Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
30 results
Dutch Keywords: man Place of Narration: Harkema
It gebeurde froeger us dat Wytse de Wind bitsjoend rekke. Doe moest er in pod yn 't skelkje ha en dy by him drage, krekt salang oant dy fordroege wie. Alle Tet hie him bitsjoend.
nl.verhalenbank.21132
By Durk Mozes die er krekt allyk. Mar dêr wie it in geit. Hy striek de geit oer de hûd. "Hwat in moaije geit", sei er. Doe sei Durk: "Moarn is er dea." En hy wie dea.
nl.verhalenbank.21244
Op 'e Tille wenne Reid Keuning. Hy koe soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Hy wie fytsmakker en wenne allinnich.
nl.verhalenbank.23524
Ruerd koe mear as in oar. Hy koe soldaetsjes op syn kommando ta de hurddobbe út komme litte.
nl.verhalenbank.33643
Mike Ruerd liet wolris soldaetsjes ta de hurddobbe út komme. Dat die er mei in toverboek.
nl.verhalenbank.25785
Ymke de Jong wie gûchelder. Hy koe ien stom meitsje. Se ha him ûnder tsjinst op in joun yn in kast opsluten mei de fuotten boeid. De oare moarns woarde der appèl blaesd. Ymke forskynde kreas en netsjes. Op it lêst ha se him fuortjage.
nl.verhalenbank.23669
Reid Keuning fan Koatstertille wie in fremd man. As der guon by him wienen to jounpraten, dan sei er: "Sjogge jimme dy lytse minsken wol út 'e hurddobbe weikommen?" 't Wienen soldaetsjes. Mar ik koe 't net sjen, sei Rikele. Oaren seagen it wòl.
nl.verhalenbank.25152
Ruerd van der Veen (= Mike Ruerd) liet samar soldaetsjes ta de hurddobbe út komme. Dy stapten yn 'e keamer om, moai twa by twa.
nl.verhalenbank.29335
Tseard van Dekken swetste en swearde wakker op Hamster merke. "Hwat soestû mei dyn kunsten?" sei er tsjin Imke de Jong. Mar Imke liet him samar stean. Doe koed er net fan 't plak komme.
nl.verhalenbank.21649
Imke de Jong wie in gûchelder, dy kom altyd op Eastemarre merke. Hy koe de minsken stean litte. Op Hamster merke hat er de plysje alris stean litten.
nl.verhalenbank.29365
Yn 'e Hamsterheide gebeurde it, dat in heit en in soan oan it braekjen wienen. Doe kom dêr in kat by har, dy wie wol twa kear sa dik as in gewoanenien. De heit krige in stok en sloech it beest sa bot, dat it bleau foar dea lizzen. De frou rôp de beide manlju yn 'e hûs om to kofjedrinken. Doe't se in setsje letter wer yn it braekhok kommen, wie de kat...
nl.verhalenbank.21251
Hjir yn 'e Harkema wenne in feint, dy kom op in nacht fan 'e froulju werom. It wie sahwat 2 ûre en ljocht waer. Doe't er de doar achter him ticht die, seach er in lyts famke. Hy tocht dat it syn susterke Tryn wie. "Soest my ophelje, Tryn?" frege er. Mar sy sei neat. Sy gong deselde kant út dy't hy út moest, mar sy bleau in eintsje foar him op rinnen. Doe...
nl.verhalenbank.15531
De koe fan Oedze Willem (Stienstra) hat er ek bitsjoend. It dier wie sa bang foar him, as hy dêr lâns kom en de koe seach him, dan raesde er it út. Oedze Willem syn bargen hat er deatsjoend. Sy woarden earst hielendal blau en doe stoaren se.
nl.verhalenbank.23530
Op 'e Skieppedrifte wienen 't by âlds allegear tsjoensters. Rikele Tsjerks (famylje fan Sterke Hearke) hie nachts in gripe by 't bêd stean. Op in kear wienen 't allegear swarte kaën by him yn 'e hûs. Doe doarst hy der net yn om 't iten fan 't fjûr to heljen. Dat liet er forbrânne.
nl.verhalenbank.23445
Op in kear kom Hindrik Pyl by Willem Stienstra. Willem sels moest fuort. Mar hy sei tsjin 't wiif: "Pas op, dat âlde Hindrik net by de bargen komt." Mar hy kom àl by de bargen en sei: "Hwat binne dat in pear moaije bargen." En hy striek der mei de hân oerhinne. De oare deis wienen de bargen dea.
nl.verhalenbank.21243
Minse Griper liet soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme. Dy marsjearden oer de flier. Hy liet ek wol ris in flesse drank komme. Hy stjûrde skoppenboer fuort. It earste romerfol drank smiet er oer 't linkerskouder hinne. Dat wie foar de duvel.
nl.verhalenbank.25797
Myn âld buorman Ate roan mei Imke de Jong troch Twizel. Doe frege er Ate om in kwartsje. "Ha 'k net", sei Ate. Even fierder sei Imke: "Dû seist niis, datst gjin sinten hiest. Hwat is dit dan?" Doe hied er Ate syn jildponkje yn 'e hân. "Nou soest tinke," forfette er, "Imke de Jong is samar ryk. Mar sa sit it net. Ik kin se net hâlde."
nl.verhalenbank.21650
Alde Foppe Ophús fan 'e Harkema koe soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Hy hie him oan 'e duvel forkocht en hie in wikseldaelder. Hy wie noait earm. Foppe Sint neamden se him. Hy koe lêze noch skriuwe. Edzer Sint dat wie famylje fan him. Dy hie ek in wikseldaelder.
nl.verhalenbank.20660
Op in freed wie heit ris op it Saeilân yn Ljouwert. Doe krûpte dêr in man troch in balke hinne, dêr stienen in hiel soad minsken nei to sjen. Doe kaem Jehannes Meerstra der by. Dy sei: "Minsken, lit jimme net forifelje!" Hy skopte tsjin 'e balke oan en doe wie 't allegearre strie ynpleats fan in balke, dêr't de man trochhinne krûpte.
nl.verhalenbank.31150
Doe't ús heit in lyts jonkje wie, gong er ris mei pake nei Ljouwert ta. Jehannes Meerstra fan Feanwâldsterwâl wie dêr ek by. Doe seinen se sa: Hoe let soe it sahwat wêze? Wy matte ek hast wer op hûs oan. Pake sei: As wy witte wolle hoe let it is, dan moatte wy sjen dat wy by de roomske tsjerke komme, dêr sit in klok yn 'e toer. Jehannes sei: Dat hoeft...
nl.verhalenbank.31149
30