om. Doe't ik wer seach, wied er fuort.
"Nou komt Kei gau thús,"...
nl.verhalenbank.22017
By kaertlizters yn Ljouwert hienen se in swarte spegel. As in manspersoan dêr yn seach, woarde hy de frou gewaer, dêr't er mei trouwe soe.
nl.verhalenbank.27391
