Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Een kind was erg lastig. Toen zegt de buurvrouw: "Dat kind is behekst". As d'r een kind betoverd was, dan moeste ze 't water van het kind koke, dan zage ze de toverheks bij de deur.
nl.verhalenbank.125579
Uit Oud-Beierland
Om betoovering door handoplegging te voorkomen moet men den toovenaar of de heks een klap in 't gezicht geven of hem (haar) aanraken op een plaats, die hooger is dan de plaats waar de hand is opgelegd.
Van wat men bij een toovenaar of heks te eten of te drinken krijgt moet men altijd iets overlaten, dan loopt men geen gevaar.
Ook den...
nl.verhalenbank.34664
Heksen
De zieke wordt in de naam van de H. Antonius, patroon der parochie, geboden haar water in een nieuwe roode aarden pot te loozen; de heksenmeester plaatst de pot op een vuur van vlierhout, schuift het raam open, plaatst zich met het gezicht daarheen, lezende wederom in het boek der Vier Uitersten tot dat het water der vrouw kookte en een benauwende...
nl.verhalenbank.39440
BETOVERDE KINDEREN
In de zestiende eeuw waren de kinderen uit een gezin dat in de Sint Nicolaassteeg te Amsterdam woonde betoverd. Een buurman gaf de ouders toen de raad om eiken spaanders te koken in water dat was geput vanaf een brug waarop een kruisbeeld stond. Dan zou de toveres gedwongen zijn om te komen en de kinderen weer gezond te maken. De ouders...
nl.verhalenbank.13368
As de tsjerne bitsjoend is en men kin gjin bûter krije, dan mat men siedend wetter yn 'e tsjerne jitte.
Dan geane dyselden dea dy't de boel bitsjoene.
nl.verhalenbank.21482
De tsjoensters siede nuddels yn in panne en dan stekke se der mei yn popkes om.
nl.verhalenbank.23874
Op 'e Skieppedrifte wienen 't by âlds allegear tsjoensters. Rikele Tsjerks (famylje fan Sterke Hearke) hie nachts in gripe by 't bêd stean. Op in kear wienen 't allegear swarte kaën by him yn 'e hûs. Doe doarst hy der net yn om 't iten fan 't fjûr to heljen. Dat liet er forbrânne.
nl.verhalenbank.23445
As bern woarde ús forteld, as wy hwat opieten, dat in tsjoenster ús joech, dan krigen wy in pod yn 't liif. Om dy kwyt to reitsjen, moest men safolle griene sjippe en in stik of hwat spjelden en safolle wetter dêr op mei elkoar siede. Dan moest men dat focht dêr ôf dreagje. En dan moest men fan dat focht nou en dan hwat opdrinke. Men woarde dan bot...
nl.verhalenbank.21096
Myn frou har mem wenne as faem by in boer yn Wjelsryp (dicht bij Franeker). Doe gebeurde it op in kear dat se gjin bûter meitsje koenen. Doe gongen se nei Greate Wopke, de duvelbander ta.
Wopke sei: "Jimme matte in tsiis ûnder 'e parse wei krije en dy yn in hantsjettel mei wetter dwaen. As it wetter siedt, dan komt de dieder wol.
De faem siet achter de...
nl.verhalenbank.32918
Ik ha in frou kend, dy hie in berntsje, dat gûlde altyd.
Rikele Myt kom dêr altyd oan om to freegjen hoe let as it wie. Myt wie in bikinde tsjoenster.
Doe tochten dy lju: "Us bern kin wolris bitsjoend wêze."
Doe joegen se har de rie nuddels en spjelden to sieden yn in panne, dan kom de tsjoenster wol op 'e lappen.
En doe wie 't èk sa. Rikele Myt kom by de...
nl.verhalenbank.25870
Ek us in kear doe ha se in fremde kat, dy't samar yn 'e hûs kom - ek yn 'e Westerein - mei hyt wetter op 'e poat smiten. Doe forbrânde dy syn poat. Doe wie der de oare deis in frommes, dy hie de earm yn 'e doek. Dat frommes wie ek in tsjoenster, dy wenne net fier ôf.
nl.verhalenbank.21470
Myn man syn tante dy hie in famke, dat wie bitsjoend.
Sy wennen oan 'e Skieding. Rikele Myt krige dêr de skuld fan. Sy ha alle gatten yn 'e hûs tichtmakke, alles - èk it kaeisgat. Doe ha se in panne mei spjelden oer 't fjûr set. Dy moesten siede. Doe kom de tsjoenster om 'e doar hinne. Dy raesde it út fan 'e pine.
Hja hie it famke in kear in stik brea mei...
nl.verhalenbank.27900
Der wennen hjir minsken, dy hienen in jonkje. Dat wie altyd nijsgjirrich. It gûlde oan ien stik wei troch en it groeide suver neat. Op in kear kom mem (Klare) by dy minsken to kaertlizzen. Dat wie fanwege dat jonkje. Doe sei mem: "Hjir is in forkeard frommes op 'e buert. Dat bern kin net groeije, omdat dat frommes him yn 'e macht hat.
It bern is troch...
nl.verhalenbank.19305
