De gloei-ïge was in de Peel.
nl.verhalenbank.46993
Blauwbaard wenne op 'e oare ein yn Haulerwyk, flak tsjin Feanhuzen oan.
nl.verhalenbank.24033
Miene vader hauw ’t dèkser euver emes oet Hulsberreg. Hèè wis ’t wir van de grwoatouwers van zien ouwersj. Dè mān ging te voot mèt ‘ne kruuker nao Kèrrekrao veur koole te hoole. Hèè mòòs waal hiël vreug weg sjmörges.
nl.verhalenbank.49043
'n Meijelse man heeft de gouden helm in de Peel gevonden.
nl.verhalenbank.46161
By de Skilige Piip op 'e Godloas Singel spûke de âlde hear.
nl.verhalenbank.38654
Op 'e Spûkloane spûke in âlde hear.
nl.verhalenbank.38515
Sterke Hearke wie de sterke keardel dy't altyd neamd waerd. Mar ik ken der net in forhaeltsje fan.
nl.verhalenbank.38292
By de Skilige Piip spokke in neakene man.
nl.verhalenbank.38205
Sterke Hearke wie sa sterk, dat er samar in ploege foar him út stiek.
nl.verhalenbank.38204
By 't Godloas Tolhek dêr spokke in hynder om.
By de Godleas Singel spokket in âlde hear.
nl.verhalenbank.37966
Op Teadehoekje, oan 'e wei nei Boarnburgum spoeke in sekere Teade, dy't dêr formoarde woarn is.
nl.verhalenbank.37017
Mem fortelde: Sjoerd van der Heide fan Aldegea seach bigraffenissen fan tofoaren, foar dat se der echt wienen. Hy sei dan: "Wy krije earstdeis wer in sterfgefal yn 'e famylje, ik haw de bigraffenis al sjoen."
nl.verhalenbank.33330
Hjir hat in man bitsjoend west, dat wie in soan fan Sytse Hanne. Mar hoe't dat gien is wit ik net.
nl.verhalenbank.30538
Heit hat Hearke wol kend. Hy wie nochal lui, sei heit; hy makke noait haest.
nl.verhalenbank.28883
Sterke Hearke mat ek sterk west ha en Sterke Ynse ek, mar ik ken se allinne fan namme.
nl.verhalenbank.28580
Jan Hepkes wie ris by in boer oan 't meanen. Doe hearde hy ynienen: klink. Doe hied er de kop fan 't harspit ôfmeand.
nl.verhalenbank.28187
Sterke Hearke mat ek o sa sterk west ha, mar dêr wyt ik gjin forhael fan.
nl.verhalenbank.27997
Hjir yn 'e Boelensloane wennet Boardzer Bruining. Dy moest altyd lykstaesjes sjen.
nl.verhalenbank.27601
Myn man hat it us meimakke, doe hie er nei Koartwâld nei de faem ta west. Doe hied er in dik swart ding foar him. Hy woe der op út dat it in pleachbeest wie.
nl.verhalenbank.27569
'De tijd is verschenen, de man is er niet'. Dat is hier een soort van spreekwoord, dat ik wel eens vaker gehoord heb.
nl.verhalenbank.27082
