Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Jehannes koe mei my neat wurde. De measte minsken wienen bang foar him, mar ik net. Dat wist er ek wol.
Der wie net in minske dy't letter yn syn hûs doarst, dêr't er yn wenne hie. Net ien woe it keapje. Doe haw ik it kocht foar in sacht pryske en ik bin der yn kaem to wenjen. Doe seinen de minsken: "Dû silst der wol rare dingen yn bileve." Mar ik ha noait...
nl.verhalenbank.38424
It wie achter Ljouwert yn 'e tiid fan 'e ûngetiid.
Der wie in pretsje yn it doarp, der woardde by dânse. In boerefeint, dy't by in boer wenne woe dêr graech hinne. Hy sei tsjin syn maet, doe't se yn 'e herberch sieten: "Wedzje, dat ik se aenst allegear stokstiif stean lit?" En mei dy wurden die er it ek. Al dy dânsers koenen net in foet mear forsette.
De...
nl.verhalenbank.16813
Imke de Jong wie in gûchelder. Hy reizge by de merken lâns en hat yn Ljouwert wenne. Hy wie troud mei in sekere Janke. Hy koe de minsken samar stean litte en liet se molke slobberje út in pantsje, krekt as wienen it katten. Hy koe de minsken kraeije litte as in hoanne. Alles hwat er sei, dat dienen se.
Hy koe de froulju de rokken samar ôfsakje litte.
Yn...
nl.verhalenbank.38534
Achter Jehannes wennen in pear âlde minsken, in man en in frou. Op in joun doe wie 't jongfolk op 'e wei hwat oan 't oangean. Se spilen op 'e harmoanika en guon songen der ek by. Doe kom der in frou út 'e hûs wei, dy sei tsjin 't jongfolk: "Jimme matte net sa oangean, hwant de âlde minsken dy't dêr wenje, matte sliepe. De man mat der moarn yntiids wer...
nl.verhalenbank.38270
In forhael fan myn oer-beppe Lieuwkje Bangma dat ik fan myn mem heard ha.
Yn 'e earste helft fan de 19e ieu, sa om 1830 hinne tink ik, wenne der yn Woarkum in keapman, dy, sa de minsken seine, tsjoene koe. Hy hjitte Lantinga en kaem wol by oerbeppe har mem oer de vlier. Myn oer-beppe wie berne yn 1825. Sa kaem Lantinga wol to kofjedrinken en helle dan...
nl.verhalenbank.50531
Mar Oene Krop wie ek in greate tsjoender. De minsken doarsten him net yn 'e hûs to litten en net by it fé. Hy makke se samar siik.
Myn broer wenne yn Ljouwert. Hy hie in jonkje, dat wie altyd siik en gammel. It wie noait fleurich lyk as oare bern. It siet echt yn 'e pogge. It woe net boartsje en it wie mear dea as levend.
Doe kom dêr ris in swager fan...
nl.verhalenbank.38152
Tovenaar (?)
Op de Posthoren wonde vroeger Graad Verhoeve, 'n geduchte stroper, waarvan de mense zeije dat ie mir kon. Z'n vrouw heet 'm vergiftigd. Hij kon bevoorbild licht make, zeije ze. Mar da deet-ie zo. In den orlog had ie gin licht, mar op 'n ouwe karnmole, die kende toch wel, had ie 'n dynamo op aangeslote. Zo had ie licht as die hond liep. Mar as...
nl.verhalenbank.41597
