Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
By Durke Pyt - dy wenne op 'e Uleflucht to Drachten - kom us in jonge, dy makke in spegel roetswart.
Hy frege of der ien wie, dy't graech ien sjen woe dy't dea wie. Pyt sei, sy woe graech har heit noch us sjen. De jonge bigong to mineuveljen en to roppen.
Der kom in gedaente foar. 't Wie Pyt har heit, sprekend gelyk sa't hy dêr 't lêst útsjoen hie mei...
nl.verhalenbank.22873
Yn Boarnburgum wenne Jan van der Zee. Dy wie karrider. De man wie noait rjocht goed. Hy tsjirme. Doe ha se syn holkessen iepentoarnd. Dêr sieten krânsen yn. De man wie bitsjoend. Dat hie de frou fan Knjillis van der Zee dien. (Knjillis wie boskwachter) De lju ha Knjillis Auk doe it hûs forbean.
nl.verhalenbank.20860
Yn Feanhuzen yn 'e gefangenis siet in keardel, dy koe mear as gewoan. Hja hienen 't op in kear oer wyn.
Hy sei: "Wolle jim graech wyn ha?" Doe gong er by de tafel sitten. Doe stroomde de wyn samar oer de tafel hinne. Ik wie der ek by en ha 't sels sjoen.
Mar wy ha der net in drip fan hawn.
nl.verhalenbank.25573
Jan Durks de Jong fan Aldegea forkocht baggelers yn 't great. Hy hie allerhande folk yn 't wurk. Ek in sekere Ruerd fan Surhústerfean. 't Wie op in saterdei. Hy rekkene mei 't folk ôf. Der waerd ek in buorrel by jown.
Doe sei Ruerd tsjin him: "Der kin wol in grapke ôf, net baes?"
"Dêr ha 'k neat op tsjin", sei Jan Durks.
Doe liet Ruerd soldaetsjes ta de...
nl.verhalenbank.24862
Dêr wie in man, dy kom wol op 'e Dwarsfeart. Dêr hie ús heit in hekel oan. Hwant as dy man de hân op 'e rêch fan 'e bargen lei, dan woarden dy bargen blau. Dy man hie de kweade hân, dêr moesten se bot foar oppasse. Heit sei: "Noait fremden by de bargen litte."
nl.verhalenbank.19857
As de tsjoensters har yn katten foroare hienen, hâldden se soms in forgadering.
In stroper fan Drinte (by de Wite Wyk) fortelde my: Ik seach us in keppel katten by elkoar op in stik lân. 't Wienen allegear tsjoensters.
Wy wienen togearre.
Ik haw op dy katten sketten. Sy sieten yn in govert by elkoar. Op 't lêst stienen se allegear op 'e achterste poaten....
nl.verhalenbank.25564
Fan sawn op elkoar folgjende famkes is ien in tsjoenster.
Fan sawn op elkoar folgjende jonges is ien in wjerwolf.
In wjerwolf is in soart pleachbeest yn minske-gedaente.
't Is in hantlanger fan 'e duvel. Hy forskuort alles.
nl.verhalenbank.25570
Yn Soesterberg ha 'k by 't fliegwezen west. Dêr wie in man dy fortelde oan 'e oaren dy't om him hinne sieten, hy koe samar ien op 'e stoel sitten bliuwe litte, as er dat woe. Der wie ien ûnder harren, dy woe dêr neat fan leauwe en stuts him de gek oan.
Doe sei dy man: Ik kin èk noch wol hwat oars. Wedzje datstû net oan 10 ta telle kinste? Dû mast stadich...
nl.verhalenbank.33706
Imke koe minsken samar stil stean litte. Hy koe se ek samar útklaeije litte.
Se koenen him net sa bot opslute of hy koe der út komme.
Doe't er ûnder tsjinst wie woarde er fuortjage. Sy koenen dêr neat mei him wurde. Hy krige oarder, dat hy moest om tolve ûre de stêd forlitte.
De wacht moest melde as hy der wie.
Doe gebeurde it eigenaerdige dat Imke der op...
nl.verhalenbank.25589
Rikele Myt fan 'e Skieding gong troch foar in echte tsjoenster. Alde Akke Brouwer wie troud mei bline Bouke. Akke hâldde mar fêst fol dat Myt Bouke bitsjoend hie.
Op in kear wie der jongfolk by Myt om 'e doar oan 't hôfkesjongen. Mar doe koenen se noait oer de groppe komme, dat sy kommen net in apel binei.
Hja hie popkes op 'e tafel, dêr't se yn...
nl.verhalenbank.28245
Fan in faem hearde ik - deselde faem dy't by Sytse de Boer tsjinne en in pleachbeest njonken har hawn hat - dat Sytse de Boer wenne njonken Piter Scheper.
