Datasets - ISEBEL

Alde Heabel wie in tsjoenster. Dy joech ús wolris in muntsje, doe't wy noch bern wienen. Mar dat smieten wy altyd fuort. Hwant sy hienen ús thús leard, as wy dat opieten, krigen wy in pod yn 't liif.

heks

nl.verhalenbank.28789

Wy mochten fan Rikele Myt noait in apel opite, hwant dy apels wienen bitsjoend. Dan krigen wy in pod of in kikkert yn 't liif.

aannemen

nl.verhalenbank.26041

Tooverappelen Oude vrouwen kunnen met kinderen zoo als wij weten zeer veel werk maken door ze te streelen over hunne hoofden als anders[z]ins. Hiermede moet men zeer voorzichtig zijn, want dit is meestentijd de voorbode van eene betoovering. Ook moet men uiterst voorzichtig zijn, wanneer zij de kinderen appelen geven, ze niet dadelijk op te laten eten,...

appelen

nl.verhalenbank.34700

Op in kear kom Alle Tet by Albert Land. Tet wie in tsjoenster. Sy hie twa apels meinom foar de beide famkes fan Albert Land. Mar Albert sei: "Net opite, hear!" Hy lei de beide apels yn in kuorke en hong dat op oan 'e souder. In dei of hwat letter seach hy der nei en doe sieten der twa grouwe podden yn.

appel

nl.verhalenbank.19347

Tsjoensters wienen hjir froeger wol. Hja tsjoenden by oare minsken krânsen fan fearren yn 'e kessens. Bern mochten fan in tsjoenster noait hwat oannimme en opite. Krigen se in apel of sa en dy leinen se ergens del, dan foroare dy yn in pod. In pod is feninich. Hie sa'n bern dy apel opiten dan hie 't bitsjoend west. In tsjoenster foroare har wol faek yn in...

aannemen

nl.verhalenbank.27994

D'r was is een (h)uus(h)oldugge met völle kinde(r)s. Now kwaamp t'r op zekere aov'mt een buu(r)vrouwe en die brach vief app'ls mee veur de kinder. Die moeder zeg toe: "Bewàà(r)t ze mar tut marg'n, dan köj ze dan wel opèèt'n en dan kriej d'r ieder iene." Now, dàt was goed. Mar een klein jonchien, dàt (h)aoste nog gien taan'n (h)ad, bit van twie appels een...

advies

nl.verhalenbank.34864

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur