Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Toveren is een kunst, maar toch waren er in Zeeland mensen, die deze kunst verstonden. Vooral schaapsherder, die de hele dag de tijd hadden om toverboeken te bestuderen, konden meer dan rech toe, recht aan.
Een boer van Sint Anna ter Muiden had zo'n scheper in dienst. Andere schaapsherder hielden netjes de dijkwegen en zouden het niet gewaagd hebben in de...
nl.verhalenbank.49094
Mei syn tsiishandel doarst Jehannes op alle hiemen to kommen. Der wie net in houn dy't him hwat die.
nl.verhalenbank.38428
Greate Egbert fan 'e Harkema hat my ris forteld:
"Ik hie bargen yn 't hok. Doe kom Hindrik Pyk (= H. Ophuis) der by. Dat wie in tsjoenster. Dy gong mei de hân oer de bargen hinne. In dei letter wienen de bargen dea. Ik ha se de hounen foarsmiten, mar dy woenen der net fan frette."
Syn eigen jonges wienen bang foar him. Hy hie twa soannen: Piter en Willem....
nl.verhalenbank.28501
Foar in forskuorrende houn wie Jehannes net bang.
Der waerd ris in kear in boereplaets forkocht yn Eastemar. Jehannes tsiisrinder en Jehannes slachter wienen dêr togearre hinne. Hja moesten oer in barte hinne om op it hiem to kommen.
Doe kaem der in forskuorrende houn op har ta. Jehannes slachter kearde gau de fyts nei dy houn ta, oars hied er him...
nl.verhalenbank.38559
Arends Jantsje, dat wie Myt har dochter. Dy koe ek tsjoene. Dat hie Myt har leard. Ik ha guon kend, dy hienen in houn. Dat dier trille as in rusk, as Jantsje kom. Dy houn is forkwynd. Dat wie Jantsje har wurk.
nl.verhalenbank.19512
Jehannes Meerstra wie tsiiskoopman. Hy wenne hjir op 'e Wâl. Hy koe mear as sljochtwei hinne.
Hy hat it ris hawn, doe ried er mei de tsiiskarre en wy rieden mei Tovenaarbakkerswaren, ek op in karre. En as dan de hounen elkoar foarby moesten gong it ôfgryslik op in blaffen en dêr kaem suver gjin ein oan. Dan koenen we in hiel skoft neat sizze, sa'n lawaei...
nl.verhalenbank.38079
Op in kear wie er mei in fracht reid nei Grinslân ta. Dat gong mei de pream. In sekere Anne wie by him.
Doe kamen se by 't hiem fan 'e boer. Dy boer hie in forskuorrend-lulke houn, dy't dêr op 't hiem omroun. Der stie in buordtsje: Wacht u voor de hond.
Anne doarst dêr net op 't hiem, mar Jehannes sei: "Kom mar mei, dy houn docht dy neat."
En 't wìe sa....
nl.verhalenbank.38427
Us heit hat us nei Grinslân west to takkebinen yn 'e buert fan Tolbert. Dêr wie allegear bosk. Hy slepte nachts by de boer yn 't strie op 'e koustâl. Mar dat strie, dat waerd stadichoan ûnder him weiskuord. Op it lêst hied er net in strieke mear ûnder him. Doe tocht er, dat sil de houn wol dwaen, mar dat wie sa net. Hy seach us goed om him hinne en doe...
nl.verhalenbank.19676
Der wie in jonge boer, dy wenne oan 'e Achterwei yn Sumar, op 'e plaets, dêr't nou Bonne Algra wennet. Syn mem en syn suster wennen yn it hûske dêrnjonken. De boer hie in famke, dat wie altyd siik. Mar de dokters koenen it bern net geneze. It bern tsjirme. De boer hâldde in bulte fan jeijen. Hy siet wol gau us achter in grouwe hazze oan, mar dy koed er...
nl.verhalenbank.12228
Sommige mènsen kunne mêêr as ik in joe, meneer. Dat glôôf ik wè. Ma dat van Laurus van Damme glôôf ik nie. Die woonde in ’t Leège land bie Merjaen. ’t Was vies in vuul volk, aolemaele op d’r eige. Di bin d’r die zegge da z’n vroùwe kon tôôvere, ma zelf kan ‘n ’t ōk. Op ’n keer ei Laurus z’n buurman betôôverd. Da gieng zò: D’r most ekaernd wôre in dat wist...
nl.verhalenbank.46521
Myn man hie in suster. Dy har jonge is geastlik deatsjoend. Myn mem wenne dêr as buorfrou njonken. Mem sei, hja hie sjoen, dat der mei ljochtmoanne twa hinne kuijere wienen. Dat hienen âlde Ot en Alle Tet west. Dy kommen dêr om to sjen hoe't it mei it bern wie. En doe hie der hwat boven op it dak lein, dat wie rjochtút en seach der út as in...
nl.verhalenbank.21464
Us heit wenne op Feanwâldsterwâl, oan 't wetter. Hy hie in hiele lulke houn. Dy krige allinne mar fisk to iten en krûd út 'e jachtgewearen. Dêr koe net in minske op it hiem komme of hy forskuorde se. Mar Jehannes Meerstra, dy koe altyd wol komme, dy liet er gewoan gewurde.
Op in kear kaem der in stommedôve keapman mei twa koffers by ús op it hiem, dy hie...
nl.verhalenbank.31099
Over Spookdieren
Ook de oudste thans levende personen hebben geen ervaring meer gehad met spookdieren. Wat hiervan bekend is berust op overlevering. De verhalen spelen zich haast altijd af bij drie hofsteden. Vermoedelijk, omdat ze groot waren, en er altijd veel knechten en meiden waren. De hofsteden "Papegaaienburg" en "Noordbeek" liggen dicht bij...
nl.verhalenbank.13389
Dyselde omke wie in bern fan acht jier, doe rekke er bitsjoend. Alde Klare wie in heks, dy die dat. Omke syn mem hiet fan Wike. De âlde heks kom faek by harren. Dan sei se: "Och Wike, doe de planke even over. Ik wil even de kleine jongen zien." Hwant omke en dy hienen in draei oer de feart.
Klare wenne yn 'e buert. Hja kom der dan yn en krige kofje. Faek...
nl.verhalenbank.19619
Greate Sjoerd Koedriuwer wenne oan 'e Achterwei yn Sumar. Hja hienen in fanke fan fiif jier. Dat wie Sibbeltsje. Dat fanke, dêr siet gjin skroed yn, it bern tsjirme. Sjoerd kom by ús heit. Hy sei: "Wytstû ek ried?" Heit sei: "Dû mast nei Wopke de duvelbander ta gean." Doe die Sjoerd dat. Wopke sei: "It bern is bitsjoend. Der is in âld minske, dat wennet...
nl.verhalenbank.12227
Mensen, die speelkaarten of iets dergelijks laten dansen:
Het hier volgende heb ik zelf beleefd. De man, waarover het gaat, leeft nog. In mijn schooljeugd ging ik met mijn ouders ieder jaar naar de kermis in Tegelen, naar een kennis. Dit was de fabrikant Hekkens. Ik speelde daar ieder jaar met zijn Giel, die een kameraad had, die men Wum van de Sjeef...
nl.verhalenbank.69408
Ik wie al tiden siik. Ik iet net en ik woarde by de dei megerder. Dokter koe my net helpe. Ik gong sjenderegen achterút. Doe sei dokter op in kear: "Jo matte der us út."
Mar ik hie nergens sin oan. Ik bleau thús.
Moar op in peaskemendei wie Piter (myn man) thús fan 't wurk. Doe sei Piter: "Nou mastû der us út. Ik hûswarje wol. Fyts dû mar us nei Eastemar...
nl.verhalenbank.20704
Doctor Fausto worden alle helsche geesten in hare gedaente voorgestelt, daeronder dat seven van de princepaelste waren met hare naemen ghenaemt.
DOctor Faustus’ prince - ende zijnen rechten meester - quam hem visiteren, waeromme dat hy niet weynich en verschrickte, overmits zijn grouwelicke gedaente. Want bovendien dattet in den somer was, so ginck er so...
nl.verhalenbank.72310