"As ik fuort woe," sei se, "dan wie Piter der soms samar yn kom en dan sei er tsjin my: - Dû kinst wol fuort gean, hwant dû krigest noait fan dyn leven de bûter klear, 't wol net -.
As er dat sein hie,...
nl.verhalenbank.25403
Japik Ingberts ried ta alle fjouwer poarten fan Ljouwert út op ien en deselde tiid. 't Wie tolve ûre.
Hy hie biricht krige, hy moest op dy tiid by ien fan 'e poarten wêze, dan soed er arresteard wurde. By elke poarte stienen guon fan 'e plysje.
Mar Japik Ingberts siet, foardat er op stap gong, prinshearlik yn 't hóátel 'De Nije Doelen', dêr't er brette...
nl.verhalenbank.25054
Der wie in widner, dy hie trije bern. Hy krige forkearing mei in widdou. Hy frege har of se mei him trouwe woe, mar hja seach hwat biswier yn 'e trije bern.
"Ja," sei er, "dêr kin ik net fan ôfsjen. Ast míj ha wolst, mast de trije bern ek nimme."
Hja sei doe: "Ei nou, dat kin ek net oars, fuort dan mar."
Doe kom er wer in kear by har, doe joech se him...
nl.verhalenbank.19625
Yn 'e Houtigehage wennen minsken dy hienen in jonkje. Dat rekke siik. Doe gongen se nei de duvelbander ta, hwant der siet alhiel gjin groede yn 't bern. Dy sei: "It bern is bitsjoend."
Sy ha op syn oanwizing it kessen leechhelle. Dêr siet in krâns yn. Doe ha se alles yn 'e hûs goed tichtmakke. Alle iepeningen. 't Kaeisgat en 'e skoarstien en alles. En doe...
nl.verhalenbank.27516
Minse Griper en Tryn Snipel wennen oan 'e Spekloane. Tryn wie kaertlizter en Minse wie duvelbander.
Wy hienen dêr lân. Om dêr to kommen moesten wy achter har hûs lâns. Heit hie ús bang makke foar Minse.
Wy wienen trouwens altyd bang, fral jouns as it tsjuster wie.
Doe't ik âlder wie siet ik us op in kear by Minse.
Minse sei: "Soenen jim wol in buorrel...
nl.verhalenbank.25214
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje.
Yn Feansterheide wenne in tsjoenster.
Der wienen minsken dy hienen in poppe, dy gûlde de hiele nacht. De mem sei: "Dat docht dat âlde wiif." Doe sei de heit fan it bern: "Ik sil der achteroan."
Doe gong er nei de wente fan 't âld-wiif. 't Wie yn 'e nacht. Sy siet yn 'e doar op 'e drompel. Hja hie twa katten by...
nl.verhalenbank.23500
Alde Rikele Myt wenne op 'e Skieding. Dat wie in tsjoenster. Sy hie mar ien eech. Der wie in jonkje by har, dat wie har pleechkind. Dy sei tsjin har fan beppe.
Der kommen us op in kear jagers by harren yn 't heidefjild, dy fregen oan dy jonge of er ek in hazze sjoen hie.
"Ja," sei de jonge, "ik ha àl in hazze sjoen. Ik wol 't jim wol sizze hwerre, mar dan...
nl.verhalenbank.26040
Us heit hat us nei Grinslân west to takkebinen yn 'e buert fan Tolbert. Dêr wie allegear bosk. Hy slepte nachts by de boer yn 't strie op 'e koustâl. Mar dat strie, dat waerd stadichoan ûnder him weiskuord. Op it lêst hied er net in strieke mear ûnder him. Doe tocht er, dat sil de houn wol dwaen, mar dat wie sa net. Hy seach us goed om him hinne en doe...
nl.verhalenbank.19676
Hinse Beest
Yn myn jonge jierren wienen de minsken hjir yn 'e Harkema hiel lichtgelovich. Hjir om ús hinne wienen ferskeidene, ferskeidene betsjoend. Jûnes hienen se slotgatten en alles stoppe, oars koenen de tsjoensters dêr troch fleane . Hjir wenne in âld man, dy neamden se fan Hindrik Pyt, mar hy skreau him fan Ophús. Dy gong foar in tsjoenster. It...
nl.verhalenbank.13005
Der wie in feint, dat wie in spotter en in rarenien. Hy siet op in joun yn selskip mei oaren. Syn suster wie der ek by.
"Wy sitte hjir op in droochje", sei er. Wy matte mar in flesfol ha. Ik lit even ien bringe." Doe die er in briefke oan in lege flesse en sette dy om 't hoekje fan 'e doar. Even letter gong de doar iepen en dêr kaem de folle flesse...
nl.verhalenbank.19845
