Datasets - ISEBEL

Alde Hindrik Ophús (Pyl) koe tsjoene. Myn susterke wie noch in poppe en slim siik. Hindrik kom by ús en sei tsjin mem: "Hoe giet it mei 't popke, Truike?" "Dat sil 'k dy, âlde duvel, sizze", sei mem. Hja raemde de tange en sloech him dêrmei, oer de bealch. De oare moarns sette heit nei greate Wopke ta. Mar om trije ûre de moarns al stie Hindrik Pyl by...

beter

nl.verhalenbank.21242

Neist myn hûs op in stik lân hat in hûske stien, dêr wennen in mem en in dochter. Durke Hylk hiet it minske. Hja koe tsjoene. De dochter wie gebucheld. Myn heit en in broer fan my gongen op in joun in kear in sânreed del. Dy wie ôffrede fan in stik lân dêrnjonken mei wol seis lagen skerpe tried boppe elkoar. Doe kom Hylk it lân del en gong lyk op 'e tried...

avond

nl.verhalenbank.19330

Jan van der Woude, syn broer, wenne yn Grinzer Pein. Dy hie in dochter Bintsje en dy wie siik. Sy seinen: "'t Berntsje is bitsjoend." Doe gong Jan nei Frânse Hinke ta, dat wie in duvelbanster yn 'e Rotfalle. Dy joech him in fleske guod mei. Sy sei, hy moest meitsje dat er dêrmei thús kom en foaral net òmsjen, hwant dan kom der ien, dy soe it fleske...

nl.verhalenbank.23726

Ien fan dy beide froulju hat âlde Ritske Ale syn jonge yndertiid bitsjoend. Doe kaem Ale by ús mem om ried. Mem sei: "De pisse fan 't jonkje matte jimme heine en dat op 't fjûr sette mei spjelden der yn. En dan alles goed ticht meitsje en de doarren fêst. Dat dienen se dy jouns. Mar doe kaem datselde frommes dy't it bern bitsjoend hie, by de doar. Mar sy...

beter

nl.verhalenbank.17661

Imke en Durk fan Imke In pear generaasjes tebek wie der yn Fryslân in Imke de Jong. Dy stie as gochelder op 'e merken. Of gûchelder? Dy't ferhalen oer him witte, binne it der oer iens: Imke de Jong wie net allinnich in echte gûchelder, hy wie folle mear. 'It wie in tsjoender!' seit Piter van der Brug. Syn wenplak witte se net te neamen. 'It wie in man fan...

angst

nl.verhalenbank.13015

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur