Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
56 results
Place of Narration: Opende
Doe't Imke de stêd forliet, ha se him op trije plakken tagelyk troch de poarten útgean sjoen.
nl.verhalenbank.24168
Yn in peerdespul haw ik wolris ien sjoen, dy't troch de balke krûpe koe. Dat koe Imke ek.
nl.verhalenbank.24169
In tsjoenster kin har yn in swarte kat foroarje. Soms joegen se in kat wol us in opdonder, dan koenen se de oare deis gewaer wurde hwa't de tsjoenster wie.
nl.verhalenbank.25981
As der in kat by jin kom, as men ûnderweis wie, en dêr kommen noch mear katten by, dan wienen dat tsjoensters.
nl.verhalenbank.19507
Jouns kom pake by heit en dy to praten. Dan koenen se altyd oan 'e kat sjen fan hokker kant as hy der yn kom. As hy der wie dan gebeurde 't wol dat mem it fé fuorre. Dan fleagen de hinnen mei omdraeide koppen fan 't rik ôf.
nl.verhalenbank.27173
As jo hwat fan in tsjoenster krije, matte jo 't noait hielendal opite. Dan wurde jo net bitsjoend. Ite jo 't hielendal op, dan binne jo 't slachtoffer fan 'e tsjoenster.
nl.verhalenbank.25955
Alde Wytse Minne hat har eigen soan deatsjoend. Sy wenne yn 'e Parken. De minsken ha har jouns wol sitten sjoen as in swart protsje op 'e reed.
nl.verhalenbank.25954
It hat by ús sa bot bitsjoend west allegear, dat de gordinen hongen yn repen foar de glêzen. En dy repen wienen allegear wer oanelkoar naeid. Dat wie allegear it wurk fan de tsjoenster.
nl.verhalenbank.21105
As Rikele Myt har man nachts wekker woarde, wie 't krekt as der in pânse njonken him op bêd lei. Dan wie Myt der op út to tsjoenen.
nl.verhalenbank.25987
Jelle Tryn hie nachts, as se fuort wie, de koepânse njonken har man op bêd lizzen.
nl.verhalenbank.25952
By Ate Meter dêr wie altyd in grouwe, swarte kat om 'e doar hinne. Ate hie 't net op dy kat stean. Hy hie al in pear kear prebearre der in raem op to dwaen, mar hy koe him noait ûnder 'e hân krije. Op 't lêst hied er goed oppast. Doe't de kat der wer oankom hied er in dikke kneppel yn 'e hân, doe die er de doar fluch iepen en sloech ta. Hy rekke de kat....
nl.verhalenbank.25988
Pake en beppe binne letter hjir yn 't werkhûs tolânne kom. Doe't pake op syn stjerbêd lei sieten heit en mem der by. Doe sei pake wit hoe lûd: "Toe duvel, goai der noch mar in takkebosk yn!" Beppe wie doe al dea. Pake en beppe wienen beide oan 'e duvel forkocht.
nl.verhalenbank.27179
Hjir kom froeger wol in man, dat wie Imke de Jong. It wie in gûchelder. Hy liet de minsken stil stean. Dan koenen se net in stap gean. Hy krûpte ek troch in pomp. Op in kear siet de plysje achter him oan. 't Wie yn Den Helder. Imke roan hurd nei de kade ta. Dêr sprong er yn 't wetter en hy swom ûnder in greate boat troch en hy kom op in hiel oar plak wer...
nl.verhalenbank.26923
Oeds Eilander wenne hjir by de skieding. It wie in nuveren ien. Hy hie in toverboek, seinen se. Dêr koed er soldaetsjes mei ta de hurddobbe útkomme litte. As er achterút lies gongen se der wer ta'n yn. Hy koe ús ek stean litte. En sy seinen, hy koe jin de klean ek samar ôfsakje litte. Soms sei er tsjin ús: "Stek de tonge út." Mar dat doarsten wy net to...
nl.verhalenbank.19495
Froeger woarden der faek bern bitsjoend. Wy hadden in old wyfke by ons wonen, die bitsjoende de kienders, werd der altyd segd. Jelle Tryntsje heette se, se was heel old. 's Oavends deed se in wit mûtske op en swarte klompkes oan en dan sei se: "'k Mat mar even nei Drachten ta." Dat dee se op 'e biezemstok.
nl.verhalenbank.26005
Alde Rikele Myt wie in tsjoenster, dy wenne hjir yn 'e buert. Alde Sweitse hie in bern yn 'e bernewein. Doe kom der in greate grouwe swarte kat oan. Doe hat Sweitse dy kat mei de biezem oer de rêch houd. Alde Rikele Myt lei de oare deis mei de rêch kniisd op bêd.
nl.verhalenbank.23146
Imke hie nocht oan ûnnocht. Der wie in frommes dat skreau har van der Iest. Hy toande har sterke stikken. Doe sei se: "Al hwatstû ek mânsk bist, dû krijst my de klean net fan 'e hûd." 't Wie in mounich frommes. Mar Imke liet har de klean ôfsakje oant se op 't lêst allinne noch it himd oan hie. Hy sei: "Mat dat ek noch út?" "Né," sei se, "lit it sa mar."
nl.verhalenbank.24165
Olle Wyberens Trien woonde in een old boufallig huus aan de bosweg. 't Olle wief kon tsjoenen. Wie woarn as kinderen der bang feur. Op in oavend gingen wy der weer langs. Wy woarn met sen drieën of vieren fan jonges. Se was toen sa'n fyfentachtich joar. "Sollen we har us uutrachen foar tsjoenster?" seiden we. Mar doe't we dat deedn haddn we der aan dat we...
nl.verhalenbank.25853
Wy hienen mar ien koe. Dêr wienen wy wiis mei. Der kom op in kear in keardel by ús. Dat wie Jehannes Bekkema. Dat wie in tsjoenster. Dy gong nei de koe ta. Hy struts mei de hân earst oer de iene side en doe oer de oare side hinne. Ik sei tsjin Sierd: "Dit is mis. Jehannes hie net by de koe wêze matten, hwant 't is in tsjoenster." En 't kom al sa út. De...
nl.verhalenbank.21107
Heit en mem hienen ien kou. Dy keardel kom nou en dan by harren en dan biseach en bitûmke er de kou. It gjers, dat se foar dy kou ôfmeand hienen en dat thús op it hiem lei wie de oare moarns hurd en fortrape. En de koe is dea gong. Dat wie allegear pake syn wurk.
nl.verhalenbank.27172
56